استفاده از تلویزیون به جای مانیتور کاری ساده و عملی است؛ اما، به عنوان یک راهکار همیشگی توصیه نمی‌شود. قطعا برای شما هم استفاده از مانیتورهای بزرگ برای انجام بازی، کارهای گرافیکی و حتی خواندن ایمیل جذاب‌تر به نظر می‌رسد؛ ولی، متاسفانه قیمت خرید مانیتورهای بزرگ متناسب با ابعاد آنها افزایش پیدا می‌کند و همین امر باعث خواهد شد که به مانیتورهای کوچک خود اکتفا کنیم. حال چقدر عالی به نظر می‌رسد، اگر بتوان با صرف هزینۀ کمتر به جای مانیتور یک تلویزیون خرید و یا به سراغ همان تلویزیون خانگی رفت. اگرچه شاید بتوان در مواردی به همین سادگی به این رویا تحقق بخشید؛ اما، متاسفانه استفاده از تلویزیون به جای مانیتور به دلیل محدودیت‌هایی زیادی که تی وی‌ها دارند، در بیشتر مواقع با شکست مواجه خواهد شد. ما در این مقاله به بررسی روش‌های برقراری اتصال میان کامپیوتر و تلویزیون خواهیم پرداخت و نگاهی به حداقل ویژگی‌هایی خواهیم داشت که یک تلویزیون باید برای جایگزین شدن با مانیتور داشته باشد.
اتصال کامپیوتر و سیستم شخصی به تلویزیون و تماشای صفحه ویندوز در آن کار بسیار راحتی است. کافی‌ست که خروجی‌های کامپیوتر و ورودی‌های تلویزیون را بررسی کنید. در صورتی که هر دوی آنها به درگاه HDMI مجهز باشند که کار بسیار آسان است و تنها با اتصال یک کابل HDMI مشکل برطرف خواهد شد؛ اما، اگر به جای این پورت، تلویزیون شما به پورت‌های دیگری مثل DVI یا VGA مجهز است، باز هم جای نگرانی نیست.
با استفاده از مبدل‌های DVI به HDMI به راحتی و با صرف اندک هزینه‌ای میتوانید اتصالی میان دو دستگاه خود برقرار کنید. برای اتصال سیستم به تلویزیونی که پورت VGA دارد هم، میتوانید از رابط‌های مخصوص آن استفاده کنید. البته باید در نظر داشته باشید که کیفیت اتصال از طریق این پورت بسیار کمتر از دو مورد قبلی است. چرا که VGA تکنولوژی بسیار قدیمی است و با سیگنال‌های آنالوگ عمل می‌کند. در مقالۀ چگونگی اتصال مانیتور به کامپیوتر مفصل در مورد مشخصات و شکل این پورت‌ها و کابل‌ها صحبت کرده‌ایم.
برای استفاده از تلویزیون به جای مانیتور میتوانید از خروجی Display Port کارت گرافیک سیستم خود هم کمک بگیرید. برای این کار باید از کابل DisplayPort-to-HDMI استفاده کنید. انتخاب این گزینه برای برقراری اتصال نسبت به استفاده از پورت‌های DVI یا VGA برتری دارد، چرا که هیچ کدام از سیم‌های رابط VGA و تنها برخی از مبدل‌های DVI به HDMI قابلیت انتقال سیگنال‌های صوتی را دارند و در صورت به کارگیری آنها در بیشتر موارد ناچار به استفاده از راهکارهای دیگری برای شنیدن صدای سیستم خواهید شد. راهکارهایی مثل اتصال کابل‌های مخصوص یا استفاده از بلندگوها و هندزفری‌ها.
تلویزیون‌ها برای نمایش ویدیو ساخته شده‌اند؛ اما، مانیتورها کاربردهای متفاوتی دارند. همین امر باعث می‌شود که در انجام بسیاری از امور تلویزیون‌ها کارایی لازم را نداشته باشند.
شاید استفاده از تلویزیون به جای مانیتور و انجام کارهای معمول مثل تایپ کردن در برنامه ورد یا وارد نمودن اطلاعات در اکسل از نظر کیفیتی تفاوت چندانی نکند و تنها صفحۀ شما را با اندازه‌های بزرگتری نمایش دهد؛ اما، قطعا انجام کارهای گرافیکی پشت صفحه یک تلویزیون روی کیفیت نهایی کار اثر خواهد گذاشت، چرا که هیچ تلویزیونی قادر نیست که رنگ‌ها را با دقت نمایش دهد.
حتی خرید تلویزیون به جای مانیتور گیمینگ هم کار درستی نیست. به این دلیل که تلویزیون‌ها فقط برای تماشا کاربرد دارند و مانیتورها ابزارهایی تعاملی هستند. در ادامه بیشتر به دلایلی که نباید یک تلویزیون را برای همیشه جایگزین مانیتور کرد، خواهیم پرداخت:
رزولوشن تلویزیون‌های 40 اینچی در حدود 1080 پیکسل است و اگر از فاصلۀ دور به آنها نگاه کنید، کیفیت بالایی دارند و می‌توان تصاویر را به بهترین شکل در آنها تماشا کرد؛ اما، کافی است که درست مثل زمانی که پشت مانیتور خود می‌نشینید، به آنها نزدیک شوید. همین جاست که متوجه خواهید شد تصویر کیفیت لازم را ندارد و در بسیاری از نقاط تار دیده می‌شود. البته ممکن است برای انجام برخی از کارها این وضوح تصویر اهمیت چندانی نداشته باشد؛ اما، قطعا استفاده از آن در دراز مدت موجب سر درد و چشم درد خواهد شد.
دلیل این موضوع به مشخصۀ تراکم پیکسلی تلویزیون‌ها برمی‌گردد که معمولا از یک مانیتور بسیار کمتر است و باعث خواهد شد که در فاصله‌های نزدیک‌تر تصویر با وضوح و جزییات کمتری دیده شود. منظور از تراکم پیکسلی نسبتی بین اندازه صفحه نمایش و میزان رزولوشن آن است. در واقع این فاکتور به اندازه صفحه نمایش و کاربری بستگی دارد. تراکم پیکسلی تلویزیون‌ها برای دیدن فیلم از فاصلۀ دور بسیار مناسب در نظر گرفته شده‌اند، در صورتی که برای استفاده به جای مانیتور و در فاصلۀ کم جوابگو نیستند.
میزان تأخیر ورودی یا لگ ورودی یک مشخصۀ برای تعیین فاصلۀ زمانی بین اجرای یک دستور تا نمایش آن در مانیتور یا تلویزیون است. به بیان دیگر زمانی را که طول می‌کشد تا نتیجۀ حرکت موس، فشار دادن یک دکمۀ کیبورد یا هر دستور دیگری روی صفحه نمایش دیده شود، با پارامتری به نام لگ ورودی محاسبه می‌شود.
در ساخت مانیتورها سعی شده است که این مدت زمان به حداقل برسد و در کوتاه‌ترین زمان ممکن بعد از اجرای یک دستور توسط کاربر نتیجه و اثر آن در صفحه نمایش دیده شود؛ اما، در تلویزیون‌ها که ابزاری غیرتعاملی هستند به این پارامتر بهای زیادی نداده‌اند.
این اختلاف میان لگ ورودی مانتیور یا تلویزیون اگرچه در حد میلی ثانیه است؛ ولی، زمانی اهمیت پیدا می‌کند که کاربر در حال انجام بازی حساسی است و کوچک‌ترین تأخیری باعث شکست او خواهد شد. البته وجود لگ ورودی برای انجام سریع کارهای دیگری غیر از بازی هم به اندازۀ کافی آزاردهنده خواهد بود.
مشخصۀ دیگری که باعث می‌شود استفاده از تلویزیون به جای مانیتور گیمینگ با شکست مواجه شود، زمان واکنش یا Response time است. این پارامتر تعیین کنندۀ مدت زمانی است که طول می‌کشد تا پیکسل‌های صفحه نمایش تغییر کند و تصویر جدیدی شکل بگیرد. زمان پاسخ یا واکنش در ساخت تلویزیون‌ها اولویت بالایی ندارد. به دلیل کاربری تی وی‌ها پارامترهای دیگری مثل کنتراست بالا، پوشش دهی تمام زاویای دید و غیره در پردازش تصویر اهمیت بیشتری دارند و به همین دلیل مدت زمان واکنش در تلویزیون‌ها طولانی‌تر از مانیتورهاست.
نرخ نوسازی صفحه یا رفرش ریت پایین تلویزیون‌ها چهارمین دلیلی است که ثابت می‌کند استفاده از آنها به جای مانیتور کار درستی نیست. نرخ نوسازی صفحه نمایانگر تعداد دفعاتی است که تصویر در صفحه نمایش تغییر می‌کند. به این معنی که اگر نرخ نوسازی یک صفحه نمایش 60 هرتز است، در هر ثانیه 60 بار تصویر آن تغییر می‌کند و رفرش می‌شود.
نرخ نوسازی نمایشگر یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین فاکتورهایی است که به اجرای یک بازی خوب و سریع کمک می‌کند؛ به همین دلیل است که گیمرهای حرفه‌ای نباید به هیچ عنوان روی تلویزیون‌ها حساب باز کنند.
با وجود این دلایل اگر باز هم اصرار دارید که از تلویزیون به جای مانیتور خود استفاده کنید، باید حداقل تنظیمات زیر را انجام دهید.
برای استفاده از تلویزیون به جای مانیتور باید رزولوشن خروجی کارت گرافیک سیستم خود را با وضوح قابل نمایش در تلویزیون هماهنگ کنید. در صورت اتصال سیستم به مانیتور این هماهنگی به صورت خودکار انجام می‌شود؛ اما، در اتصال به تلویزیون باید به صورت دستی این کار را انجام داد. برای این کار ابتدا میزان دقیق رزولوشن یا وضوح تصویر مدل تلویزیون خود را در اینترنت سرچ کنید یا اینکه به سراغ دفترچۀ راهنمای آن بروید و رزولوشن دقیق آن را بیابید. معمولا رزولوشن تلویزیون‌ها 720p، 1080p یا 4K است. به یاد داشته باشید که تلویزیون‌ها با رزولوشن 4K بهترین گزینه برای استفاده به جای مانیتورها هستند. برای هماهنگی رزولوشن کارت گرافیک سیستم خود با مانیتور هم باید در ویندوز مسیر زیر را طی کنید:
به سراغ منوی تنظیمات ویندوز خود رفته و وارد بخش System شوید.
بعد از آن در تب Display را گزینۀ Advanced display settings را انتخاب کنید.
در پنجرۀ که روبه‌روی شما باز می‌شود، روی گزینۀ Display adapter properties for Display 1 کلیک کنید.
حال روی گزینۀ list All Modes پایین سمت راست کلیک کنید.
در لیست نمایش داده شده، گزینه‌ای را انتخاب کنید که با رزولوشن سیستم شما مطابقت دارد.
یادآوری می‌کنیم که برخی از تلویزیون‌ها برای اجرای بهتر بازی‌ها تنظیماتی را در نظر گرفتند. در منوی این تلویزیون‌ها گزینه‌ای تحت عنوان “Game Mode” وجود دارد که در صورت فعال سازی با خاموش کردن خودکار برخی از قابلیت‌ها و اولویت دهی به پارامترهای رفرش ریت، زمان واکنش و غیره تجربۀ یک بازی بهتر را برای گیمرها فراهم می‌کنند.
با اینکه تلویزیون‌ها قیمت‌های بسیار مناسب‌تری در مقایسه با مانیتورها دارند و می‌توان با صرف هزینۀ کمتر به جای یک مانیتور بزرگ، یک تلویزیون خرید و به راحتی توسط کابل‌های HDMI یا سایر مبدل‌های موجود آن را به کامپیوتر وصل کرد؛ اما، این کار به دلایل زیر توصیه نمی‌شود:
نشستن طولانی مدت در فاصلۀ نزدیک با تلویزیون به دلیل تراکم پیکسلی کمتر باعث سردرد و چشم درد خواهد شد.
زیاد بودن لگ ورودی و زمان واکنش و همچنین کم بودن نرخ نوسازی تلویزیون‌ها باعث ایجاد مشکل در استفاده از سیستم و به خصوص در هنگام انجام بازی خواهد شد.
بنابراین توصیه می‌کنیم قبل از صرف هزینه و خرید یک تلویزیون، مدتی سیستم خود را به تلویزیون خانگی متصل کرده و آن را امتحان کنید و حتما تجربۀ خود را هم در این صفحه با دیگران به اشتراک بگذارید. همچنین برای مشاهده ی مطالب مرتبط دیگر میتوانید به بخش آموزش ساعدنیوز مراجعه نمایید. از همراهی شما بسیار سپاسگزارم.
