ریگ یلان پهنه ماسه‌ای وسیعی است که در شرق استان کرمان، شمال غربی استان سیستان و بلوچستان و جنوب استان خراسان جنوبی قرار دارد. نقطه تلاقی این سه استان در ناحیه‌ای نزدیک به شمال ریگ یلان قرار دارد. فاصله شمال تا جنوب این ریگ حدود 150 کیلومتر و فاصله شرق تا غرب آن حدود 70 کیلومتر است. این ریگ از غرب به چاله مرکزی لوت، از شمال به ده سلم، از شرق به نصرت‌آباد، ارتفاعات اسپی و اوخوران و از جنوب و جنوب غربی به لوت زنگی احمد و کال شور لوت محدود می‌گردد و تا بلوچ آب ادامه می‌یابد. ارتفاع کف دشت از سطح آب‌های آزاد در نواحی حاشیه غربی ریگ یلان، در حدود 550 متر و در نواحی شرقی در حدود 830 متر است.
فاصله شمال تا جنوب ریگ‌زار در حدود 150 کیلومتر و فاصله شرق تا غرب آن در حدود 70 کیلومتر است. خط الراس تپه‌ها جهتی جنوب غربی- شمال شرقی دارند که در نواحی شمالی‌تر، این شیب بیشتر به سمت شمال و در نواحی شرقی جهتی غربی شرقی به خود می‌گیرند. این ریگ‌زار از غرب به چاله مرکزی لوت، از شمال به ده سلم از شرق به نصرت آباد، ارتفاعات اسپی و اوخوران و از جنوب و جنوب غربی به لوت زنگی احمد و کال شور لوت محدود می‌گردد و تا بلوچ آب ادامه می‌یابد. ارتفاع کف دشت از سطح آب‌های آزاد در نواحی حاشیه غربی ریگ یلان، در حدود 550 متر و در نواحی شرقی در حدود 830 متر است. شیب نواحی غربی به سمت غرب تا مرکز چاله لوت کاهش می‌یابد. در نواحی حاشیه شرقی ریگ یلان، این شیب به سمت شرق افزایش می‌یابد.
ارتفاع تپه‌ها از جنوب به مرکز افزایش یافته و با حرکت به سمت شمال از ارتفاع آنها کاسته می‌شود تا آنکه هم ارتفاع سایر تپه‌های منطقه شوند. این تپه‌های ماسه‌ای علی رغم جهت جنوب غربی شمال شرقی بدنه ریگ یلان جهتی کاملا شمالی جنوبی دارند و ریگ یلان را به دو منطقه شرقی و غربی تقسیم کرده‌اند. در پای این دیواره ماسه‌ای قیف‌های عظیم ماسه‌ای قرار گرفته است که وجود این قیف‌های عظیم ابهتی دو چندان به منطقه قله ریگ داده است. سازند این منطقه ارتفاعات آتشفشانی است که به مرور زمان توسط ماسه‌های روان پوشیده شده است. وجود دو باد غالب در منطقه که یکی از سمت جنوب غربی به سمت شمال شرقی و دیگری از جنوب شرقی به شمال غربی و برآیند این دو باد باعث ایجاد چنین دیواره عظیمی از ماسه در ریگستان یلان شده است.
اوایل بهار و فصل پاییز زمان مناسبی برای بازدید از ریگ یلان، این پدیده زیبای طبیعی مناسب است.
