به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از سی ان ان، در اتفاقی که هم جامعه علمی را شوکه کرد و هم توجه دنیای سرمایهگذاری را به خود جلب کرد، اسکلت تقریباً کامل یک Ceratosaurus nasicornis، از دایناسورهای گوشتخوار دوره ژوراسیک، با قیمتی بیسابقه در حراجی «Natural History» ساتبیز به فروش رسید. این دایناسور که قدمتش به بیش از 150 میلیون سال پیش بازمیگردد، تنها نمونهی جوان شناختهشده از این گونه نادر است.
کارشناسان پیش از حراج، قیمت آن را بین 4 تا 6 میلیون دلار برآورد کرده بودند. اما در جریان یک رقابت فشرده و تنها در چند دقیقه، قیمت نهایی به 30.5 میلیون دلار جهش کرد. این اسکلت اکنون سومین فسیل گرانقیمت تاریخ پس از فسیلهای T. rex و Stegosaurus است.
این اسکلت برای نخستینبار در سال 1996 در منطقه فسیلخیز وایومینگ کشف شد و ویژگی منحصربهفردش، جوان بودن آن است—در دنیای دیرینهشناسی، کشف اسکلت کامل یک دایناسور نابالغ بسیار نادر و ارزشمند است. به گفته کارشناسان، بیش از 70٪ از استخوانهای اصلی آن حفظ شدهاند، و این اسکلت با دقت بسیار بالا توسط متخصصان مرمت و آماده نمایش شده است.
جالبتر آنکه تا پیش از حراج، این اسکلت در یک موزه خصوصی در ایالت یوتا به نمایش گذاشته شده بود و بازدیدکنندگان کمی از ارزش واقعی آن آگاه بودند.
فروش چنین فسیلهای بینظیری همواره بحثهای اخلاقی و علمی را در پی دارد. بسیاری از دیرینهشناسان نگرانند که ورود چنین آثار ارزشمندی به مالکیت خصوصی، تحقیقات علمی و دسترسی عمومی را محدود کند.
اما در مقابل، برخی معتقدند فروش این آثار به خریداران ثروتمند میتواند منابع مالی قابلتوجهی را برای پروژههای علمی و کاوشهای بعدی تأمین کند. سخنگوی ساتبیز اعلام کرد که خریدار فعلی قصد دارد فسیل را به یک مؤسسه علمی معتبر امانت دهد تا عموم مردم و محققان همچنان بتوانند آن را مشاهده و مطالعه کنند.
این فروش تنها یکی از نشانههای رشد انفجاری بازار فسیلها بهعنوان کالاهای لوکس و سرمایهگذاری است. طی سالهای اخیر، چندین مورد از فروش دایناسورها با قیمتهای میلیوندلاری ثبت شده است. در سال 2020، یک اسکلت کامل از T. rex به نام "استن" با قیمت بیش از 31.8 میلیون دلار به فروش رفت.
خریداران این فسیلها معمولاً افراد فوقثروتمند، مؤسسات خصوصی یا موزههای بزرگ هستند که بهدنبال خرید آیتمهای کمیاب با ارزش نمادین بالا هستند.
از دید بسیاری، دایناسورها نماد کنجکاوی بشری نسبت به تاریخ زمین هستند. وقتی فسیلی چنین نادر با قیمتهایی برابر با شاهکارهای هنری فروخته میشود، آن را از حوزه علمی صرف خارج میکند و وارد قلمرو فرهنگ، برند و سرمایه میسازد.
اگرچه این روند میتواند به حفظ و مراقبت بهتر از فسیلها کمک کند، اما در صورت عدم نظارت، ممکن است باعث شود که این میراث طبیعی به دست گروه کوچکی از سرمایهداران بیفتد.
فروش Ceratosaurus با آن قیمت نجومی، اتفاقی فراتر از یک معامله مالی بود. این رویداد پرسشهای بنیادی درباره جایگاه میراث طبیعی در جهان سرمایهمحور امروز بهوجود آورد. آیا فسیلها باید برای سودآوری به حراج گذاشته شوند؟ آیا امکان دارد روزی زمینشناسی، زیستشناسی و تاریخ طبیعی نیز صرفاً در مالکیت خصوصی قرار بگیرند؟
در حالیکه پاسخ قطعی در دست نیست، یک نکته واضح است: دایناسورها فقط در کتابهای درسی باقی نماندهاند، بلکه حالا در تالارهای حراج، حسابهای بانکی میلیاردی و گالریهای خصوصی نیز دیده میشوند.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
