افراد چاق باید چربی های اضافه خود را با ساده ترین و امن ترین روش خارج کنند. جراح با توجه به شناختی که از آناتومی بدن دارد بهترین روش را برای خارج کردن چربی ها از بدن فرد انتخاب می کند. جراحان هیچ گاه نباید علم و عقل خود را صرفا به دست دستگاه های تجاری تحت عنوان لیپولیزرها یا دستگاه های لیپوساکشن غیر مکانیکال، التراسونیک و ... بسپارند. متاسفانه بعضی از کاربران این دستگاه ها فاقد تخصص در جراحی پلاستیک هستند و تصور می کنند دستگاه همیشه به طور هوشمند کار می کند. برای مثال فکر می کنند زمانی که سر کابل به روده ها نزدیک می شود و یا زمانی که پوست در معرض سوختگی قرار می گیرد، دستگاه خود به خود خواموش می شود. در حالی که این موضوع حقیقت ندارد. اگر طول موج و فرکانس این دستگاه ها ذره ای از حد مورد نیاز بالاتر یا پایین تر برود، عوارض ناگواری پیش می آید. درواقع جراحان به علم استفاده از این دستگاه ها واقف هستند اما افراد غیر متخصص این علم را ندارند و با استفاده از آنها باعث ایجاد عوارضی مثل سفت شدن بافت در بیمار می شوند.
بادی کانتورینگ یا پیگر تراشی به فرایند استفاده از درمان های جراحی یا غیر جراحی برای کاهش چربی اشاره دارد. این روش های زیبایی برای هدف قرار دادن نواحی خاصی از چربی با هدف دادن ظاهری لاغر به بدن طراحی شده اند. انواع مختلفی از گزینه های بادی کانتورینگ موجود امروزه در دسترس است که به شما طیف وسیعی از گزینه هایی را برای انتخاب می دهد. بهترین نوع درمان بستگی به نواحی از بدن که باید مورد هدف قرار گیرند آناتومی، اهداف و اولویت های شخصی شما دارد.
آماده سازی
قبل از انجام بادی کانتورینگ مهم است که بیمار:
- برای کمک به روند بازیابی به اندازه کافی سالم و تندرست باشد.
- به وزن مطلوب دست یابد.
- در مورد داروهایی که ممکن است نیاز باشد متوقف کند با پزشک صحبت کند.
- سیگار را ترک کند.
ممکن است به بیمار توصیه شود که مصرف داروهای خاصی نظیر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (داروهای ضد التهابی)، آسپیرین و داروهایی که حاوی آسپیرین هستند را متوقف کند، ممکن است داروهایی مانند آنتی بیوتیک قبل از عمل جراحی به بیمار داده شود.
همچنین اگر سایر آزمایشات مانند آزمایشات خون، آزمایشات اشعه ایکس یا الکتروکاردیوگرافی (ECG) برای ارزیابی قلب مورد نیاز باشد، پزشک به بیمار توصیه می کند.
عمل های زیبایی چه خطرات و عوارضی دارند؟
تمام جراحی ها، از جمله جراحی های زیبایی، با خطراتی همراه هستند. توصیه می شود افرادی که سابقه ی بیماری های قلبی عروقی، بیماری های ریوی یا دیابت دارند با احتیاط بیش تری به سمت عمل های پیکر تراشی بروند. زیرا این افراد بیش تر در معرض خطر عوارضی مانند ذات الریه، سکته ی مغزی، حمله ی قلبی یا لخته شدن خون در پاها یا ریه ها قرار دارند. داشتن رژیم غذایی مناسب که حاوی مقدار کافی پروتئین باشد در روند بهبودی بسیار موثر است.سیگار کشیدن خطرات این عمل ها را افزایش داده و در روند بهبودی نیز اختلال ایجاد می کند
شایع ترین شکایت بعد از عمل پیکرتراشی درد است. به احتمال زیاد در طی چهار هفته ی اول بعد از عمل درد خواهید داشت.از عوارض پس از عمل می توان به عفونت در محل برش جراحی اشاره کرد که ممکن است جای زخم را بدتر کند که گاهی برای ترمیم آن لازم است دوباره جراحی شوید.یکی دیگر از عوارض، خونریزی است که در بسیاری موارد، خونریزی خفیف و قابل کنترل است اما اگر خونریزی شدید باشد ممکن است فرد به انتقال خون نیاز پیدا کند.در برخی بیماران دیده شده است که پوست در حال ترمیم از پوست سالم جدا می شود و زخم واضحی را ایجاد می کند. در چنین شرایطی، درمان شامل جراحی برای حذف بافت ها است.
آسیب عصبی می تواند باعث ایجاد بی حسی و سوزن شدن در محل برش جراحی شود، که این حالت ممکن است دائمی باشد.
ایجاد کبودی بعد از عمل پیکرتراشی امری طبیعی است. بنابراین لازم نیست نگران باشید زیرا حداقل سه هفته طول می کشد تا کبودی ها برطرف شوند اما برطرف شدن تورم ممکن است حتی بیش تر طول بکشد.
قضاوت زودرس نتایج جراحی یا انتظار بازگشت سریع به فعالیت های عادی ممکن است منجر به احساس ناامیدی و افسردگی شود. به یاد داشته باشید که بدن شما به استراحت و بهبودی نیاز دارد. کمی صبور باشید تا دوره ی نقاهت بعد از عمل، کاملا سپری شود. زمان بهبودی بر حسب روش جراحی و ویژگی های جسمانی افراد متفاوت است، اما یک دوره ی نقاهت ۶ تا ۱۲ هفته ای در بسیاری از جراحی های زیبایی طبیعی است.
حتی با استفاده از به روزترین روش ها و دستگاه های جراحی، باقی ماندن جای زخم اجتناب ناپذیر است. به همین دلیل در برخی موارد برای دستیابی به ظاهر شکیل تر و رفع عوارض بعد از عمل، جراحی های بعدی نیز ممکن است انجام شوند. این زخم ها شاید کمرنگ تر شوند اما با گذشت زمان کاملا از بین نمی روند.
سایر عوارض عمل های پیکرتراشی شامل باز شدن محل برش جراحی، شل شدن پوست، نکروز پوستی یا مرگ بافتی، تشکیل جای زخم غیر طبیعی، تشکیل توده ی ناشی از تجمع مایعات در بافت، عدم تقارن و رضایت بخش نبودن نتیجه هستند.