به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، لجبازی یکی از ویژگی های انسانی است که هر فرد گاهی از آن استفاده می کند. فرد لجباز شبیه یک کودک رفتار می کند و به اصلاح "بچه می شود". به حرف خود اصرار ورزیده و بی دلیل به حرف کسی گوش نمی کند و کار خودش را انجام می دهد؛ گویی که هیچ چیز جلودارش نیست. لجبازی می تواند به مشکلات و اختلافات خانوادگی منجر شود.
لجبازی در زندگی مشترک به صورت معمول اتفاق می افتد. هر فردی در زندگی خود گاهی اوقات دست به رفتارهای بچگانه می زند و مانند یک کودک رفتار می کند. بحث این نیست که کسی نباید در زندگی زناشویی خود لجبازی کند یا اگر کسی لجبازی کرد، دیگر باید قید آن رابطه را بزند؛ خیر صحبت درباره زمانی است که زن و شوهر هر دو لجبازی کرده و هیچ کدام برای برطرف کردن آن تلاشی نکنند.
در چنین شرایطی است که دعوای بین زوجین شدت گرفته و لجبازی در زندگی زناشویی بیشتر می شود. در نتیجه زندگی مشترک به قهقرا می رود. حالا ممکن است در این میان فرزندی هم داشته باشید. در چنین شرایطی وضعیت بسیار وخیم تر شده و با این لجبازی ها به روان کودک خود نیز صدمه می زنید. فرزندان این خانواده ها معمولا دچار نوعی اضطراب هستند.
راهکارهای برخورد با لجبازی در زندگی مشترک:
نفس عمیق بکشید:
اولین کاری که در برخورد با لجبازی در زندگی مشترک باید انجام دهید این است که اجازه ندهید شرایط شما را مضطرب کند. ده مرتبه نفس عمیق بکشید تا آرام شوید. عصبانی شدن در برابر رفتارهای از سر لجبازی همسرتان کمکی به شما نمی کند.
توضیح دهید:
بسیاری از موارد لجبازی در زندگی مشترک به این دلیل رخ می دهد که یکی از زوجین به طور دقیق موضع فرد دیگر را متوجه نمی شود. اگر بتوانید موضع خود را به روشنی توضیح دهید، شاید بتوانید راحت تر مسائل را حل کنید.
سعی کنید موضع همسر خود را درک کنید:
همدلی ویژگی مفیدی در زندگی هر فرد است و با استفاده از آن می توانید بر لجبازی در زندگی مشترک غلبه کنید. این ویژگی به شما کمک می کند که احساس همسرتان را در آن موقعیت درک کنید، اما برای این کار باید به حرف های همسرتان گوش بدهید. بنشینید و با همسرتان بر سر موضوع صحبت کنید. اجازه دهید او نیز در مورد دلایل خود برای داشتن این موضع صحبت کند. اجازه دهید احساسش را در این رابطه بیان کند و راه حل مناسبی برای چالش خود پیدا کنید.
سعی کنید مصالحه کنید:
اگر زوج لجباز مصالحه کنند، بسیاری از مسائل قابل حل هستند. فرقی نمی کند موضوع بحث بر سر چیست، هر دو می توانید با هم حرف بزنید و به توافقی برسید که برای هر دو خوب باشد.
از بحث دوری کنید:
اگر فکر می کنید در برابر لجبازی های همسرتان دیگر خون به مغزتان نمی رسد، کمی از وی دور شوید. عصبانی شدن و مبارزه کردن هرگز چیزی را حل نمی کند، بلکه باعث می شود لجبازی در زندگی مشترک دو طرفه شده و مسئله اصلی از یاد برود. زمانی بحث بر سر موضوع چالش برانگیز را شروع کنید که هر دو آرام شده اید. در این میان به هیچ کدام از رفتارهای ناشی از لجبازی همسرتان توجه نکنید.
مناظره وار صحبت کنید:
برای حل لجبازی در زندگی مشترک از روش دیپلماتیک بهره بگیرید. هر دو شما می توانید مانند دو دیپلمات به نوبت و برای مدت مشخصی صحبت کنید و راه حل های خود را ارائه دهید. در طول مدتی که نوبت حرف زدن همسرتان هست، صحبت های او را قطع نکنید.
عشق خود را ابراز کنید:
در طول مدتی که درگیر لجبازی در زندگی مشترک هستید، لازم است که محبت خود را به همسرتان ابراز کنید. او کودکی است که در قالب یک بزرگسال هنوز هم به دریافت علاقه بی پایان محتاج است و باید بداند که شما مانند مادرش همیشه در کنار او می مانید. ابراز عشق باید برای شما ساده باشد، مگر آنکه موضوع اصلی مورد بحث کاملا برخلاف قول و قرارها و معیارهای زندگی مشترک شما باشد. در این صورت نیز بدون قول دادن برای ماندن در این زندگی، باید محبت خود را به همسرتان ابراز کنید.
در آخر برای برخورد با لجبازی در زندگی مشترک رعایت موارد زیر را فراموش نکنید:
در برخورد با رفتارهای بد همسرتان، شما نیز لجبازی نکنید. این کار تنها زندگی شما را به یک میدان مسابقه تبدیل می کند که در آن برنده ای وجود ندارد.
در کلام و رفتارهای خود دقت کنید تا عمل یا رفتاری را که موجب لجبازی همسرتان می شود را شناسایی کرده و از آنها پرهیز کنید.
صبور باشید و توجه نکنید. اجازه ندهید لجبازی در همسرتان به یک عادت تبدیل شود. همان طور که گفته شد لجبازی اکتسابی است و از کودکی فرد نشات می گیرد. همسر شما از کودکی یاد گرفته است که با لجبازی به خواسته های خود برسد. اگر همسرتان پس از هر بار لجبازی به خواسته های خود برسد، این به عادتی در زندگی مشترک شما تبدیل خواهد شد. اگر قرار است به خواسته همسرتان پاسخ مثبت دهید، همان ابتدا این کار را انجام دهید تا کار به لجبازی نرسد. اما اگر قرار است این خواسته را به هیچ وجه انجام ندهید، یک پاسخ منفی قاطع همراه با دلیل منطقی به او بدهید و بر سر حرف خود بمانید.