در میان زیور آلا ت آویزی، گوشواره ها کم خطرترین هستند، اما در شرایطی خاص حتی گوشواره ها هم خطرناک محسوب می شوند. نرمه گوش (قسمت پایین گوش) از جمله امن ترین نواحی بدن برای اتصال گوشواره هاست. سوراخ کردن نرمه گوش و آویزان کردن گوشواره به آن، رسمی است که از دیر باز در فرهنگ های گوناگون برای خانم ها مرسوم بوده است. در بعضی کشورها مثل هند قرار دادن آویز در بینی نیز متداول است.
سوراخ کردن گوش با نام پیرسینگ نیز شناخته می شود که از نظر محل سوراخ شدن متفاوت می باشند. بهتر است قبل از اقدام به پیرسینگ گوش درباره ی آن مطالعه کرده و اطلاعات دقیق بدست آورید چرا که انواع پیرسینگ از نظر میزان درد، مراقبتهای بعد از پیرسینگ و همچنین طول زمان بهبود با یکدیگر متفاوت می باشند. یکی از عوامل جذابیت پیرسینگ گستره ی انتخابی وسیعی است که پیش روی شما قرار میگیرد و شما میتوانید با انتخاب پیرسینگ های مطلوب خود، میزان خلاقیت و سبک خود را نشان دهید.
سوراخ کردن گوش، جزء خدماتی است که یک زرگر و طلاساز می تواند به مشتریان خود ارائه دهد. اما بهتر این است که این کار که یک نوع عمل جراحی محسوب می شود، با دقت و توسط افراد متخصص انجام شود. برای این عمل جراحی، بایستی تمام موارد بهداشتی رعایت گردیده و نرمه گوش در طی این عمل باید تمیز گشته و از مواد کاملاً استریل شده استفاده کرد. گوشواره ای که می خواهید بعد از سوراخ کردن گوش از آن استفاده کنید را بایستی در یک محلول ضدعفونی کننده شستشو اده و به صورت استریل به کار ببرید.
امروزه عمل سوراخ کردن گوش، بر عکس زمان های قدیم که با سوزن و چوب پنبه و با درد بسیار همراه بوده، بسیار استریل و بدون درد می باشد. معولاً نرمه گوش خونریزی کمی دارد و درد ناشی از جراحت سریعاً فروکش می کند. دقت داشته باشید که در صورت هر گونه عوارض با یک پزشک و متخصص مشورت نمایید.
این روزها مد شده که برخی خانم ها، به جای یک گوشواره، چند گوشواره می اندازند و طبیعتا چند سوراخ در گوش آنها ایجاد می کنند. شاید از نظر بعضی ها این مدل سوراخ کردن گوش، زیباتر یا امروزی تر باشد ولی پزشکان نظر دیگری دارند. متخصصان پوست ومو هشدار می دهند که سوراخ کردن لاله گوش خطرناک است و بهترین مکان برای سوراخ کردن گوش، همان نرمه گوش است. فقط نرمه گوش را سوراخ کنید نرمه گوش که همان قسمت پایینی گوش است، جایی است که برای سوراخ کردن نشانه می رود تا لحظاتی بعد یک جفت گوشواره طلا در آن برق بزند.
این ناحیه یکی از بهترین نواحی بدن برای آویزان کردن آویز و گوشواره است. در این میان بسیاری از مادران که صاحب یک دختر کوچولو می شوند؛ وقتی کودک کمی بزرگتر می شود، به فکر می افتند که گوش کودک را سوراخ کنند. در کشور ما، مرسوم است که این کار در سنین کودکی انجام شود. پیش از این وسایل مدرن امروزی وجود نداشت و با استفاده از نخ و سوزن، گوش دختر بچه خانواده را سوراخ می کردند.
نکته دیگری که نباید فراموش کنید این است که پیش از سوراخ کردن گوش کودکتان، او را حتما نزد پزشک ببرید و از او راهنمایی های لازم را بگیرید. سوراخ کردن گوش در شرایط استریل، در مجموع عملی کم خطر است اما در مورد بعضی از افراد که مستعد عفونت هستند؛ مانند بیماران دیابتی یا افرادی که کورتون مصرف می کنند یا افرادی که بیماری هایی دارند که خونشان به راحتی منعقد نمی شود و احتمال خونریزی در آنها بالا است یا افرادی که داروهای ضدانعقاد خون مصرف می کنند، ممکن است این مسئله دردسرساز شود و بهتر است پزشک در این موارد نظارت دقیق داشته باشد گاهی ما فکر می کنیم در انتخاب جواهر، فقط مدل آن مهم است و چیزی را که در نگاه اول خوشمان بیاید می خریم و می پوشیم؛ غافل از اینکه یک انتخاب غلط می تواند چهره و ظاهر ما را نامتناسب نشان دهد.
در مورد گوشواره هم شکل و ترکیب صورت، اندازه گردن و وجود چین های روی گردن که بر اثر سن یا افزایش وزن وجود دارد بسیار مهم است.برخی نکات مهم برای انتخاب گوشواره مناسب از این قرار است: اگر صورتی کشیده دارید، می توانید از گوشواره های چلچراغی و حلقه های بزرگی که آویز دارند استفاده کنید همچنین گوشواره های دکمه ای یا میخی را نیز می توانید بپوشید. گوشواره های گرد و آویز صورت را چاق تر و چین های روی گردن را بیشتر نشان می دهند؛ پس اگر صورتی گرد و چاق دارید، از مدل های بزرگ و گرد بپرهیزید. اگر صورتی گرد با چین ها و غبغب آویزان دارید، از مدل های گوشواره دکمه ای یا حلقه ای کوچک دوری کنید. اگر گردن کوتاهی دارید، از مدل گوشواره های آویز بلند هرگز انتخاب نکند؛ چون گردن شما را کوتاه تر نشان می دهد. گوشواره های حلقه ای ساده به اندازه متوسط، برای هر شخص مناسب است. اگر می خواهید در موقعیتی جدی و تخصصی باشید، هرگز گوشواره های بزرگ و شلوغ را به گوشتان آویزان نکنید. بهتر است به جای گوشواره، از گردن بند، دست بند یا سنجاق سینه استفاده کنید.
سوراخ کردن گوش، یکی از کارهای بسیار رایج و معمول بین خانم ها است. البته این کار از زمان های قدیم رایج بوده است، منتها با روش های سنتی. این روزها، وسایل انجام دادن این کار پیشرفته تر شده است و چند دقیقه هم بیشتر طول نمی کشد؛ برخی افراد هم از این امکان استفاده و چند سوراخ در گوش خود ایجاد می کنند تا تمام گوشواره های مورد علاقه خود را همزمان در گوش داشته باشند. البته اگر مراقبت های لازم بعد از این عمل ساده را درست انجام ندهید؛ چند گوشواره که هیچ، حتی یک گوشواره را هم نمی توانید در گوش خود نگه دارید؛ پس تا وقتی که زخم گوش هایتان کاملا خوب نشده است، به این موارد توجه کافی داشته باشید: اگر قصد دارید گوشواره ای غیر از جنس طلا به گوشتان بیندازید، حتما با فردی که گوشتان را سوراخ می کند مشورت کنید و از درستی انتخاب گوشواره خود مطمئن شوید. رعایت بهداشت، استفاده از پماد، عدم تماس موضع با آب و انتخاب گوشواره های سبک از مهمترین نکات بعد از سوراخ کردن گوش است، همچنین نباید قسمت های غضروفی گوش را سوراخ کرد چون به عفونت غضروفی منجر می شود. برای سوراخ کردن گوش محدوده سنی خاصی وجود ندارد و امروزه با وجود دستگاه های خاصی که برای سوراخ کردن گوش موجود است، استفاده از روش سنتی مرسوم نیست.این متخصص گوش، حلق و بینی گفت: به هر حال رعایت بهداشت و ضد عفونی کردن محل سوراخ کردن گوش از مهمترین اقدامات بعد از این کار است.
عموما در محل سوراخ کردن گوش - بعد از استفاده از زیورآلات - ترشحات خشک دیده می شود که به دلیل حساسیت به فلزات، به خصوص آلیاژ های نیکل به وجود می آید. وی افزود: البته ممکن است آلرژی به طلا و نقره هم در برخی افراد وجود داشته باشد. با سوراخ کردن گوش زخم کوچکی در ناحیه به وجود می آید که استفاده از پماد هایی مثل تتراسایکلین در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اولیه به مدت حداقل ۳ بار در روز می تواند کمک کننده باشد.
اگر بعد از ۲۴ ساعت میزان درد افزایش پیدا کرد یا در محل سوراخ شدن، قرمزی و تورم به وجود آمد مراجعه به پزشک الزامی است چرا که نیاز به آنتی بیوتیک خوراکی احساس می شود.استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: بعد از سوراخ کردن گوش بهتر است در ۲۴ ساعت اولیه، آب به موضع نرسد. از گوشواره های خیلی سنگین استفاده نکنند چرا که این امر باعث می شود نرمه گوش کشیده شود و سوراخ تعبیه شده بزرگ شود و مشکل زیبایی به وجود آید.
عوارض سوراخ کردن گوش
در پیرسینگ عموما قسمت نرمه گوش سوراخ می شود اما در چند سال اخیر برخی از خانم ها بیش از یک سوراخ روی گوش ایجاد می کنند و این سوراخ ها را در قسمت های بالایی گوش هم انجام می دهند. بافت بالای لیه گوش بسیار نازک است و به نبال کوچک ترین تماس ممکن است پاره شود و یا سبب خونریزی و آسیب بافت غضروفی شود.همچنین بافت استخوانی پشت گوش نیز ممکن است با ضربه به واسطه گوشواره شما ممکن است صدمه ببیند.
یرسینگ یا سوراخ کردن گوش اگر توسط پزشک ماهر و در شرایط مناسب انجام شود، عوارض خاصی ندارد اما در غیر این صورت، عوارض بسیاری دارد که شایع ترین آن ها عفونت است که تنها در یک سوم بیماران ملایم خواهد بود. دومین مشکل مربوط به تشکیل شدن بافت جوشگاهی و یا اسکار و یا گوشت اضافه است که در افراد مستعد تشکیل می شود و زیبایی آنها را پس از پیرسینگ مختل می کند.کلویید ها که در واقع همان گوشت اضافه هستند به سختی درمان میشوند وحتی ممکن است درمان کردن آن ها سبب تشدید کلویید گردد.
مشکل سومی که ممکن است به دنبال سوراخ کردن گوش ایجاد شود، مربوط به افرادی است که پوست آنها به فلزاتی مثل نیکل، مس، کبالت یا کروم حساسیت دارد. گوشواره هایی که در ترکیب آنها از این مواد استفاده شده است، به دلیل تماس مداوم با پوست می توانند عکس العمل آلرژیک و حساسیت ایجاد کنند. از آنجا که سوراخ کردن گوش در سنین کمتر از 11 سال ممکن است باعث ایجاد کلویید یا گوشت اضافه در محل سوراخ شود، بهتر است این کار را به سنین بعد از 11 سالگی موکول کرد.
عوارض ارتودنسی رنگی کدامند؟
