ضرب المثل تعارف شاه عبدالعظیمی
داستان ضرب المثل تعارف شاه عبدالعظیمی
تهرانی های متدین ایام متبركه را در جوار حضرت عبدالعظیم به زیارت و عبادت می گذراندند و كمتر اتفاق می افتاد كه شب یا روز جمعه را به شهر ری نروند ولی اكثراً به علت نزدیكی تهران شب را باز می گشتند ، با این توصیف اگر كسی از ساكنان شهر ری در مقام دعوت از زایر تهرانی بر می آمد و تعارف می كرد به اصطلاح معروف تو را به این حضرت شب را در بنده منزل بمان ، پیداست كه چون دعوت شونده ناگریز از مراجعت بود لذا تعاریف شاه عبدالعظیمی جنبهٔ عملی نداشت و نمی توانست مورد قبول تهرانی ها واقع شود و به سبب همین موضوع نزدیكی تهران و شهر ری و یا به جهت آنكه شاه عبدالعظیمی ها البته در قدیم می دانست كه زایر تهرانی نمی ماند و مراجعتت خواهد كرد لذا در دعوت و تعارف پا فشاری می كرد و به همین مناسبت عبارت تعارف شاه عبدالعظیمی رفته رفته به صورت ضرب المثل درآمد و در مواردی كه دعوت و تعارف از دل برنیاید مورد استشهاد و تمثیل قرار می گیرد .
تعارف شاه عبدالعظیمی کنایه از چیست؟
- کنایه از تعارف کردن الکی و دروغین به کسی است که می داند تعارف او را رد خواهد کرد!
- یعنی تعارفی که از ته دل نیست و گاهی تظاهر به بخشندگی، مهمان نوازی و … است.
- این ضرب المثل را برای کسی به کار می برند که عادت دارد دیگران را تعارف به چیزی کند اما این تعارف از صمیم قلب او نیست بلکه فقط لفظی است که عادت به تکرار آن پیدا کرده؛ تعارف هایی مثل:
بفرمایید خونه!
لااقل شب پیشمان می ماندید فردا می رفتید!
قابل شما را ندارد!
بگذار من حساب کنم!
و …
کاربرد ضرب المثل تعارف شاه عبدالعظیمی
در مورد ضرب المثل «تعارف شاه عبدالعظیمی» همه به خوبی می دانند زمانی به کار می رود که فردی تنها به زبان و نه از عمق دل و جان فرد دیگری را به چیزی دعوت کند. این نوع تعارفات، عموما غیر عملی هستند و چون از دل هم بر نمی آیند بر دل هم نمی نشینند. در نتیجه در موقعیتی که کسی برای کاری یا چیزی به دیگری تعارف می کند و می داند که تعارف شونده نمی تواند قبول کند می گویند تعارف شاه عبدالعظیمی می کند.
آشنایی با ضرب المثل چو دزدی با چراغ آید، گزیده تر برد کالا
