شاید بارها تصویر پل گالاتا را در مجلات و سایت های مختلف دیده باشید، این پل به نوعی نماد استانبول به حساب می آید و یکی از مهم ترین مکان های گردشگری این شهر است. جایی که آسیا و اروپا به هم وصل می شوند. نویسنده معروف، مارک تواین هم در کتاب خود از این پل سخن به میان آورده و از زیبایی هایش نوشته است. اینجا جایی است که می توانید به تماشای دو قاره کهن بنشینید و همراه با ماهیگیران و مردم محلی در چشم انداز زیبای تنگه بسفر غرق شوید.
پل گالاتا کی ساخته شده است؟
شاید برایتان جالب باشد بدانید که سلطان بایزید دوم در سال 1502 از دو نقاش مطرح آن دوران، لئوناردو داوینچی و میکل آنژ درخواست طراحی پلی را کرد که دو بخش اروپایی و آسیایی استانبول را به هم وصل کند. اما این درخواست توسط میکل آنژ پذیرفته نشد و لئوناردو بود که طرحی برای آن ارائه داد. اما طرح وی توسط سلطان بلندپرواز عثمانی مورد قبول واقع نشد، تا اینکه در سال 1992 در بخش قدیمی شهر پلی را ساختند که جنوب را به شمال متصل می کرد و نام گالاتا را بر آن نهادند. این پل شامل 6 مسیر خودرو و دو خط تراموا و پیاده روی است.
پل گالاتا یک پل جادویی
اگر می خواهید استانبول جادویی را تجربه کنید، غروب آفتاب روی پل گالاتا باشید. در این ساعت، تعداد زیادی مرغ دریایی دور برج تاریخی گالاتا در پرواز هستند، گنبد مساجد در زمینه قرمز-صورتی رنگ آسمان خودنمایی می کنند و بوی خوش تنباکوی سیب از کافه های زیر پل به مشام می رسد. (قابل توجه کسانی که علاقه به قلیان دارند)
هر روز حجم عظیمی از ماشین ها و افراد پیاده برای رفتن از منطقه امینونو به کاراکوی و بر عکس، از پل گالاتا استفاده می کنند. تعداد زیادی از ماهیگیران کنار پل ایستاده اند به امید صید یک ماهی بزرگ و کمی آن طرف تر، دستفروش ها همه چیز می فروشند: از سیمیت های تازه تا ساعت رولکس خراب.
بخش خوشمزه و لذیذ پل گالاتا، زیر آن است. رستوران پل گالاتا یک مکانی جذاب برای دقایقی نشستن و نوشیدن یا خوردن غذا و نوشیدنی های خوشمزه است. این رستوران زیر پل گالاتا قرار دارد. مهم نیست چه ساعتی گرسنه می شوید، چون رستوران ها و کافه های زیر پل، 24 ساعته هستند. غذا خوردن یا نوشیدن آبجو یا قهوه در حین تماشای منظره خلیج شاخ طلایی و عبور کشتی ها از زیر پل، لذت دیگری دارد.
تاریخچه پل گالاتا
سلطان بایزید دوم در سال ۱۵۰۲ از دو نقاش مطرح آن زمان، لئوناردو داوینچی و میکل آنژ، درخواست کرد تا پلی روی خلیج شاخ طلایی طراحی کنند
استانبول شهری ساحلی است که در سواحل آن تنگه بسفر و دریای مرمره قرار دارد. این حجم از آب های بزرگ تقسیمات طبیعی را میان شرق و غرب استانبول ایجاد کرده است. در طول قرن ها تلاش های زیادی برای احداث پل های متعدد صورت گرفته تا این دو بخش را به هم متصل کنند؛ اما هیچ کدام به اندازه پل گالاتا موفق نبوده است.
پل گالاتا یکی از پل های متعدد روی شاخ طلایی است که تاریخچه ای جذاب دارد و پنج بار در پنج مکان مختلف بازسازی شده است. شما می توانید این پل معروف را در بسیاری از عکس های مجله های مسافرتی ببینید؛ در حالی که صدها ماهی گیر قلاب های خود را از روی آن به پایین انداخته اند. بخشی از تاریخچه پل گالاتا را می توان در کتاب های مطرحی همچون کتاب «بی گناهان خارج از کشور» مارک تواین به عنوان پیوندی میان دو تمدن متفاوت خواند. روی این پل اگر به شرق و به سمت آسیا یا به غرب و به سمت اروپا نگاه کردید، این گفته را به یاد داشته باشید که پل گالاتا گذرگاهی به شهر قدیمی قسطنطنیه بوده است.
قدیمی ترین پل ساخته شده روی خلیج شاخ طلایی در سال ۱۴۵۳ در زمان محاصره ترکیه به ثبت رسیده است. در اوایل قرن شانزدهم تصمیم بر این شد که پلی دائمی روی این خلیج ساخته شود. سلطان بایزید دوم در سال ۱۵۰۲ از دو طراح مطرح آن زمان، لئوناردو داوینچی و میکل آنژ، درخواست کرد تا پلی طراحی کنند که دو بخش اروپایی و آسیایی استانبول را به هم متصل کند.
میکل آنژ این درخواست را رد کرد و داوینچی طرحی برای آن ارائه داد. لئوناردو داوینچی پلی تک دهانه با ستون های دوتایی در دو انتها به طول ۲۵۰ متر، عرض هشت متر و ارتفاع ۲۴ متر (در ارتفاع ۴۰ متری از سطح دریا) طراحی کرد؛ اما بایزید دوم باور نداشت که چنین پروژه ای در آن زمان محقق شود و آن را رد کرد. این پل در صورت احداث بلندترین پل جهان تا آن زمان محسوب می شد.
اساس ساختار پلی که داوینچی طراحی کرده بود، سه طاق و راهرویی بود که آن را حمایت می کردند. ۳۰۰ سال پس از طراحی داوینچی این ساختار به عنوان اصلی در مهندسی پذیرفته شد. در همان زمان او به اندازه ای به طرح خود باور داشت که مایل بود برای تحقق آن خود به استانبول سفر کند و این تمایل را در نامه ای به سلطان ابراز کرد. سال ها بعد در سال ۱۹۵۲ نامه داوینچی به سلطان بایزید دوم در بایگانی کاخ توپکاپی پیدا شد.
پس از رد طرح داوینچی و عدم همکاری میکل آنژ، ساخت پل گالاتا تا قرن نوزدهم متوقف شد. در اوایل قرن نوزدهم سلطان محمود دوم (۱۸۰۸-۱۸۳۹) دستور ساخت پلی در فاصله بین دو آبراه «آزاپکاپی» (Azapkapi) و «اونکاپانی» (Unkapani) را داد. این پل در آن زمان با عنوان پل Hayratiye، پل اونکاپانی یا پل آتاتورک نیز شهرت داشت. پروژه پل Hayratiye توسط دریاسالاری به نام فوزی احمد پاشا با کمک کارگران و امکانات اسلحه خانه نیرو دریایی روی پانتون هایی متصل به هم ساخته شد و طولی در حدود ۵۰۰ تا ۵۴۰ متر داشت.
اولین پل گالاتا در ورودی شاخ طلایی، در سال ۱۸۴۵ توسط مادر سلطان عبدالمجید ساخته شد و به مدت ۱۸ سال مورد استفاده قرار گرفت. برای متمایز کردن آن با پل قبلی از آن با عنوان پل جدید سیستر آتیک یاد می شد. اولین کسی که از روی این پل عبور کرد سلطان عبدالمجید و اولین نفری که از زیر این پل عبور کرد ناخدایی فرانسوی به نان مگنان (Magnan) با کشتی خود Cygne بود. سه روز اول افتتاح، عبور از این پل رایگان بود و پس از آن عوارضی به وزارت نیروی دریایی پرداخت می شد. این پل با دومین پل چوبی در سال ۱۸۶۳ جایگزین شد؛ پلی که به دستور سلطان عبدالعزیز توسط اتهم پرتف، در تدارک ورود ناپلئون سوم ساخته شد.
چرا باید از پل گالاتا دیدن کرد؟
هر سال هزاران نفر به استانبول سفر می کنند و شاید یکی از اولین سوال هایی که به ذهن بسیاری از گردشگران می رسد، این است که از کجا بازدید کنیم؟ اگر به دنبال پاتوق مردم محلی باشید، درباره استانبول پاسخ به این سوال احتمالا یکی از این دو گزینه خواهد بود، خیابان استقلال و پل گالاتا؛ مکان هایی شلوغ و پرتردد با مغازه ها و رستوران ها و ساختمان های تاریخی متعدد در اطراف که در آن هرکسی مشغول کسب و کار خود است.
پل گالاتا پیوندی نمادین میان استانبول قدیم در محله امینونو و استانبول مدرن است؛ از این جهت پل گالاتا دو فرهنگ متمایز را به هم متصل می کند
پل گالاتا، شریان اصلی جاده ای است که دو منطقه مهم شهری را به هم متصل می کند و از آنجایی که مردم محلی و گردشگران باید در مسیر خود از آن عبور کنند به مرکز تجاری پر رونقی برای رستوران ها و مغازه ها بدل شده است. این پل همه چیز را به هم متصل می کند، ماشین ها عبور می کنند؛ مردم پیاده روی می روند؛ کالاها حمل می شوند و در زیر پل نیز هیچ فعالیتی متوقف نشده است؛ زیرا بسیاری از کشتی ها برای رسیدن به بندر باید از زیر پل حرکت کنند.
شما می توانید روی پل گالاتا بدون اینکه کسی متوجه حضور شما شود زندگی روزمره مردم استانبول را تماشا کنید. در رستوران ها و کافه های این پل طیف متفاوتی از آدم ها را خواهید دید؛ از گردشگران تا مردم محلی که در پاخل رستوران، مقابل صفحه تلویزیونی بزرگ برای تماشای بازی فوتبال ترکیه جمع شده اند.
ماهیگیران روی پل گالاتا رفتاری دوستانه دارند؛ گویی که به حضور گردشگران و دوربین های آن ها عادت کرده باشند. تماشای مردانی که هر روز در آفتاب و باران آنجا می ایستند به خودی خود لذت بخش است و می تواند ساعت ها شما را به خود مشغول کند. آن ها هر چند وقت یک بار ماهی را به آسمان پرتاب می کنند و پرندگان پیش از آنکه ماهی به زمین بخورد به قصد گرفتن، به سمت آن حرکت می کنند و فرود می آیند.
پل گالاتا جایی است که مردم محلی به آنجا می روند؛ آن ها غذای ارزان می خورند، قلیان دود می کنند، قایق های تفریحی کرایه می کنند و یک روز را با خانواده خود لذت می برند. این پل فرصتی عالی برای تجربه زندگی واقعی در یکی از شهرهای بزرگ ترکیه است. فراموش نکنید که شما هم می توانید تنها با پرداخت مبلغ اندکی سفری دریایی را در شاخ طلایی تجربه کنید.
پل گالاتا پیوندی نمادین میان استانبول قدیمی در محله امینونو، محل کاخ امپراتوری و موسسات مذهبی و سکولار اصلی امپراتوری عثمانی با مناطقی همچون گالاتا، بی اغلو، شیشلی و هاربیه محسوب می شود که بخش بزرگی از ساکنان این محلات را افراد غیر مسلمان، تجار و دیپلمات های خارجی تشکیل می دادند. از این جهت پل گالاتا دو فرهنگ متمایز را به هم متصل می کند. «پیام صفا» (Peyami Safa)، نویسنده، در رمان فاتیح-هاربیه (Fatih-Harbiye) می نویسد:
شخصی که از فاتیح (در قسمت قدیمی استانبول) از طریق پل به هاربیه (در قسمت جدید) رفت، پا به تمدن و فرهنگ دیگری گذاشته است.
جدا از جایگاهی که پل گالاتا در داستان ها دارد، ظاهر رمانتیک پل، آن را به موضوعی جذاب برای بسیاری از نقاشی ها و حکاکی ها بدل کرده است. این پل از طرفی به برج گالاتا و از سمت دیگر به بازار ادویه نزدیک است و اگر شما در حال گشت و گذار در استانبول باشید، در نهایت از روی آن عبور خواهید کرد. درمجموع پل گالاتا نقطه خوبی برای شروع سفر شما محسوب می شود؛ زیرا به راحتی می توانید خود را به نقاط دیگری همچون محله اسکودار و اورتاکوی (Ortakoy) در مسیر شاخ طلایی برسانید. کشتی های زیادی از کنار پل به مکان مختلف استانبول می روند.
پل گالاتا کجاست؟
پل گالاتا در قلب استانبول روی شاخ طلایی قرار گرفته است. این پل از کاراکوی در شمال تا استانبول قدیم و مرکز محله سلطان احمد در جنوب می گذرد و به امینونو می رسد. پل گالاتا روبه روی مسجد جدید قرار دارد و شما می توانید یکی از زیباترین مناظر استانبول را روی پل گالاتا ببینید؛ پلی که شمال و جنوب قسمت اروپایی استانبول را به هم متصل می کند. با عبور از روی پل گالاتا اگر به سمت غرب نگاه کنید، اروپا را می بینید و اگر به سمت شرق سر برگردانید از تنگه بسفر تا محله اسکودار (Üsküdar) و آسیا در برابر چشمان شما است. روی این پل، درست در انتهای شمالی کاراکوی، مستعمره جنوا در زمان بیزانس را نیز خواهید دید. پل گالاتا دو محله بی اوغلو و امینونو را به هم متصل می کند.
پل گالاتا تا خیابان استقلال ۳ کیلومتر (۱۰ دقیقه)، تا میدان تکسیم ۴ کیلومتر (۱۲ دقیقه)، تا فرودگاه استانبول ۴۵ کیلومتر (۴۰ دقیقه) و تا فرودگاه صبیحه گوکچن ۵۰ کیلومتر (۴۵ دقیقه) فاصله دارد. برای رفتن به این پل می توانید از میدان تکسیم از مترو M2 استفاده کنید و با یک پیاده روی ۱۵ دقیقه ای خود را به آنجا برسانید. از خود میدان تکسیم هم با ماشین در کمتر از ۱۰ دقیقه به پل گالاتا خواهید رسید. علاوه بر آن، می توانید از خطوط اتوبوس 36T ،55T و 35C استفاده کنید.