به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، سرطان، این دشمن بی‌رحم که هر ساله جان میلیون‌ها نفر را می‌گیرد، یکی از پیچیده‌ترین پدیده‌های زیستی است که علم پزشکی با آن مواجه شده است. اگرچه دانشمندان و محققان با توسعه روش‌های نوین درمانی نظیر شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و ایمونوتراپی توانسته‌اند گام‌های بلندی بردارند، اما درمان قطعی این بیماری همچنان دور از دسترس به نظر می‌رسد.
علت این مسئله به پیچیدگی ساختاری و تنوع بالای سرطان‌ها برمی‌گردد. سلول‌های سرطانی با جهش‌های پیوسته و مقاوم‌سازی خود در برابر داروها، از روش‌های درمانی فرار می‌کنند. این مقاله به بررسی دلایل اصلی این چالش و نگاهی به پیشرفت‌های امیدبخش برای مقابله با سرطان می‌پردازد.
درمان کامل سرطان همچنان چالشی بزرگ برای علم پزشکی است، حتی با وجود پیشرفت‌های چشمگیر. دلیل این موضوع به پیچیدگی بیولوژیکی سرطان، تنوع انواع آن و سازگاری با درمان‌ها برمی‌گردد. در ادامه دلایل اصلی این چالش توضیح داده می‌شود:
سرطان‌ها تنها یک بیماری واحد نیستند، بلکه شامل صدها نوع مختلف می‌شوند. هر نوع سرطان از سلول‌های خاصی در بدن شروع می‌شود و ویژگی‌های ژنتیکی و مولکولی منحصربه‌فردی دارد. درمانی که برای یک نوع سرطان مؤثر است، ممکن است روی نوع دیگر کاملاً بی‌اثر باشد.
سرطان‌ها ناشی از جهش‌های ژنتیکی در سلول‌ها هستند که باعث می‌شوند این سلول‌ها به‌طور غیرقابل‌کنترل رشد کنند.
سرطان تطبیق‌پذیر است: سلول‌های سرطانی می‌توانند در برابر داروها مقاوم شوند، به‌ویژه اگر درمان ناقص باشد یا به اندازه کافی زود تشخیص داده نشود.
تغییرات پیوسته: جهش‌های مداوم در سلول‌های سرطانی باعث می‌شود درمان‌ها به مرور بی‌اثر شوند.
در بسیاری از موارد، سرطان تا زمانی که به مراحل پیشرفته نرسیده باشد، علائمی ایجاد نمی‌کند. این موضوع باعث می‌شود که درمان در مراحل اولیه (که احتمال موفقیت بالاتر است) به تأخیر بیفتد.
سلول‌های سرطانی از سلول‌های طبیعی بدن منشأ می‌گیرند.
سیستم ایمنی ما برای شناسایی عوامل خارجی (مثل ویروس‌ها) طراحی شده، نه برای تشخیص و حمله به سلول‌های خودی.
این مسئله باعث می‌شود که سیستم ایمنی نتواند به‌خوبی با سرطان مقابله کند.
سرطان‌ها نه‌تنها شامل سلول‌های سرطانی، بلکه شامل سلول‌های اطراف و بافت‌های حمایت‌کننده هستند.
این "محیط میکرو" تومور می‌تواند سلول‌های سرطانی را در برابر داروها محافظت کند.
همچنین ممکن است به رشد و پخش سرطان کمک کند.
یکی از خطرناک‌ترین ویژگی‌های سرطان، توانایی آن در پخش به سایر قسمت‌های بدن است.
درمان سرطان در مراحل پیشرفته بسیار دشوارتر است، چون سرطان ممکن است به اندام‌های مختلف سرایت کند.
شیمی‌درمانی و پرتودرمانی: این روش‌ها علاوه بر سلول‌های سرطانی، به سلول‌های سالم نیز آسیب می‌زنند و عوارض جانبی شدیدی ایجاد می‌کنند.
ایمونوتراپی: درمان‌هایی که سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند، گام بزرگی بوده‌اند، اما هنوز به‌اندازه کافی مؤثر یا عمومی نشده‌اند.
تحقیقات سرطان پیچیده و هزینه‌بر است. درک کامل مسیرهای مولکولی و زیستی که باعث سرطان می‌شوند، زمان زیادی می‌برد. با این حال، پیشرفت‌های اخیر امیدهای زیادی ایجاد کرده‌اند.
ایمونوتراپی: تقویت سیستم ایمنی برای شناسایی و حمله به سرطان.
درمان‌های هدفمند: داروهایی که روی مولکول‌های خاص سلول‌های سرطانی متمرکز می‌شوند.
پزشکی دقیق: طراحی درمان بر اساس ویژگی‌های ژنتیکی خاص هر بیمار.
پیشگیری و غربالگری: برنامه‌های شناسایی زودهنگام که نرخ درمان را افزایش داده‌اند.
درمان کامل سرطان ممکن است به یک رویکرد چندوجهی نیاز داشته باشد: پیشگیری، شناسایی زودهنگام، و درمان‌هایی که به‌صورت شخصی‌سازی‌شده طراحی می‌شوند. هرچند هنوز به نقطه نهایی نرسیده‌ایم، اما دستاوردهای کنونی نشان می‌دهند که انسان در مسیر درستی قرار دارد
سایر اخبار پزشکی را اینجا دنبال کنید
