آشنایی با معبد ارکتیون و جاذبه های آن!

این معبد نام خود را از پادشاه افسانه ای آتن، یعنی ارکتیوس (Erechtheus) می گیرد و بعد از خرابی های به وجود آمده ناشی از حملات دشمن، به همراه دیگر ساختمان های آکروپولیس از جمله معبد پارتنون در سال 421 قبل از مسیح بازسازی شده است.

کاریاتیدهای این مکان ابتدا 6 مورد بودند که لرد الگین، یکی از آن ها را به همراه تعدادی مجسمه از معبد پارتنون به انگلیس فروخت و امروزه در موزه بریتانیا به نمایش گذاشته می شود. نحوه ایستادن و طرز قرارگیری پای این ستون های زن پیکر، این پیام را به مخاطب می رساند که نگه داشتن سقف برای آن ها کار چندان دشواری نیست و همچنان پر قدرت سر جایشان ایستاده اند.

ظاهراً مار مقدس نیز در یکی از اتاق های غربی زندگی می کرده که مردم آتن، آن را مظهری از ارکتیوس به شمار می آوردند. این مار، حکم محافظ شهر را برایشان داشت و به خوبی از آن نگهداری می شد و به طور مرتب برای تغذیه به او کیک عسلی می دادند. سایر اتاق ها هم وسایل گوناگونی از جمله مجسمه هِرمِس، آثار باقی مانده از جنگ ایرانیان و یک صندلی را شامل می شوند که معتقدند ساخت آن را دایدالوس (Daedalus)، صنعت گر افسانه ای یونان برعهده داشته است.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این معبد، «ستون‌های زن‌پیکر» یا همان «کاریاتید» (Caryatid) است که در بخش جنوبی آن قرار دارد. در واقع ستون‌هایی که امروزه وزن سقف ایوان را تحمل می‌کنند، نسخه‌ی کپی هستند. از ستون‌های اصلی این معبد در موزه آکروپولیس نگهداری می‌شود که یکی از بهترین موزه های یونان به حساب می‌آید و می‌توانید در این موزه از آن‌ها دیدن کنید. کاریاتیدهای این مکان ابتدا 6 مورد بودند که «لرد الگین»، یکی از آن‌ها را به همراه تعدادی مجسمه از معبد پارتنون به انگلیس فروخت و امروزه در موزه‌ بریتانیا به نمایش گذاشته می‌شود. نحوه‌ی ایستادن و طرز قرارگیری پای این ستون‌های زن‌پیکر، این پیام را به مخاطب می‌رساند که نگه داشتن سقف برای آن‌ها کار چندان دشواری نیست و همچنان پر قدرت سر جایشان ایستاده‌اند. البته این ستون‌ها فقط به این معبد اختصاص ندارند و از قبل هم در معماری یونانی وجود داشته و در دلفی و المپیا نیز از آن‌ها استفاده شده است. همچنین ظاهراً محراب واقع در ایوان شمالی معبد ارکتیون، همان جایی می‌باشد که زئوس برای گرفتن انتقام از ارکتیوس (که پسر پوسایدون را کشته بود) به او صاعقه زد و حفره‌ی سقف آن نیز از همین موضوع نشأت می‌گیرد.

معبد ارکتیون، تنها 10 سال بعد از اتمام ساختش دچار آتش‌سوزی شد که البته آن را تعمیر کردند. کاربری این بنا در طول تاریخ متغیر بوده و زمانی به یک کلیسای مسیحی، کاخی کوچک و حتی حرمسرا تبدیل شده است. لرد ارگین در سال 1801 میلادی و زمانی که ترک‌ها از این مکان به عنوان حرمسرا استفاده می‌کردند، اجازه گرفت تا هر چیزی که با تجملات این ساختمان در تضاد است را از آن خارج کند که یکی از کاریاتیدها نیز در شمار این آثار قرار داشت. بازسازی معبد ارکتیون به نوبه‌ی خودش مأموریت آسانی نبود. زیرا شیب زمینی که بر روی آن قرار گرفته و ساختار نامتقارن آن در مقایسه با معماری متوازن معبد پارتنون، کار را سخت‌تر می‌کرد. این معبد اتاق‌های مختلفی را دربرمی‌گرفت ؛ برای مثال در یکی از آن‌ها از مجسمه‌ی چوب زیتون «آتنا پولیاس» نگهداری می‎شد و فانوسی طلایی روبرویش قرار داشت که فتیله‌ی آن مدام در حال سوختن بود. ظاهراً مار مقدس نیز در یکی از اتاق‌های غربی زندگی می‌کرده که مردم آتن، آن را مظهری از ارکتیوس به شمار می‌آوردند. این مار، حکم محافظ شهر را برایشان داشت و به خوبی از آن نگهداری می‎شد و به طور مرتب برای تغذیه به او کیک عسلی می‌دادند. سایر اتاق‌ها هم وسایل گوناگونی از جمله مجسمه‌ی «هِرمِس»، آثار باقی‌مانده از جنگ ایرانیان و یک صندلی را شامل می‌شوند که معتقدند ساخت آن را «دایدالوس» (Daedalus)، صنعت‌گر افسانه‌ای یونان برعهده داشته است.