زیارت وارث چیست؟
زیارت وارث یکی از زیارت های پرفضیلتی است که خواندن آن بخصوص در روز عاشورا بسیار سفارش شده است. فضیلت این زیارت تا بدانجا می باشد که امام صادق (ع) روایت فرموده اند که اگر می خواهید امام حسین (ع) را زیارت کنید این دعا را بخوانید.
کلمه وارث در زیارت وارث یعنی چه؟
وارث به معنای لغوی عبارت است از ارث برنده، میراث دار، کسی که مال، خانه، زمین، صفات یا افتخاراتی را از پدر یا اجداد و گذشتگان به ارث می برد. در این زیارت و زیاراتی که امامان را وارثان انبیا خوانده اند، بیشتر ناظر به بعد معنوی ارث بوده است. به این بیان که رسالت همه پیامبران بزرگ تاریخ بر دوش امامان علیهم السلام هست و امامت اعم از وراثت انبیا است و یکی از خصائص امام این است که وارث انبیا است. در این زمینه تمامی امامان مشترکند أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِیسَ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ مُوسَی عَنْ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ الْبَغْدَادِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ أَلْوَاحُ مُوسَی (ع) عِنْدَنَا وَ عَصَا مُوسَی عِنْدَنَا وَ نَحْنُ وَرَثَةُ النَّبِیِّین راوی با واسطه نقل می کند از امام صادق (ع) که می فرمود: لوح های موسی (ع) نزد ماست و عصای موسی نزد ماست و ما وارثان انبیائیم و این که امام حسن (ع) در زیارت وارث ذکر نشده است بخاطر این است که این زیارت درباره امام حسین (ع) است و در مقام بیان خصوصیات امام حسین (ع) است و اینکه وراثت انبیا را به امام حسین (ع) نسبت می دهد، نتیجه منطقی نمی شود که دیگر هیچ کس این صفت را ندارد. در ضمن امامت امام حسن (ع) قبل از امام حسین (ع) بوده است و در جای خودش بحث شده است.
اما ارث از جهت معنوی؛ مراد از ارث در اینجا در ابعاد شخصیت حقوقی پیامبران است برخی از این ابعاد عبارتند از:
انبیاء به اذن خداوند ولایت تکوینی داشتند. یعنی می توانستند با اذن خداوند در جهان آفرینش و تکوین تصرف کنند و برخلاف عادت و جریان طبیعی عالم اسباب حوادثی را به وجود آورند. مانند زنده کردن مردگان و بازگرداندن بینایی به کور مادرزاد توسط حضرت عیسی، باد در اختیار حضرت سلیمان قرار گرفتن و با یک چشم بهم زدن احضار تخت بلقیس. این اختیارات را خداوند به امامان نیز داده است. نمونه ها در این عرصه آنقدر زیاد است که محتوای کتاب های بزرگ را تشکیل می دهد. ما تنها به ذکر یک روایت بسنده می کنیم: ابوبصیر می گوید بر امام باقر (ع) و امام صادق (ع) وارد شدم و گفتم آیا شما ورثه پیامبر اکرم هستید. امام فرمود: آری. پرسیدم آیا رسول خدا وارث انبیاء بود و آنچه آن ها می دانستند رسول اکرم (ص) می دانست. فرمود: آری، گفتم: آیا شما می توانید مردگان را زنده کنید و کور های مادرزاد و مبتلایان به برص را شفا دهید. حضرت فرمود: آری به اذن الهی می توانیم. آنگاه فرمود: نزدیک بیا وقتی جلو رفتم، دستی بر چشم و صورتم کشید. دیدگانم باز شد و خورشید و آسمان، زمین، خانه ها و آنچه در خانه بود را دیدم. سپس فرمود: آیا دوست داری به همین صورت بینا باشی و در قیامت مانند دیگران حساب پس دهی یا اینکه مثل سابق نابینا باشی و بهشت از آن تو باشد. گفتم دوست دارم به حال سابقم باشم. آنگاه دستی به چشمم کشید و به حالت اولیه ام برگشتم.
انبیاء دارای علم گسترده بودند. علم به حقایق جهان هستی که خداوند به آن ها اعطاء کرده بود. این علم را برای امامان (ع) به ارث گذاشتند. در گذشته در این باره بحث کردیم و به یاری خداوند در آینده نیز به مناسبت فرازهائی که سخن از علم امامان دارد سخن خواهیم گفت. اینجا فقط یک روایت را ذکر می کنیم و آن اینکه امام صادق (ع) فرمود: سلیمان از داود ارث برد، محمد از سلیمان ارث برد و ما از محمد ارث بردیم. از این جهت علم به تورات و انجیل و زبور و بیان آنچه در الواح موسی بود نزد ماست.
انبیاء مصطفا و مجتبای خدا بودند یعنی خداوند آن ها را جهت نبوت برگزیده بود: «و انّهم عندنا لمن المصطفین الاخیار» آن ها (ابراهیم، اسحق و یعقوب) نزد ما از برگزیدگان و نیکانند. «فاجتباه ربّه فجعله من الصالحین»، ولی پروردگارش (یعنی پروردگار یونس) او را برگزید و از صالحان قرار داد. امامان سلام اللّه علیهم اجمعین نیز مصطفا و مجتبای خدایند. همانگونه که در اصطفای نبوت سن بالا شرط نبود و کودک در گهواره هم به پیامبری برگزیده شد. قال انی عبداللّه آتانی الکتاب و جعلنی نبیاً... حضرت عیسی گفت: من بنده خدایم به من کتاب آسمانی داده و مرا پیامبر قرار داده است... و در مورد حضرت یحیی می خوانیم:... و آتیناه الحکم صبیاً... و ما فرمان نبوت را در کودکی به او دادیم.
در روایتی از یکی از یاران امام جواد (ع) به نام علی بن اسباط می خوانیم: که او می گوید خدمت حضرت رسیدم در حالی که سن امام کم بود، درست به قامت او خیره شدم تا به ذهن خویش بسپارم و به هنگامی که به مصر باز می گردم کم و کیف مطلب را برای دوستان امام نقل کنم. درست در همین هنگام که در چنین فکری بودم آن حضرت نشست (گوئی تمام فکر مرا خوانده بود) روبه سوی من کرد و گفت: ای علی بن اسباط! خداوند کاری را که در مسئله امامت کرده همانند کاری است که در نبوت کرده است . گاه می فرماید و آتیناه الحکم صبیا ما در کودکی فرمان نبوت به او دادیم و گاه می فرماید...، بنابراین همانگونه که ممکن است خداوند حکمت را به انسانی در کودکی بدهد، قدرت اوست که آن را در چهل سالگی بدهد.
انبیاء در مسیر ابلاغ رسالت خویش رنج ها را به جان خریدند، اهانتها، تحقیرها، شکنجه های جسمی و... فاصبر کما صبر اولواالعزم من الرسل... بنابراین صبر کن آنگونه که پیامبران اولواالعزم شکیبائی کردند.
غسل زیارت وارث
به درستی که پدرم مرا از پدرانش علیهم السّلام خبر داد که رسول خدا(ص) فرمود:همانا فرزند من حسین، پس از من در کنار فرات کشته خواهد شد، هر که او را زیارت کند و از فرات غسل نماید، گناهان او بریزد و مانند روزی شود که مادر او را به دنیا آورده است. چون غسل کنی در حال انجام غسل بگو:
بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ اللهُمَّ اجْعَلْهُ نُورا وَ طَهُورا وَ حِرْزا وَ شِفَاءً مِنْ کلِّ دَاءٍ وَ سُقْمٍ وَ آفَةٍ وَ عَاهَةٍ اللهُمَّ طَهِّرْ بِهِ قَلْبِی وَ اشْرَحْ بِهِ صَدْرِی وَ سَهِّلْ لِی بِهِ أَمْرِی
به خدا و با خدا. خدایا آن را قرار ده روشنی و پاک کننده و نگهدارنده و شفای از هر درد و بیماری و آفت و آسیب. خدایا دلم را با آن پاک کن و سینه ام را بگشای و کارم را با آن آسان گردان.
نماز زیارت وارث
چون از غسل فارغ شوی، دو جامه پاکیزه بپوش و در مشرعه دو رکعت نماز به جای آور. چون از نماز فارغ شوی، با حالتی آرام و همراه با وقار به جانب حائر حرکت کن و گام های خود را کوتاه بردار. هرگاه به درگاه حائر رسیدی بایست و بگو:
اللهُ أَکْبَرُ کَبِیرا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ کَثِیرا وَ سُبْحَانَ اللهِ بُکْرَةً وَ أَصِیلا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْ لا أَنْ هَدَانَا اللهُ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ
خدا بزرگ تر است بزرگتر، و سپاس خدا راست بسیار و منزّه است خدا هر صبح و شب. سپاس خدای را که ما را به این مسیر هدایت کرد و ما نبودیم کسانی که هدایت شویم، اگر خدا هدایتمان نمی کرد. همانا رسولانِ پروردگار ما به حق آمدند.
پس بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَبِیَّ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خَاتَمَ النَّبِیِّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا سَیِّدَ الْمُرْسَلِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا سَیِّدَ الْوَصِیِّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا قَائِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِکَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَصِیَّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الصِّدِّیقُ الشَّهِیدُ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا مَلائِکَةَ اللهِ [رَبِّی] الْمُقِیمِینَ فِی هَذَا الْمَقَامِ الشَّرِیفِ
السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا مَلائِکَةَ رَبِّی الْمُحْدِقِینَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام السَّلامُ عَلَیْکُمْ مِنِّی أَبَدا مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ
سلام بر تو ای رسول خدا. سلام بر تو ای پیامبر خدا. سلام بر تو ای خاتم پیامبران. سلام بر تو ای سرور رسولان. سلام بر تو ای حبیب خدا. سلام بر تو ای امیر مؤمنان. سلام بر تو ای آقای جانشینان. سلام بر تو ای پیشوای سپیدرویان.
سلام بر تو ای فرزند فاطمه. سرور زنان جهانیان. سلام بر تو و بر امامان از فرزندانت. سلام بر تو ای جانشین امیر مؤمنان. سلام بر تو ای صدّیق شهید. سلام بر شما ای فرشتگان که مقیم در این مقام شریف اید.
سلام بر شما ای فرشتگان پروردگارم که گرداگرد قبر حسین (درود بر او) هستید. سلام بر شما از سوی من همیشه تا هستم و شب و روز برپاست.
پس می گویی:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ أَمَتِکَ الْمُقِرُّ بِالرِّقِّ وَ التَّارِکُ لِلْخِلافِ عَلَیْکُمْ وَ الْمُوَالِی لِوَلِیِّکُمْ وَ الْمُعَادِی لِعَدُوِّکُمْ قَصَدَ حَرَمَکَ وَ اسْتَجَارَ بِمَشْهَدِکَ وَ تَقَرَّبَ إِلَیْکَ بِقَصْدِکَ أَ أَدْخُلُ یَا رَسُولَ اللهِ أَ أَدْخُلُ یَا نَبِیَّ اللهِ أَ أَدْخُلُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أَ أَدْخُلُ یَا سَیِّدَ الْوَصِیِّینَ أَ أَدْخُلُ یَا فَاطِمَةُ سَیِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ أَ أَدْخُلُ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ أَ أَدْخُلُ یَا مَوْلایَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ.
سلام بر تو ای ابا عبد اللّه. سلام بر تو ای فرزند رسول خدا. سلام بر تو ای فرزند امیر مؤمنان. بنده ات و فرزند بنده ات و فرزند کنیزت هستم. اقرار به غلامی شما دارم و ترک کننده مخالفت با شمایم. دوست دار دوستانتان و دشمن دشمنانتان می باشم.
حرمت را قصد کرده و به زیارتگاهت پناه آورده و به سوی تو با قصدکردنت تقرّب جسته، آیا وارد شوم ای رسول خدا؟ آیا وارد شوم ای پیامبر خدا؟ آیا وارد شوم ای امیر مؤمنان؟ آیا وارد شوم ای سرور جانشینان؟ آیا وارد شوم ای فاطمه سرور زنان جهانیان؟ آیا وارد شوم ای مولایم ای ابا عبد اللّه؟ آیا وارد شوم ای مولایم ای فرزند رسول خدا!
پس اگر دلت فروتن و دیده ات گریان شد، نشانه اجازه ورود است، پس وارد شو و بگو:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْأَحَدِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الَّذِی هَدَانِی لوِلایَتِکَ وَ خَصَّنِی بِزِیَارَتِکَ وَ سَهَّلَ لِی قَصْدَکَ.
سپاس خدای را آن یگانه و یکتا و فرد و بینیازی که مرا به ولایتت هدایت نمود و به زیارتت اختصاصم داد و آهنگ به سوی تو را برایم آسان نمود.
متن زیارت وارث
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام [وَلِيِّ اللَّهِ] السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرَى السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَاللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَطَعْتَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ.
سلام ما بر تو اى وارث آدم برگزيده خدا،سلام ما بر تو اى وارث نوح پيامبر خدا سلام ما بر تو اى وارث ابراهيم دوست خدا،سلام ما بر تو اى وارث موسى همسخن خدا،سلام ما بر تو اى وارث عيسى روح خدا، سلام ما بر تو اى وارث محمّد حبيب خدا،سلام ما بر تو اى وارث امير مؤمنان ولىّ خدا، سلام ما بر تو اى فرزند محمّد مصطفى، سلام ما بر تو اى فرزند على مرتضى، سلام ما بر تو اى فرزند فاطمه زهرا، سلام ما بر تو اى فرزند خديجه كبرى، سلام ما بر تو اى خون خدا و فرزند خون خدا، و تنهاى ستمديده، شهادت (گواهی) می دهم كه تو نماز بپا داشتى، و زكات پرداختى، و امر به معروف و نهى از منكر کردى، و خدا و رسولش را تا هنگام مرگ اطاعت کردی.
فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُورا فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيَابِهَا وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعَائِمِ الدِّينِ وَ أَرْكَانِ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمَامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهَادِي الْمَهْدِيُّ وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوَى وَ أَعْلامُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا وَ أُشْهِدُ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ وَ أَنْبِيَاءَهُ وَ رُسُلَهُ أَنِّي بِكُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِيَابِكُمْ [بِآيَاتِكُمْ] مُوقِنٌ بِشَرَائِعِ دِينِي وَ خَوَاتِيمِ عَمَلِي وَ قَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ وَ أَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِكُمْ وَ عَلَى أَجْسَادِكُمْ وَ عَلَى أَجْسَامِكُمْ وَ عَلَى شَاهِدِكُمْ وَ عَلَى غَائِبِكُمْ وَ عَلَى ظَاهِرِكُمْ وَ عَلَى بَاطِنِكُمْ.
لعنت خدا بر آن ملتى كه تو را كشتند و لعنت خدا بر آن ملتی را كه به تو ستم کردند، و لعنت خدا بر آن ملّتى كه اين واقعه را شنيدند و به آن راضى شدند، اى مولاى من اى ابا عبد اللّه،شهادت (گواهی) می دهم كه شما در اصلاب عالی پاک پدران و رحم هاى مطهر مادران نور پاک الهی بودید. و هرگز مقام توحيد كامل شما آلوده به ناپاكيهاى جاهليت نگرديد و غبارى از شركهاى عصر شرك و جهالت بر دامان شما ننشست، و شهادت می دهم كه تو از ستون هاى دين و پايه هاى مردم با ايمانى و شهادت می دهم كه تويى پيشواى نيكوكار با تقواى پسنديده و پاكيزه هدايتگر و ره يافته و شهادت می دهم كه امامان از فرزندانت ريشه تقوا و نشانه هاى هدايت و دستاويز محكم و حجّت بر اهل دنيا هستند و گواه مى گيرم خدا و فرشتگان و پيامبران و رسولانش را، كه من به شما ايمان دارم و بر يقين به بازگشت شمايم، براساس قوانين دينم و عواقب عملم،و دلم تسليم دل شما و كارم پيرو كار شماست درود خدا بر شما،و بر ارواح و اجساد و پيكرهايتان و بر حاضر و غايب و آشكار و باطنتان.
پس خود را به روى قبر بينداز و آن را ببوس و بگو:
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَ جَلَّتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنَا وَ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَهَيَّأَتْ لِقِتَالِكَ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ قَصَدْتُ حَرَمَكَ وَ أَتَيْتُ إِلَى مَشْهَدِكَ أَسْأَلُ اللَّهَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَكَ عِنْدَهُ وَ بِالْمَحَلِّ الَّذِي لَكَ لَدَيْهِ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.
پدرم و مادرم فداى تو اى فرزند رسول خدا پدر و مادرم فدايت اى ابا عبد الله، بزرگ شد عزا و مصيبت تو بر ما و بر همه اهل آسمانها و زمين. پس خدا لعنت كند قومى كه اسبها را زين كردند و دهانه زدند و آماده ی جنگ با تو شدند، اى مولای من اى ابا عبد اللّه، من قصد حرم شریفت را کرده ام و به زيارتگاهت آمدم از خدا درخواست می کنم به حق شأن و مقامى كه تو در نزد او داری، كه درود فرستد بر محمّد و خاندان محمّد و مرا هم در دنيا و هم آخرت با شما قرین و همنشین بگرداند.
آنگاه برخيز و بالاى سر دو ركعت نماز بگذار و در آن دو ركعت پس از سوره حمد هر سوره اى را كه می خواهى بخوان و پس از نماز بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي صَلَّيْتُ وَ رَكَعْتُ وَ سَجَدْتُ لَكَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ لِأَنَّ الصَّلاةَ وَ الرُّكُوعَ وَ السُّجُودَ لا يَكُونُ إِلا لَكَ لِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِّي أَفْضَلَ السَّلامِ وَ التَّحِيَّةِ وَ ارْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمُ السَّلامَ اللَّهُمَّ وَ هَاتَانِ الرَّكْعَتَانِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَى مَوْلايَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلامُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَيْهِ وَ تَقَبَّلْ مِنِّي وَ أْجُرْنِي عَلَى ذَلِكَ بِأَفْضَلِ أَمَلِي وَ رَجَائِي فِيكَ وَ فِي وَلِيِّكَ يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ.
خدايا نماز خواندم و براى تو كه يگانه و بی شريكى ركوع و سجود کردم، زيرا نماز و ركوع و سجود برای غیر از تو روا نمی باشد، همانا تويى خدا كه معبودى جز تو نيست. خداىا درود بفرست بر محمّد و خاندان محمّد و از جانب من به آنها بهترين سلام و تحيّت را برسان و بر من بازگردان از جانب آنان جواب سلام شان را. خدايا اين دو ركعت نماز هديه اى است از سوى من به مولايم حسين بن على) درود خدا بر آنان باد (خدايا بر محمد و آن حضرت درود فرست و از من بپذير و پاداشم ده بر آن،براساس بهترين آرزو و اميدم درباره تو و ولّی ات اى سرپرست مؤمنان.
و اين عمل را از من بپذير و بر آن اجر و پاداشى بهتر از آنچه اميد و آرزو به حضرتت دارم و اميد تولاى تو و مولاى اهل ايمان حضرت حسين را دارم عطا فرما اى دوستدار اهل ايمان.
پس برخيز و به طرف پايين قبر آن حضرت برو و نزد سر على بن الحسن عليه السّلام بايست و بگو :
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ نَبِيِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الشَّهِيدُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ وَ ابْنُ الْمَظْلُومِ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ.
سلام ما بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام ما بر تو اى فرزند پيامبر خدا، سلام ما بر تو اى فرزند امير المؤمنین، سلام ما بر تو اى فرزند حسين شهيد، سلام ما بر تو اى شهيد راه خدا، سلام ما بر تو اى مظلوم، پسر امام مظلوم، خدا لعنت كند امتى را كه تو را كشتند و خدا لعنت کند، امتى را كه به تو ستم روا داشتند و خدا لعنت كند امتى كه اين واقعه را شنيدند و به آن رضايت دادند.
پس خود را بر قبرش بينداز و آن را ببوس و بگو :
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ وَ ابْنَ وَلِيِّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ وَ جَلَّتِ الرَّزِيَّةُ بِكَ عَلَيْنَا وَ عَلَى جَمِيعِ الْمُسْلِمِينَ فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكَ مِنْهُمْ.
سلام ما بر تو اى ولى خدا و پسر ولی خدا، همانا مصيبت و عزاى تو بر ما و بر همه مسلمانان بزرگ شد، پس خدا لعنت كند امتى را كه تو را كشتند و من به جانب خدا و به سوى تو از آنان بيزارى مى جويم.
سپس از درى كه پايين پاى على بن الحسين عليهما السّلام است بيرون بيا و به سوى شهدا متوجه شود و بگو :
السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْلِيَاءَ اللَّهِ وَ أَحِبَّاءَهُ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَصْفِيَاءَ اللَّهِ وَ أَوِدَّاءَهُ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ دِينِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْوَلِيِّ [الزَّكِيِ] النَّاصِحِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِي [أَنْتُمْ] فِيهَا دُفِنْتُمْ وَ فُزْتُمْ فَوْزا عَظِيما فَيَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ.
سلام ما بر شما اى یاران و دوستداران خدا، سلام ما بر شما اى برگزيدگان خدا و دوستدارانش، سلام ما بر شما اى ياران دين خدا، سلام ما بر شما اى ياران رسول خدا، سلام ما بر شما اى ياران امير المؤمنین،سلام ما بر شما اى ياران فاطمه سرور زنان جهانيان، سلام ما بر شما اى ياران حسن مجتبی فرزند پاک و مهربان علی مرتضی، سلام ما بر شما اى ياران با وفای ابا عبد اللّه الحسین (ع) پدر و مادرم فداى شما، پاكيزه شديد و پاكيزه شد زمينى كه شما در آن دفن شديد و به رستگارى بزرگى رسيديد اى كاش من هم با شما بودم تا همراه شما به رستگارى می رسيديم.
آنگاه به سمت بالاى سر امام حسين (ع) برگرد و براى خود و اهل و اولاد و پدر و مادر و برادران خود بسيار دعا كن، زيرا در آن روضه مطهره دعاى دعاكننده و درخواست درخواست كننده رد نمی شود.
زمان های توصیه شده جهت قرائت زیارت وارث
این زیارت، سیدالشهدا علیه السلام را به عنوان وارث حضرت آدم، حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت موسی، حضرت عیسی، حضرت محمد، حضرت علی، حضرت فاطمه و حضرت خدیجه علیهم السلام خطاب می کند.برخی زیارت وارث را با عنوان زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه و برخی نیز در اعمال شب و روز عرفه و نیز شب و روز عید قربان آورده اند. زیارت های مختلف دیگری نیز وجود دارد که شباهت زیادی به این زیارت به ویژه در فراز های اول دارند.
«زیارت وارث به زائر می آموزد که اسلام امامت، رسالت تاریخی ادیان توحیدی را بر دوش دارد و به همین دلیل، خاتم الادیان و پیامبرش خاتم الانبیاء است و در اینجاست که معنای امامت را می یابد. زائر در این زیارت، رسالت همه پیامبران بزرگ تاریخ را بر دوش امام حسین علیه السلام می یابد و چنین می فهمد که گویی عاشورا نقطه اوج نبرد همه توحید تاریخی با همه شرک تاریخی است ». (چشمه خورشید، ج 1، ص 97)