آیا کودک می تواند از خواهر و برادر کوچکتر از خودش مراقبت کند؟ 

40 درصد از کودکان در یک مقطع زمانی در خانه تنها می مانند. به عنوان والدین فرزندان خردسال، ممکن است در نهایت مجبور شوید به دلایلی مانند کار، انجام وظایف یا سایر مسئولیت های اجتماعی فرزندان خود را در خانه تنها بگذارید. اگر بیش از یک فرزند دارید ممکن است بخواهید فرزند کوچکتر را به بچه بزرگتر بسپارید. با این حال ممکن است نگران ایمنی فرزندان خود باشید، به خصوص اگر برای اولین بار است که آن ها را در خانه تنها می گذارید. سن تنها عامل تعیین کننده برای تعیین اینکه آیا کودک به اندازه کافی بالغ است که بتواند از خواهر و برادر ها مراقبت کند، نیست زیرا کودکان مختلف با سرعت های متفاوتی بالغ می شوند. سن قانونی وجود ندارد که حداقل سن را برای پرستار کودک تعیین کند. یک قانون کلی خوب برای حداقل سن خواهر و برادر هایی که برای مدت کوتاهی پیش هم هستند بین 11 تا 12 سالگی است.

آیا فرزند نوجوانم می تواند مراقب خواهر یا برادر کوچکترش باشد؟

مراقبت از خواهر و برادر کوچکتر می تواند کار بسیار جالبی برای نوجوانان باشد. آنها می توانند با مراقبت کردن از خواهر و برادر کوچکترشان مسئولیت پذیری را یاد بگیرند و به خاطر کاری که انجام میدهند از والدینشان پاداش بگیرند. نوجوانان می توانند این مسئولیت را به عهده بگیرند. اگر قرار است فرزند نوجوانتان از خواهر یا برادر کوچکترش مراقبت کند، بهتر است قبل از این که او بخواهد این کار را انجام دهد مدتی کنار او و خواهر و یا برادرش باشید و به او آموزش بدهید که باید چه کارهایی را انجام دهد تا او بداند باید چگونه از کودک مراقبت کند.
دختر شما می تواند با دوستش این کار را انجام دهد ولی باید مراقب باشد که وقتی او با دوستش است نیز مسئولیت پذیر باشد و فرزندتان را به حال خودش رها نکند. قبل از این که از فرزندتان بخواهید این کار را برای شما انجام دهد، درباره ی رفتار بچه ها با او حرف بزنید. او باید بداند که بچه های کوچک دوست ندارند بخوانید، دوست دارند جلب توجه کنند و کارهای خطرناک انجام دهند، بنابراین نباید آنها را به حال خودشان تنها گذاشت.

چگونه فرزند بزرگتر خود را برای نگه داری از فرزند کوچکتر آماده کنم؟

به او استراتژی هایی را یاد بدهید تا راحت تر بتواند با بچه های کوچک کنار بیاید. مثلا او می تواند برای آرام کردن یک کودک به او خوراکی یا اسباب بازی بدهد، یا برایش قصه بخواند و به پشتش بزند تا خوابش ببرد. با او بازی کند، با هم به موسیقی گوش کنند و فیلم ببیندویا خانه سازی کنند. در ادامه موارد بیشتری عنوان شده است.

1.با فرزند بزرگتر تمرین کنید

زمانی که در خانه هستید می توانید به اتاق دیگری بروید و خود را مشغول کاری و یا استراحت کوتاه مدتی بکنید و در این زمان فرزند کوچکتر خود را به فرزند بزرگتر بسپارید و به اینصورت است که شما با او تمرین می کنید که چگونه در نبود شما از فرزند کوچکتر مراقبت کند.

2.به فرزند بزرگتان در برابر نگه داری از فرزند کوچکتان هدیه بدهید

شما می توانید به فرزندی که به او مسئولیتی داده اید پولی بپردازید و یا هدیه ای برای او در نظر بگیرید به این صورت او به این مسئولیت به عنوان یک شغل نگاه می کند زیرا زمانی که شما به خانه می آید مسئولیت او تمام می شود و بنابراین بسیار مصمم تر و جدی تر کار خود را انجام می دهد. همچنین کم کم مسئولیت پذیری او بیشتر می شود زیرا به این کاری که انجام می دهد به عنوان یک شغلی که برای او درآمد دارد نگاه می کند. و همچنین فرزندتان از کاری که انجام می دهد احساس بدی ندارد و از این موضوع کمتر خسته می شود.

3. فرزند بزرگتان را کم کم برای نگه داری از فرزند کوچکتان آماده کنید

این که به یکباره از فرزند بزرگتان بخواهید که مسئولیت نگهداری از فرزند کوچکتان را برعهده بگیرد، کار اشتباهی است و بهتر آن است که فرزندتان را یواش یواش برای این کار آماده کنید به اینصورت که اول از همه قوانینی خاص را تعیین کنید از جمله این قوانین: قوانین مربوط به استفاده از تلفن و تماشای تلویزیون، انجام تکالیف مدرسه، خوردن میان وعده، استفاده از مایکروویو و اجاق گاز، و همچنین قوانین مربوط به پاسخگویی به تلفن و شخصی که پشت در خانه می باشد. و در کنار همه اینها موارد دیگری که برایتان مهم است را تعیین کنید و به فرزندتان این قوانین را آموزش بدهید. همچنین روشی برای کنترل دعواهای احتمالی در نظر بگیرید.

4.زمانی برای استراحت فرزند بزرگتان در نظر بگیرید

اگر نگه داری از فرزندتان توسط فرزند بزرگتر به صورت منظم و هر روز بعد از مدرسه صورت می گیرد زمانی را برای استراحت او تعیین کنید و کودک کوچکتر خود را در این زمان به یک فرد مطمئن بسپارید، مثلا شرایطی را فراهم کنید که او هفته ای یک بار خارج از خانه باشد و کاری غیر از نگه داری از کودک را انجام دهد. همچنین در مورد نگهداری از فرزند خود با او صحبت کنید و شرایطتان را به او بگویید تا به اینصورت بیشتر شما را درک کند و کمتر از این بابت که بچه کوچکتر را نگه می دارد خسته شود.

5.شماره تماسی به او بدهید تا درمواقع ضروری تماس بگیرد

اگر این امکان وجود دارد از فرزند بزرگتان بخواهید هر روز با شما تماس بگیرد و اگر کار شما به گونه ای است که امکان تماس هر روزه وجود ندارد می توانید از فرزندتان بخواهید که با یک بزرگتر در تماس هر روزه باشد، همچنین برای فرزندتان لیستی از تماس های ضروری از جمله تماس با اورژانس تهیه کنید و نزدیک تلفن قرار دهید تا در مواقع ضروری تماس بگیرد، این نکته را بدانید که گفتن شماره به تنهایی کافی نیست و حتما شماره را برای فرزندتان یادداشت کنید زیرا ممکن است در مواقع ضروری اینقدر استرس داشته باشد که فراموش کند این مورد حتی برای بزرگتر ها نیز گاهی رخ می دهد چه برسد به بچه ها، همچنین می توانید کمک های اولیه را به فرزندتان آموزش بدهید تا در مواقع لزوم از آن استفاده کند.

چه نکاتی را والدین باید رعایت کنند؟

• بلوغ جسمی و ذهنی کودک برای مراقبت از خود و خواهر و برادرش
• تمایل کودک به قبول مسئولیت
• رعایت قوانین خانه توسط کودک
• توانایی کودک برای تصمیم گیری صحیح
• رفتار و خونسردی کودک در هنگام رویداد های غیرمنتظره یا موقعیت های استرس زا
• ترس و دلهره کودک از تنها ماندن در خانه
• درک کودک از مسئولیت پذیری و عدم سوء استفاده از قدرت

کودک بزرگتر از چه چیز هایی باید آگاه باشد؟

• کودک نحوه برخورد با غریبه ها را در خانه می داند
• کودک شماره تماس والدین را حفظ کرده است
• کودک می تواند غذا را برای خود و خواهر و برادرش گرم کند
• کودک دانش اولیه در مورد انجام کمک های اولیه برای بریدگی ها و خراش های جزئی- دارد
• کودک قوانین خانه و اهمیت قوانین را درک می کند
  آیا کودک افسرده لجباز می شود؟