کوزوو با نام رسمی جمهوری کوزوو کشوری در مرکز شبه جزیره بالکان در اروپای جنوب شرقی است که در سال ۲۰۰۸ اعلان استقلال کرده ولی صربستان آن را بخشی از خاک خود می داند. ۱۱۰ کشور دنیا تا ۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۷ کوزوو را به رسمیت شناخته اند و این کشور به عضویت نهادهای بین المللی همچون بانک جهانی و صندوق بین المللی پول درآمده است. اما روسیه و چین دو عضو دائم شورای امنیت استقلال کوزوو را به رسمیت نشناخته اند و این کشور عضو سازمان ملل نیست. کوزوو پس از اعلام استقلال یک جانبه، نام خود را از اقلیم کوزوو به جمهوری کوزوو تغییر داد.
تاریخچه کوززو
این ناحیه نیز همچون سایر نواحی جنوب شرقی اروپا، مدت زمان مدیدی تحت نفوذ و حاکمیت هلنی ها، رومی ها و بیزانس ها ( امپراطوری روم شرقی ) قرار داشت. اما تاریخ پرفراز و نشیب پس از آن دوران، از زمانی آغاز شد که در اوایل قرون وسطی و مشخصاً در قرن هفتم پس از میلاد مسیح ، صرب تبارهای مسیحی ارتدوکس به این منطقه مهاجرت کردند. صومعه های متعدد باقیمانده از آن دوره، نشانگر استیلای بی چون و چرای مسیحیت در تمام شئون زندگی آن زمان بود.
این ادامه داشت تا اواخر قرن چهاردهم و به سال 1389 پس از میلاد مسیح که ترکان عثمانی آن نواحی را فتح کرده و به سالهای طولانی حاکمیت اقوام و سلاطین مسیحی پایان داده و به ترویج و نهادینه کردن دین اسلام اقدام نمودند . حاکمیت سلاطین عثمانی در آن منطقه، بیش از پنج قرن ادامه یافت. یکی از اقدامات بسیار مهم و تاثیر گذارحکومت عثمانی، گسیل تعداد زیادی از آلبانیایی تبارها و اندکی از ترکان، جهت زندگی و کار به آن ناحیه بود . تا این که در جنگ اول بالکان و به سال 1912 میلادی، ترکان عثمانی شکست خورده و مجدداً صرب ها حاکمیت و کنترل منطقه را به دست گرفتند. با وقوع جنگ جهانی دوم و پس از آن، کوزوو، به صورت یک جمهوری خودمختاراز ناحیه ی صرب از جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی محسوب گردید. در دهه ی 1980 میلادی، فعالیت ملی گراهای آلبانیایی تبار جهت به دست آوردن امتیازات و منافع بیشتر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، به اوج خود رسید.
در مقابل نیز صرب های تندرو به رهبری اسلوبودان میلوسویچ، مخالف اعطای امتیازات و منافع بیشتر به آلبانیایی تبارها بودند. این منازعات سیاسی به دهه ی 1990 میلادی کشیده شد. آلبانیایی تبارها طی برگزاری یک همه پرسی عمومی بر خواست های خود پافشاری نمودند و صرب ها این همه پرسی را غیر قانونی اعلام نموده و از دادن هرگونه امتیازات و منافع بیشتر امتناع نمودند. این منازعات آنقدر بالا گرفت که در سال 1998 میلادی، ارتش، پلیس و نیروهای شبه نظامی صرب به سرکوب آلبانیایی تبارها پرداخته و باعث آوارگی نیمی از آن ها شدند. سران سیاسی کوزوو از جوامع بین المللی استمداد طلبیدند. ناتو به رهبری کشورهای غربی، به کمک مردم کوزوو شتافته و طی سه ماه حملات شدید و ویرانگر، نیروهای صرب را وادار به خروج از کوزوو نموده و نیروهای سازمان ملل متحد، کنترل کشور را به عهده گرفتند. این سرزمین توانست در سال 2008 میلادی، استقلال کامل خود را به دست آورده و همچون یک کشور مستقل، عضو مجامع بین المللی شود.
آداب و رسوم کوزوو
- فرهنگ کوززو: جالب است بدانید که در فرهنگ کشور کوزوو امید به زندگی بالا است و می توان آن را یک کشور جوان در نظر گرفت چون تعداد جوانان کشور بیشتر از افراد سالمند است. مردم این سرزمین فرهنگی بسیار مدرن دارند و همین موضوع سبب شده تا خانه های مد و فشن زیادی در آن به چشم بخورند. به طور کلی فرهنگ این مردم وابستگی زیادی به شادی و زندگی سالم دارد به گونه ای که در میان کودکان نیز این موضوع به وضوح دیده خواهد شد.
- ادیان و زبان رسمی: دین رسمی این کشور اسلام بوده و بیشتر مردم آن مسلمان مالکی مذهب محسوب می شوند. با این حال تعدادی نیز ارتدوکس و کاتولیک و پیروان بقیه ادیان نیز ساکن این سرزمین خواهند بود. در مورد زبان رسمی کوزوو نیز می توان گفت که آلبانیائی زبان رسمی بوده و سایر زبان های صربی، ترکی و رونیهائی نیز در میان مردم رایج هستند.
- قوانین عمومی در کوزوو: توجه داشته باشید که قوانین کشوری در این سرزمین بر اساس جدیدترین ساختار سیاسی اروپایی ارزیابی شده است. مردم این سرزمین سعی دارند قوانین کار و زندگی را از یکدیگر جدا کنند. حجاب در این کشور آزاد می باشد. در طراحی پرچم کوزوو از رنگ های زرد و آبی به نشانه صلح و امنیت استفاده شده است. به طور کلی هر شهر کوزوو دارای قوانین شهری مخصوص به خود می باشد و افراد ترنسکچوال بر اساس قوانین تعیین شده امکان تغییر جنسیت نخواهند داشت. در کوزوو رانندگی از سمت راست مجاز خواهد بود.
نحوه آرایش عروس به سبک سنتی
قدمت این مراسم مجلل در روستای دونژه لوبینجه Donje Ljubinje به هزار سال پیش بازمی گردد و خصوصا به دلیل نحوه رنگ آمیزی دقیق روی صورت عروس برای جلوگیری از هرگونه بدبختی زنانشویی مشهور است. روستای دونژه لوبینجه در کوهستان های مرز میان کوزوو و مقدونیه شمالی قرار دارد و جمعیت آن بیش از سه هزار نفر است. ساکنان روستایی در کوزوو به عروسی های سنتی خود که مظهر هویت خاص محل سکونت آنان است افتخار می کنند. در آرایش سنتی عروس سه دایره بزرگ روی چهره عروس نماد چرخه های زندگی هستند و دایره های قرمز برای باروری است. بر روی سر عروس قبل از خروج از سالن آرایشگاه یک مخروط قرار داده می شود و یک توری قرمز نیز روی آن گذاشته می شود. از جمعیت سه هزار نفری این روستا تقریبا دوسوم ساکنان در شهر به کار مشغول هستند. آداب و رسوم چند ساله عروسی روستا نیز در خطر از بین رفتن است.
سخن آخر
کوزوو را می توان یکی از کشورهای مربوط به کشور صربستان دانست که از سال های گذشته تاکنون بارها و بارها در مورد مستقل بودن یا نبودن این منطقه صحبت شده است. با وجود اینکه کوزوو از صربستان استقلال پیدا کرده اما خود صربستان این موضوع را به صورت کامل تاکید نمی کند.