هپاتیت در سگ بیماری عفونی بسیار واگیرداری است که بوسیله عامل ویروسی ایجاد می شود. سگهای جوان زیر یک سالگی قربانیان اصلی این بیماری هستند. اما می تواند سگها را در هر سنی مبتلا نماید.این بیماری قابل سرایت به انسان نیست . هپاتیت را در سگها می توان با برنامه واکسیناسیون سالانه بخوبی کنترل نمود. برای پیشگیری از این بیماری واکسن مخصوص هپاتیت را که توام با واکسن دیستمپر است همزمان در 8_6 هفتگی تزریق و پس از 4_8 هفته مجددا تکرار می شود.برای حفظ ایمنی بدن سگ واکسیناسیون سالانه ضروری می باشد. دورۀ درمان بیماری 7_5 روز می باشد. در آغاز علائم بیماری مبهم و نامعلوم است. سگهایی که موارد خفیف بیماری را نشان می دهند غذایشان را دست نخورده باقی می گذارند و برای چند روز درجه حرارت آنها بالا است. مختصر ترشح از بینی و تورم لوزه ها جزء علائمی است که در حالت آرام بیماری دیده می شود.
چگونه یک سگ دچار هپاتیت می شود؟
هپاتیت عفونی سگ توسط یک DNA ویروس بدون غشا با نام آدنوویروس تیپ 1 سگ سانان (CAV-1) ایجاد میشود و از نظر آنتی ژنی با CAV-2 که مهمترین عامل ایجاد کننده تراکئوبرونشیت عفونی در سگها است.CAV-1 نسبت به حلالهای لیپیدی مقاوم است و خارج از بدن میزبان برای هفته ها و حتی ماه ها زنده خواهد ماند ولی نسبت به محلول 3-1% کلریدسدیم ( سفیدکننده) که یک ضدعفونی کننده مؤثر است حساس میباشد.عمده راه های انتقال این بیماری ورود ویروس از طریق ادرار ، مدفوع و یا بزاق حیوان آلوده به داخل دستگاه گوارش میزبان میباشد.
سگ های بهبود یافته تا بیش از 6 ماه میتوانند ویروس را از طریق ادرار دفع کنند. عفونت اولیه در کریپت های لوزه و پلاک پایر و طی ویرمی و عفونت سلولهای اندوتلیال در بیشتر بافتها رخ میدهد.کبد ، طحال ، کلیه و ریه ها اعضای هدف اصلی میباشند. ضایعات مزمن کلیوی و کدورت قرنیه به صورت ابری به رنگ آبی ( چشم آبی ) از نتایج واکنشهای کمپلکس ایمنی پس از بهبودی از فرم حاد و یا تحت بالینی بیماری میباشند.
علائم بیماری هپاتیت سگ ها ICH
معمولا بروز ناگهانی بیماری و خونریزی از علائم اولیه این بیماری است. شواهد بالینی در تمام موارد برای تفریق ICH از دیستمپر کافی نیست اگرچه تغیرات عمده در کبد و مثانه بیشتر مشهود است.تشخیص توسط جداسازی ویروس،ایمونوفلورسنس و انکلوژن بادیهای درون هسته ای در سلول های کبدی تایید می گردد.
- استفراغ در مراحل انتهایی
- اسهال که ممکن است خونی باشد
- درد در محوطه بطنی
- تحریک پذیری
- عدم تعادل و هماهنگی
- تشنج
- زردی در برخی موارد
- پِیل شدن لثه ها همرا با خونریزی موقتی
هپاتیت در کدام قسمت بدن سگ تاثیر منفی می گذارد؟
تخریب سلولهای اندوتلیال در نتیجه خونریزیهای paint brush در سروز معده ، گره های لنفاوی ، تیموس ، پانکراس و بافت زیرجلدی است دیده میشود. سلولهای کبدی طیف متنوعی از رنگ را در کبد ایجاد میکند که میتواند از نظر اندازه طبیعی باشد و یا متورم شده باشد.دیوار مثانه ممکن است ادماتوز و ضخیم شده باشد ، ادم در تیموس و کانونهای سفید مایل به خاکستری در کورتکس کلیه نیز از دیگر ضایعات قابل توجه هستند.
درمان هپاتیت سگ ها ICH
انتقال خون در سگ هایی که به شدت بیمارند لازم است. به علاوه ۵ درصد دکستروز درسالین ایزوتونیک باید تجویز شود و ترجیحا IV تزریق گردد. در سگ هایی که زمان لخته شدن افزایش یافته تزریق سرم به صورت sc خطرناک است.آنتی بیوتیک طیف گسترده باید مورد استفاده قرار گیرد چون که تتراسایکلین می تواند باعث تغییر رنگ دندان در زمان رشد دندانی شود و از انرو نباید در توله سگ هایی که دندان های دائمی آنها تشکیل نشده است تجویز شود.با وجود اینکه کدورت قرنیه (که ممکن است در ICH و یا تزریق واکسنCAV-1 همراه باشد) نیاز به درمان ندارد ولی پماد چشمی آتروپین برای کاهش درد اسپاسم اجسام مژگانی که در برخی موارد رخ می دهد الزامی است.سگ هایی که چشم آنها آسیب دیده باید از نور شدید دور بمانند.کورتیکواستروئیدهای سیستمیک هم برای درمان کدورت قرنیه مورد استفاده قرار می گیرد.
چگونه از ابتلای سگم به هپاتیت جلوگیری کنم؟
علائم بیماری ديستمپر در سگ ها و روش های درمان
