اعتیاد و وابستگی به مواد مخدر شامل هرگونه مواد مخدر (مواد مخدر صنعتی همچون شیشه یا غیر صنعتی مانند تریاک) می‌باشد بنابراین تفاوتی در اینکه مواد مخدر از چه نوعی باشد در به وجود آمدن حق طلاق ایجاد نمی‌کند.
باید در پاسخ گفت اعتیادی موجب حق اجرای صیغه طلاق برای زوجه شده که مضر باشد.
بدین صورت که عواقب مصرف هرگونه مواد اعتیادآور بر زندگی تاثیر منفی گذاشته باشد به طور مثال منجر به خشونت شود یا به بعد مادی و اقتصادی زندگی لطمه وارد کند که عدم درمان آن منجر به آسیب های متعددی بر کانون خانواده شود.
سوء رفتار با همسر یا دیگر اعضای خانواده و همچنین ایجاد مشکلات اقتصادی دلایلی هستند که تداوم زندگی را با مشکل روبه رو و یا حتی غیر قابل تحمل می کنند.
باید توجه داشت مضر بودن اعتیاد زوج که از شرایط عسر و حرج محسوب می شود به هر وسیله ای می‌بایست برای دادگاه ثابت شود.
جهت اثبات اعتیاد زوج در رویه دادگاه های خانواده عموماً تست اعتیاد از افراد گرفته می‌شود. اما این امر مانع از این نبوده که اعتیاد زوج به هر وسیله‌ی دیگری قابل اثبات نباشد.
یکی دیگر از راه های اثبات می تواند استناد به شهادت شهود باشد به این طریق که اعضای خانواده یا دوستان و نزدیکان و اشخاصی که مرد را می‌شناسند و اعتیاد وی برایشان روشن و محرز است می‌توانند نزد دادگاه خانواده نسبت به این موضوع شهادت دهند.
همچنین اگر سابقا زوج در مراکز ترک اعتیاد بستری شده باشد می توان از دادگاه تقاضای استعلام از مراکز مربوطه نمود که این مورد می تواند سابقه اعتیاد زوج را برای دادگاه محرز نماید.
اثبات اعتیاد همسر جهت طلاق از طرق دیگری همچون تحقیقات محلی توسط کلانتری محل یا مددکاری به دستور دادگاه، سوابق بازداشتی به دلیل جرایم مربوط به مواد مخدر و … نیز ممکن می‌باشد.
