"برای خودمان بده" یعنی چی؟ 

به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز علی مهدیان در فارس نوشت:
این یک درس اخلاق نیست

🔺اگر برایتان و در ذهنتان حذف رقیب پر رنگ تر از نشان دادن قوت و کارآمدی منتخب خودتان است، و به همین دلیل پرسش از کارآمدی منتخب شما و ضعفهایش را سرسری عبور میکنید، عملا دارید در جان خودتان و در نفس جریان انقلابی روحیه "داغان کنندگی" را بر روحیه "سازندگی" مقدم میکنید.یعنیشما در حال ایجاد یک جریان "بی فایده" در فرآیند "پیشرفت" کشور هستید. امر بی فایده باقی نمی‌ماند و اما ما ینفع الناس فیمکث فی الارض. نابود شدن یعنی ریزش، یعنی تلفات ، یعنی دور کردن مردم از خود، یعنی ایستادن مقابل مردم به جای جهت دادن به آنها.

🔺اگر توجهتان به رای آوری کاندیدایتان بیشتر از توجه به رشد مردم است، عملا در حال ایجاد یک جریان دور از مردمسالاری دینی هستید.

🔺اگر پرداختن به حاشیه ها برایتان جدی است، بدانید عملا دارید در خودتان شخصیتی دور از متن می‌سازید. شخصیتی خاله زنک. نتیجه اش چیست؟ ایجاد یک جریان دور از "عقلانیت" که معمولا "اصل و فرع" را گم می‌کند.

🔺اگر خود را در داوری در موضع جهل قرار می‌دهید یعنی به تهمت و دروغ نزدیک می‌شوید و این عملا روحیه ای بی تقوا از ما خواهد ساخت و جریانی اجتماعی دور از معنویت و اخلاق شکل می‌دهد ولو به ظاهر آرمانجو باشیم.

🔺اگر به دلیل انتخاب و علاقه به یک نفر،در نکاتی که از او آشنایی لازم ندارید خیال پردازانه آن را مطلوب جلوه میدهید، مثلا عملکرد و مدیریتش را نمی‌شناسید اما ذهنی و خیالی آن را برای خودتان مطلوب جلوه میدهید، عملا روحیه ای دور از عینیت و واقعیت و روحیه ای تخیلی و نه حق طلب شکل میدهید، این باعث احساس سرخوردگی و احساس بن بست در ادامه راه می‌شود. و عملا رغبت مردم را به مخالفین خودتان بیشتر میکنید.

🔺اگر اهل دعوا و جدل و اختلاف و شکاف با رفقایتان شده اید، روحیه تان دور از افق نگاه ملی و کلان میشود، و قدرت جامعه و تقابل با دشمن برایتان کم اهمیت می‌شود و این میدانید یعنی چی؟ یعنی" عملا " دوری از رهبری، چون در این افق میاندیشد و از سوی دیگر این "عملا" مدد دهندگی به دشمن است. و لو ادعایمان گوش فلک را کر کند‌ مصداق لم تقولون ما لا تفعلون می‌شویم. بی ربط به رهبری و مدد کننده دشمن خواهیم شد. پناه بر خدا.

🔺اگر اساسا به ضعفهای کاندیدای خود توجهی ندارید. و از کنار آن ساده عبور میکنید. به مرور زیست با آن ضعفها را می‌پذیرید و از کاندیدای خودتان رنگ میگیرید. و این یعنی چی؟ یعنی عملا ضعفهای یک نفر را تبدیل میکنیم به یک پدیده کلان اجتماعی. مثال در این جهت زیاد در ذهن من و شما هست که چطور ضعفهای شخص مورد علاقه مان را تبدیل به یک پدیده کلان اجتماعی کرده ایم و چوبش را هم خوردیم و میخوریم، کافی است مرور کنیم.