به گزارش سرویس تاریخ و فرهنگ پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از روابط عمومی موزه ملی ایران، زیویه نام قلعهای باستانی در استان کردستان و حدود 40 کیلومتری شرق شهر سقز قرار دارد. این منطقه بخشی از قلمرو حکومت ماناها بوده که در هزاره اول پیش از میلاد در منطقه حکمرانی می کردند که کتیبههای سارگون دوم (705-722 پیش از میلاد) پادشاه آشور به آن ها اشاره شده است.
قلعه دارای یک دروازه بزرگ و تالاری با ستونهای چوبی و نیز چند بنای دیگر است. مجموعه یافتههایی که با نام زیویه شناخته میشوند، شامل آثار زرین، سیمین و عاج است که احتمالا در دهه 1320 خورشیدی در پائین قلعه در یک گور کشف شده اند. همه این اشیاء به دلیل تأثیر سبکهای مختلف (آشوری و سکایی) برای کارشناسان تاریخ هنر جالب توجه هستند، اما بافت باستانشناختی آنها را نمیتوان بازسازی کرد.
پلاک زرین با دو ردیف نقش برجسته از جانوران ترکیبی و اساطیری که در مرکز هر ردیف یک درخت زندگی وجود دارد. در ردیف بالایی با بزهای کوهی و در ردیف پایین با گاوهای بالدار در میان گرفته شده است. جانوران ترکیبی رو به سوی درخت دارند. این جانوران اکثرا ترکیب انسان، پرنده و گاو هستند. در گوشه هر ردیف، نقش خرگوش نیز ایجاد شده و دور تا دور پلاک ردیفی از نقوش گیاهی شبیه میوه کاج به صورت برجسته قرار دارند. دو ردیف نقش با یک نوار مارپیچی از هم جدا شده اند
برای مشاهده سایر مطالب مرتبط با تاریخ و فرهنگ اینجا کلیک کنید
