به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، اعتیاد به خرید یا جنون خرید (خرید وسواسی یا آنچه بیشتر به عنوان اعتیاد خرید شناخته می شود) احتمالاً پذیرفته شده ترین نوع اعتیاد ازنظر اجتماعی است.
در مسیر توسعه فردی به آن فکر کنید؛ اطراف ما پر از تبلیغاتی است که به ما می گویند، خرید ما را خوشحال می کند. سیاست مداران ما را به اعتیاد به خرید تشویق می کنند که به عنوان راهی برای تقویت اقتصاد، خرج کنیم. در بعضی از ما علاقه زیادی به آنچه بقیه افراد دارند، وجود دارد.
مصرف گرایی، چه با خواست خودمان باشد یا نه (ترکیبی از خواست شخصی و وسوسه دیگران) به معیاری برای ارزش اجتماعی تبدیل شده است.
اعتیاد به خرید، نوعی اعتیاد رفتاری است که شامل: خرید وسواسی به عنوان راهی برای ایجاد احساس خوب و دوری از احساسات منفی، ازجمله: اضطراب و افسردگی است. اعتیاد به خرید مانند سایر اعتیادهای رفتاری، اشتغال فکری است که می تواند منجر به بروز مشکل در سایر بخش های زندگی شود.
تقریباً همه افراد تااندازه ای خرید می کنند، اما تنها ۶ درصد از جمعیت آمریکا اعتیاد به خرید دارند.
اعتیاد به خرید معمولاً در اواخر نوجوانی و اوایل بزرگ سالی، اغلب با اختلالات دیگر ازجمله: اختلال روحی و اضطراب، اختلال مصرف مواد، اختلال خوردن، سایر اختلالات تکانه و اختلالات شخصیت رخ می دهد.
برای تشخیص اعتیاد به خرید به سوالات زیر با دقت جواب بدهید.
سؤال
1. وقتی چیزی چشمم را می گیرد، بدون آنکه فکر كنم تا پایان ماه پولی برایم می ماند یا نه آن را می خرم.
2. اهل پول جمع کردن نیستم. حتی اگر یک ذره پول بیشتر دستم بیاید، تا خرجش نکنم آرام نمی شوم.
3. وقتی می خواهم حالم را خوب کنم یا وقتی کار خوبی کرده ام و می خواهم به خودم پاداش دهم، خرید می کنم.
4. بعد از پرداختن اجاره خانه و قسط ها، بیشتر از یک سوم پول موجود را برای خوشحال کردن خودم خرید می کنم.
5. وقتی از چیزی خوشم می آید، برایم مهم نیست که به آن نیاز دارم یا نه، حتما آن را می خرم.
6. اگر بی پولی یا اصرار آدم های همراهم مرا دست خالی از مرکز خرید برگرداند، عصبانی یا غمگین می شوم.
7. در کمد من بیش از 4 دست لباس وجود دارد که هنوز حتی برچسب قیمت شان را هم نکنده ام.
8. بعد از خرید کالا را تا مدتی از چشم دیگران پنهان می کنم یا در مورد قیمتش دروغ می گویم.
9. اگر از چیزی که خیلی هم ضروری نیست خوشم بیاید اما پول نداشته باشم، برای خریدنش قرض می گیرم.
9. اگر از چیزی که خیلی هم ضروری نیست خوشم بیاید اما پول نداشته باشم، برای خریدنش قرض می گیرم.
10. اگر چند روز خرید نکنم احساس کمبود می کنم.
روش امتیاز دادن: به هر جواب مثبت یک امتیاز بدهید
امتیاز صفر تا 3:
در رفتارهای شما یکی، دو نشانه دیده می شود که نشان می دهد خطر در کمین تان نشسته است، اما از پس کنترل اوضاع بر می آیید. پس این نشانه های هشدار را جدی بگیرید
امتیاز 4 تا 6:
خطر به شما نزدیک است. نشانه های بروز این اختلال را یادداشت کنید و گاهی مچ خودتان را بگیرید.
امتیاز 7 تا 10:
متاسفانه کار شما از خرید تفریحی گذشته و معتاد شده اید. اگر توصیه های ما برای تان کاربردی نبود، باید هرچه سریع تر با یک روانشناس مشورت کنید.
محققان می گویند بیش از یک سوم کسانی که از مراکز خرید دست پر بر می گردند، کالاهایی را می خرند که به آنها احتياجی ندارند و می خواهند روی دیگر داشته های غیرضروری شان آنها را انبار کنند. روانپزشکان هم معتقدند نوسان مواد شیمیایی مغز هم باعث می شود که یک فرد هنگام خرید احساس سرخوشی کند و به اصطلاح چراغ مغزش روشن شود. از سوی دیگر این مشکل گاهی با اختلال خوردن هم همراه می شود و فردی که نمی تواند جیبش را مدیریت کند، توان کنترل میزان خورد و خوراکش را هم ندارد. اگر نمی خواهید شما هم به آن روز بیفتید، با رعایت این توصیه ها، مبارزه را شروع کنید.
کارتخوان را فراموش کنید
کارت خریدتان را همراه خود نبرید و نقد بپردازید تا ببینید که چقدر پول خرج کرده اید. گذشته از این، میزان مشخصی پول نقد در کیف تان بگذارید و قبل از آن، با یک بودجه بندی مشخص، تعیین کنید که تا آخر هفته مجاز به خرج کردن چه میزان پول هستید. اگر در عرض یک روز جیره هفتگی را تمام کردید مشکل خودتان است. تا پایان هفته راهی جز تحمل کردن و سختی کشیدن برای تان باقی نمی ماند.
یک نگهبان داشته باشید
هنگام خرید کسی را با خود ببرید که مراقب تان است و نمی گذارد بیش از اندازه خرج کنید. از او بخواهید که هنگام انتخاب کردن، به شما یادآوری کند که به وسیله مورد نظر نیاز دارید یا نه. البته اگر بیماری شما پیشرفته باشد، عجیب نیست که به توصیه های او هم بی توجهی نشان دهید و کار خودتان را بکنید اما امتحانش بی ضرر است.
این یک بار کارتان را به فردا بیندازید
کار امروز را به فردا بیندازید تا بتوانید یک روز دیگر به نیازتان فکر کنید و اگر بعد از 24 ساعت باز هم آن را جدی دانستید دست به جیب شوید. می توانید هنگام مراجعه به مرکز خرید، به خودتان بگویید که امروز قصد دیدن دارید و پول کافی را در کیف تان نگذارید و روز دیگری را برای خرید کردن مشخص کنید. شاید بعد از دست خالی برگشتن به خانه، دیگر میلی به خرید کردن در شما باقی نماند.
اعصاب ندارید، خرید نکنید
وقتی آشفته و مضطرب هستید، به مغازه ها نزدیک نشوید. اگر خرید کردن راه شما برای فرار از مشکلات است، به خودتان قول دهید که تا آرام نشدن تان سراغ هیچ مغازه ای نمی روید. از طرف دیگر، لازم است جایگزینی برای آرام کردن خود پیدا کنید؛ جایگزینی که اثرات ماندگار روی جیب و زندگی شما نگذارد.
