با همسر منزوی خود چگونه رفتار کنیم 

همسران منزوی

بعضی از افراد چندان علاقمند به معاشرت با دیگران نیستند. حتی برای بازدید از اقوام خودشان هم باید هزینه کرد. مشکلشان کم حوصلگی و یا شاید انزواطلبی است. ترجیح می دهند اوقات فراغتشان را به تلویزیون زل بزنند، مطالعه کنند، بخوابند یا به هر شکلی خودشان باشند و خلوت تنهایی و این واقعا برای همسر و فرزندانشان مسئله آزار دهنده ای است. البته اینها بعضا محاسن دیگری هم دارند. مثلا مهمان گریز هم هستند. اگر چه ممکن است از ترشرویی با مهمان بپزهیزند، اما گرم هم نمی گیرند تا زودتر رفع زحمت شده و کمتر تکرار شود!

برای حل مشکلات باید مبارزه کرد مبارزه ای بدون خشونت، توهین، و آزار. بلکه باید زحمت کشید تا فرد منزوی از درونگرایی به برونگرایی راهنمایی شود.

به او اعتماد به نفس دهید

اگر همسرتان درونگرا و گوشه گیر است و اعتماد به نفس کافی برای آمدن به مهمانی را ندارد ، قبل از اینکه قراری برای به مهمانی رفتن بگذارید ، به او پیام بدهید که من دوست دارم در مهمانی شرکت کنم اما هر مهمانی ای فقط با بودن تو خوش است چرا که تو دارای ویژگی های خاصی هستی که من به وجودت می بالم . اینگونه شما به همسرتان اعتماد به نفسی تزریق خواهید کرد که آمدن به مهمانی را برای او راحت تر می کند.

به همسرتان محبت کنید

اگر دوست دارید همسرتان همراه شما شود ، به جای دعوا و عصبانیت از گوشه گیری او با محبت و آرامش با او رفتار نمایید تا کم کم همسرتان به خاطر جلب محبت بیشتر شما ، گوشه گیری و تنهایی را رها کند و با شما همراه شود.

همسرتان را با دیگران مقایسه نکنید

هیچگاه برای همراه شدن همسرتان و ترک عادت گوشه گیری و منزوی بودن او را با افراد دیگر مقایسه نکنید ، این کار سبب می شود که همسر شما اعتماد به نفس خود را از دست بدهد و تنهایی را به بودن در جمع ترجیح دهد.

او را دوستانه درک کنید

اگر دارای همسری گوشه گیر و منزوی هستید او را دوستانه درک کنید تا اضطراب او کاهش یابد . مثلا زمانی که مهمان دعوت کرده اید ، به او کمک کنید وقبل از حضور مهمان ها هرچه می توانید با آماده کردن شرایط و تأیید کردن کارهای خوب او خیالش را راحت کنید تا اضطراب او کاهش یابد.

با یکدیگر گفتگو کنید

با یکدیگر درباره تفاوت ها و علائقتان گفتگو کنید البته گفتگو کردن هم باید در شرایطی باشد که هیچ یک قصد سرزنش کردن، تحمیل عقاید، مقایسه کردن و تحقیر کردن یکدیگر را نداشته باشید زیرا اگر در گفتگو، کنترل گری پیش بیایید طرف مقابل مقاومتش بالا می رود و می خواهد آن وضعیت را ادامه دهد.

به حریم خصوصی اش احترام بگذارید

اگر همسر شما گاهی اوقات میل به تنهایی دارد ، او را اندکی تنها بگذارید و و اجازه دهید وقتی عصبانی، دلخور یا گرفتار است کمی با خودش تنها باشد. این کار شما باعث می شود ، او نیز به شما احترام بگذارد و حرفتان موثرتر شود.

غرور او را حفظ کنید

همسرتان را مردی قابل افتخار بدانید و همیشه و در همه حال غرور مردانه اش را حفظ کنید. حفظ غرور مردانه همسرتان او را از اصرار و لجبازی روی عادت منزوی بودنش دور نگه می دارد.

نگویید که در جمع حرف بزن

همسرتان را مجبور نکنید که در جمع حرف بزند، بلکه دنبال کشف توانایی های منحصربه فرد همسرتان باشید تا او هم حرفی برای گفتن داشته باشد. با محبت و رفتار خود می توانید کاری کنید که همسر گوشه گیر شما قدرت ابراز خود در جمع را داشته باشد.

ریشه انزوا رابیابید

برای اینکه شما بتوانید بهترین رفتار را در مقابل همسرتان داشته باشید باید علت منزوی بودن او را بیابید . از علت های گرایش به تنهایی و منزوی شدن ، روش تربیت والدین، خُلق و ژنتیک خانوادگی، اعتماد به نفس و مهارت های خود فرد، ترس از تمسخر، داشتن اضطراب، هماهنگ نبودن سطح فرد با جمع اطراف می باشد.

ممکن است همسرتان بیمار باشد

اگر همسرتان تنهایی را ترجیح می دهد اما معمولا می تواند درصورت لزوم به بیان احساساتش بپردازد. رودربایستی با دیگران و ناراحتی از حضور در جمع، جریان معمول و اصلی زندگی اش را به هم نریخته است و می تواند «نه» بگوید، نظراتش را بیان کند ، او فردی منزوی است اما انزوای او بیمار گونه نیست.

اما اگر همسر شما میلی به ارتباط با شما و خانواده تان ندارد و از ارتباط با شما لذت نمی برد ، همیشه فعالیت های انفرادی را انتخاب می کند، ا ز هیچ فعالیت و شادی ای لذت نمی برد و تشویق و اعتراض دیگران برایش تفاوتی نمی کند و همیشه سرد و بی اعتنا به اتفاق های اطراف است ، انزوای او بیمار گونه است و باید به پزشک مراجعه نماید