آیا بیماری های مقاربتی بدون دخول منتقل می شوند؟ 

بیماری های مقاربتی یا Sexually Transmitted Diseases یا STD بیماری هایی هستند که غالبا از طریق آمیزش جنسی انتقال می یابند. با این حال، این روش تنها روش انتقال این دسته از بیماری ها نمی باشد. HIV، کلامیدیا، تبخال دستگاه تناسلی، زگیل تناسلی، سوزاک، بعضی از انواع هپاتیت، سیفلیس و تریکومونیازیس STD هستند.STD بیماری های مزمنی هستند که به طور بالقوه تهدید کننده حیات می باشند. بعضی از بیماری های مقاربتی مانند HIV، قابل درمان نیستند و می توانند کشنده باشند. با کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماریهای مقاربتی، می توانید راه هایی برای محافظت از خود بیاموزید.

انتقال بیماری های مقاربتی بدون دخول

این بیماری ها غالبا از طریق آمیزش جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتقل می شوند اما همانطور که در مقدمه ذکر شد، این روش تنها راه انتقال نیست. برخی از بیماری ها مانند تریکومونیازیس از طریق تماس با اشیا آلوده مانند استفاده از حوله مشترک، لباس های مرطوب یا صندلی توالت نیز منتقل می شوند. هرچه در مورد چگونگی ابتلا به عفونت اطلاعات بیشتری کسب کنید ، دانستن چگونگی مراقبت از سلامت جنسی و حفظ امنیت خود آسان تر است. پس این مقاله را برای دانستن راه های انتقال بیماری مقاربتی بدون دخول بخوانید.

انتقال بیماری های مقاربتی با بوسیدن

اگر در ناحیه دهان خود دچار سرماخوردگی شده اید ، یک چیز وجود دارد که باید به هر قیمتی از آن اجتناب کنید. بوسیدن شریک جنسی! تبخال دهانی که به آن ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) نیز می گویند ، در اثر تماس با یک زخم فعال قابل انتقال است. برای جلوگیری از منقبض شدن HSV-1 در ناحیه تناسلی ، باید از بروز رابطه جنسی دهانی نیز در هنگام بروز زخم سرماخوردگی اجتناب شود. این ما را به نقطه بعدی می رساند.

انتقال بیماری های مقاربتی با رابطه جنسی دهانی

البته، این نوعی رابطه جنسی است و بنابراین هنوز هم خطر ابتلا به عفونت را به خطر می اندازد. کلامیدیا و سوزاک از جمله بیماری های مقاربتی است که از طریق رابطه جنسی دهانی به گلو منتقل می شود. سفلیس و تبخال تناسلی همچنین می توانند از طریق تماس با تاول یا زخم در ناحیه تناسلی منتقل شوند. استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی دهانی می تواند به جلوگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی کمک کند اما هرگز محافظت کامل نخواهد داشت پس باید بدانید که سکس اورال هم از راه های انتقال بیماری مقاربتی بدون دخول است.

انتقال بیماری های مقاربتی با به اشتراک گذاشتن مسواک ، تیغ یا سوزن

عفونت های منتقله از طریق خون می توانند با به اشتراک گذاشتن اشیایی که می توانند پوست را با فردی که آلوده است ، برش دهند. این بیماری ها شامل HIV ، هپاتیت B و هپاتیت C است. برای به حداقل رساندن خطر ، همیشه باید از استفاده از مسواک یا تیغ شخص دیگری خودداری کنید و هرگز سوزن به اشتراک نگذارید. در مراکزی که تاتو انجام می دهند انتقال چنین بیماری هایی بیشتر دیده می شود پس در انتخاب چنین مراکزی دقت کنید.

انتقال بیماری های مقاربتی با غذای آلوده

هپاتیت A می تواند از طریق غذا یا آب آلوده منتقل شود و سپس از طریق رابطه مقعدی (تماس با مدفوع آلوده) به دیگران منتقل شود. این مورد بیشتر در کشورهای در حال توسعه با بهداشت ضعیف دیده می شود. تماس پوست با پوستHP که می تواند باعث ایجاد زگیل های تناسلی شود ، می تواند از طریق تماس فیزیکی با زگیل منتقل شود. سفلیس معمولاً از طریق تماس مستقیم با یک نوع زخم یا زخم (مرحله اول عفونت) منتقل می شود ، بنابراین باید از لمس یا مالش به فرد مشکوک به زخم جلوگیری کنید. آگاهی در مورد بیماری های مقاربتی در جلوگیری از انتقال آنها نقش به سزایی دارد.

انتقال بیماری های مقاربتی طریق ترشحات جنسی

بدون دخول و حتی در آوردن لباس ها در صورتی که اندام های جنسی تان به هم نزدیک شود، ترشحاتی که لباس زیرتان را خیس می کند می تواند باعث انتقال بیماری های جنسی شود.بهتر است بدانید که برخی بیماری های جنسی که از طریق دخول و یا از راه هایی به غیر از دخول منتقل می شوند بسیار خطرناک هستند و باید از رابطه های جنسی خارج از چارچوب خانواده پرهیز کنید و در صورت مشاهده علائم بیماری های جنسی سریعا به پزشک مراجعه کنید.

آیا ممکن است به خاطر نشستن روی صندلی توالت٬ دچار بیماری آمیزشی شوید؟

احتمال این مسئله وجود دارد اما خیلی ضعیف است و تنها در صورتی این بیماری از صندلی توالت می تواند به شما منتقل شود که بریدگی یا خراشی روی پوستتان ایجاد شده باشد. بیماری هایی مانند تک تارچه زدگی از طریق چیزهایی مانند لباس ها یا حوله های مرطوب که با چیزهای آلوده در تماس است می تواند به فرد منتقل شود. از طرفی این بیماری ممکن است از طریق استفاده از حوله ی مشترک٬ لباس های مشترک و غیره هم منتقل شود.

زندگی با وجود بیمای های مقاربتی

در صورت مثبت شدن تست بیماری مقاربتی، آنچه حائز اهمیت است اقدام برای درمان در اولین فرصت است.ابتلا به یک نوع بیماری مقاربتی اغلب می تواند شانس ابتلا به سایر بیماری ها را افزایش دهد. عدم درمان برخی از بیماری ها می توانند عواقب شدیدی را در پی داشته باشد. در موارد نادر، عدم درمان بیماری های مقاربتی حتی ممکن است کشنده باشد.

خوشبختانه اکثر بیماری های مقاربتی قابل درمان هستند. در برخی موارد آنها می توانند به طور کامل درمان شوند. در موارد دیگر، درمان زودهنگام و مؤثر می تواند به تسکین علائم، کاهش خطر عوارض و محافظت از شرکای جنسی کمک کند.علاوه بر مصرف داروهای تجویز شده برای بیماری های مقاربتی، ممکن است پزشک توصیه کند عادت های جنسی خود را برای کمک به محافظت از خود و دیگران تغییر دهید. به عنوان مثال احتمالاً توصیه می کنند تا زمان درمان کامل عفونت خود، از برقراری رابطه ی جنسی اجتناب کنید. پس از از سرگیری رابطه جنسی، احتمالاً آنها شما را به استفاده از کاندوم، محافظ های دندانی یا سایر انواع روش های حفاظتی تشویق می کنند.