ضرب المثل نه خانی آمده ، نه خانی رفته است
ضرب المثل ها گنجینه ایست در زبان و ادبیات فارسی که در آن حکایت ها نهفته است . با گفتن یک ضرب المثل می توان یک کتاب را در یک جمله خلاصه نمود. بدون شک هر ضرب المثلی ریشه دیرینه دارد که به سالها قبل مربوط می شود برخی ها ماجرای این ضرب المثل ها را می دانند و به وقتش از آن استفاده می کنند اما برخی هیچ اطلاعی از تاریخچه آن ندارند برای همین در ادامه شما را با داستان و کاربرد ضرب المثل نه خانی آمده ، نه خانی رفته است آشنا خواهیم کرد با ساعدنیوز همراه باشید.
ریشه تاریخی ضرب المثل نه خانی آمده ، نه خانی رفته است
يکي بود، يکي نبود. مردي بود که خيلي دلش مي خواست مثل اعيان و اشراف و خان ها زندگي کند. اما نه پول و پله ي زيادي داشت، نه گاو و گوسفند و نوکر و کلفتي. آن مرد، با صرفه جويي زياد زندگي مي کرد تا شايد پولي پس انداز کند،. از قضاي روزگار، يک روز اين مرد روستايي به شهر رفته بود تا چيزي بفروشد.
جنس هايش را فروخت. مي خواست به روستاي خودش بر گردد که چشمش به دکان ميوه فروشي افتاد. خربزه اي چشمش را گرفت و با خودش گفت: «کاش پول زيادي داشتم و يک خربزه مي خريدم. اما همين که ناهار مختصري بخرم که از گرسنگي نميرم، کافي است. نبايد ولخرجي بکنم.»
مرد روستايي از جلو دکان ميوه فروشي رد شد و چند قدمي دور شد. اما ميل به خوردن خربزه نگذاشت جلوتر برود. با خودش گفت: «چطور است به جاي ناهار، يک خربزه بخرم و بخورم؟ با خوردن خربزه، سير مي شوم و ديگر نيازي به خريد ناهار ندارم.»
با اين فکر برگشت و خربزه اي خريد و راه افتاد از شهر خارج شد، درختي پيدا کرد و زير سايه ي درخت نشست. چاقو را از جيبش در آورد و خربزه را قاچ کرد و مشغول خوردن آن شد. وقتي که خربزه را مي خورد، گفت: «پوست خربزه را نمي تراشم تا هر کس از اينجا عبور کند و پوست خربزه را ببيند، بگويد که يک خان از اينجا گذشته، خربزه را خورده و پوستش را رها کرده است.»
تصميم گرفت مثل خان ها بلند شود و به راهش ادامه دهد. اما هنوز گرسنه بود و ميل به خوردن خربزه آزارش مي داد. با خودش گفت: «پوست خربزه را هم مي تراشم و مي خورم. پوست و تخمه هايش را مي گذارم همين جا بماند. آن وقت، هر کس از اينجا عبور کند، مي گويد که يک خان از اينجا گذشته، خربزه را خورده و پوستش را هم به نوکرش داده تا بتراشد و بخورد. اين جوري بهتر است.»
مرد روستايي با اين فکر، پوست خربزه را هم تراشيد و خورد. اما باز هم سير نشد. با اين که دلش نمي خواست خود پوست خربزه را هم بخورد، دلش نمي آمد از خوردن آن چشم بپوشد. نشست و مشغول خوردن پوست خربزه شد و با خودش گفت: «همين که تخمه هاي خربزه بر جا بماند، کافي است.
هر کس از اينجا عبور کند، مي گويد که يک خان ثروتمند از اينجا گذشته است. خربزه را خودش خورده، ته خربزه را نوکرش تراشيده و خورده و پوست خربزه را هم داده به الاغش. چه خان مهمي که هم الاغ داشته، هم نوکر!»
خوردن پوست خربزه هم تمام شد. خان خيالي مانده بود و تخمه هاي خربزه، اما هر کاري مي کرد، نمي توانست از تخمه هاي خربزه هم دل بکند. براي خوردن تخمه هاي خربزه هيچ بهانه اي نداشت. با بي ميلي بلند شد و راه افتاد. چند قدمي که رفت، دوباره برگشت و گفت: «نه! از تخمه هاي خربزه هم نمي توانم بگذرم. اما آن ها را هم نمي توانم بخورم. مردم چه مي گويند؟ نمي گويند اين چه خاني بوده که از تخمه ي خربزه هم چشم پوشي نکرده است؟!»
مرد روستايي دوباره راه افتاد. چند قدم از جايي که خربزه را خورده بود، فاصله گرفت. به نظرش، گذشتن از تخمه هاي خربزه، کار مهمي بود بادي به غبغب انداخت و مثل خان ها قدم برداشت. در اين حال، احساس مي کرد که پياده نيست و بر الاغي که پوست خربزه را خورده سوار شده است و نوکري که پوست خربزه را تراشيده، دهنه ي الاغش را به دست دارد.
اين فکرها مدت زيادي ادامه پيدا نکرد. يک باره مرد روستايي از خر شيطان پياده شد و با عجله به طرف تخمه هاي خربزه اش دويد. خيلي زود تخمه هاي خربزه را برداشت و با ميل زياد مشغول خوردن آن ها شد.
تخمه هاي خربزه را هم که خورد، گفت: «آخيش! راحت شدم. حالا انگار نه خاني آمده، نه خاني رفته. اصلاً هيچ خاني از اينجا عبور نکرده و خربزه اي هم نداشته که بخورد.»
کاربرد ضرب المثل نه خانی آمده ، نه خانی رفته است
وقتی که کسی بعد از چند بار تلاش و کوشش از آرزویش صرف نظر می کند و آن را کنار می گذارد می گویند نه خانی آمده نه خانی رفته است .
آشنایی با ضرب المثل آدم هزار پیشه کم مایه است
