برای داشتن خانواده شاد و خوشبخت چه کنیم؟

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، خانواده اولین و بادوام ترین عامل در تکوین شخصیت کودکان نوجوانان و زمینه ساز رشد جسمانی اخلاقی عقلانی و عاطفی آنان است . فرزندان ما در خانواده رشد می کنند بزرگ می شوند صفات مثبت و منفی را یاد می گیرند راه و رسم زندگی را با تقلید از اعمال ما (والدین ) می آموزند و آن چه را که درباره ما درک می کنند به دیگران تعمیم می دهند. پس چه خوب است محیطی در خانواده خود فراهم کنیم که آکنده از صفا و صمیمیت شادی و نشاط مهر و عطوفت تفریحات مناسب و گردش های به موقع باشد.
به طور کلی خانواده شاد ـ که شادی خود را از خوشبختی و تفاهم فی مابین اکتساب نموده اند ـ جامعه ای شاد و با نشاط و لبریز از صلح و صفا را می سازد.
امروزه آمار طلاق به طرز نگران کننده ای روبه افزایش است و این میزان در شهر تهران نسبت به دیگر شهرهای کشور رشد بیشتری نشان می دهد و این در حالی است که در گذشته نه چندان دور طلاق امری ناپسند شناخته می شد و زن و شوهر خویشتن داری و وفاداری بیشتری از خویش نسبت به حفظ کانون خانواده نشان می دادند
ضمنا آمار و ارقامی که بعضا توسط مراجع ذیربط در این خصوص اعلام می شود تنها از شکل قانونی و رسمی طلاق حکایت دارد در صورتی که شکل دیگری از طلاق که در جامعه ایرانی به وفور دیده می شود و از آن به « طلاق عاطفی » یاد می کنند همچون طلاق رسمی روبه افزایش است . این شکل از طلاق هر چند بنیان خانواده به عنوان یک نهاد اجتماعی را از میان نمی برد اما خانواده را چنان بی روح و تهی می سازد که عواقب طلاق رسمی را در پی دارد.

برای داشتن خانواده شاد و خوشبخت چه کنیم؟

اگر می خواهید کانون خانواده تان گرم و صمیمی باشد و همواره سلامتی روح و روان برقرار باشد، می توانید کارهای ساده ای انجام دهید.

1- برای هم وقت بگذارید

وقتی بچه ها به خانه می آیند، از آنها بپرسید در مدرسه چه اتفاقی افتاده است. به همین ترتیب، وقتی آن ها بزرگ تر می شوند، به دانشگاه با محیط کار می روند، پس از برگشتن جویای احوال و روزمرگی آن ها شوید. سعی کنید همواره یک داستانی داشته باشید که با بچه ها به اشتراک بگذارید و در مورد آن با هم گفتگو کنید. صحبت کردن در موارد مختلف، شما و بچه هایتان را به یکدیگر نزدیک تر می کند و حس صمیمت را در میان تان ارتقاء می دهد. همچنین، کمک می کند تا آن ها در دوران نوجوانی، جوانی و بعد از ازدواج هم به شما به عنوان بهترین دوستان خود نگاه کنند و رازها و مشکلات زندگی شان را با شما مطرح کنند؛ نه با افراد غریبه.

2- حوصله و صبر، راز داشتن خانواده شاد و خوشبخت

صبر و حوصله رمز و راز بسیاری از موفقیت هاست. این مورد، برای داشتن یک خانواده خوشبخت و شاد نیز لازم است. بی حوصله بودن مداوم پدر و مادر، منجر به اختلال در کارها و روابط افراد خانواده می شود. همواره به خاطر داشته باشید مادر و پدر، ستون های یک خانواده هستند. هر نوع اختلال رفتاری و حتی جسمی آن ها، تأثیر مستقیمی بر عملکرد دیگر اعضای خانواده خواهد داشت.

3- باهم غذا بخورید و خانواده ای خوشبخت بسازید!

با هم غذا خوردن، راهکاری برای ایجاد صمیمت در خانواده است. خانواده هایی که با هم، در کنار یک سفره غذا می خورند، خانواده هایی مستحکم تر خواهند بود. وعدۀ شام، شاید تنها وعده ای باشد که بسیاری از خانواده ها می توانند آن را در کنار اعضای خانواده صرف کنند. به ویژه در خانواده هایی که مادر و یا فرزندان شاغل اند. Boteach یک روان شناس آمریکایی پیشنهاد می کند که در هفته، حدأقل چهار شام خانوادگی داشته باشید.

4- با بچه ها بازی کنید

بهترین وقتی که می توانید به عنوان یک پدر و مادر به بچه هایتان اختصاص دهید، بازی کردن با آن هاست. اگر شاغل هستید و در طی هفته وقت چندانی برای این کار ندارید، شب ها قبل از خواب، دقایقی برای کودک تان کتاب بخوانید. کتاب یا داستان های مورد علاقه او.

5- اولویت قرار دادن خانواده، راز خانواده های خوشبخت و شاد

در خانواده های خوشبخت، خانواده مقدم بر دوستان است. این را باید از همان اوان کودکی، به فرزندان خود آموزش دهید. اما نه فقط آموزش کلامی. شما با عملکرد و رفتار صحیح، بهترین تأثیر و آموزش را در این زمینه ارائه می دهید. مثلاً اگر به عنوان پدر یا مادر خانواده، همزمان به یک مهمانی دوستانه و یک مهمانی خانوادگی دعوت شده اید، اولویت باید با مهمانی خانوادگی باشد. همچنین نباید به این صورت باشد که یکی از زن یا شوهر، به مهمانی خانوادگی و دیگری به مهمانی دوستانه برود.

هر دو باید با هم و در کنار هم باشید. با هم بودن، زنجیره و پیوند خانوادگی تان را مستحکم می کند. این عملکرد، باعث می شود تا فرزند شما نیز در آینده، یاد بگیرد که مهمانی خانوادگی یا هر مسأله ای که مربوط به خانه و خانواده می شود، در اولویت است. زمانی که بچه ها خسته و کسل می شوند، به دنبال یک هیجان در خارج از خانه می روند و این زمانی است که دوستان اهمیت بیشتری پیدا می کنند. دوستی مهم است، اما تابع خانواده بودن مهتر!

6- فعالیت های بعد از مدرسه بچه ها را محدود کنید

برخی پدرها و مادرها، برای تایم بعد از مدرسه بچه ها، بیش از حد برنامه می ریزند. انواع کلاس های آموزشی، هنری و غیره. این حالت در مورد تعطیلات تابستانی بچه ها نیز دیده می شود. بهتر است افراطی عمل نکنید. شما با این کار، فرصت طلایی حضور و وجود خودتان را از بچه ها دریغ کرده اید. همچنین این حالت را ایجاد کرده اید تا آن ها مدت زمان بیشتری را با دوستان خود سپری کنند و حرف هایی که در واقع می توانستند با شما مطرح کنند، به آن ها بگویند. به این ترتیب، بیشتر به همسالان و دوستان شان گرویده می شوند تا به شما و خانواده.

7- برای خانواده خود تشریفاتی در نظر بگیرید

Boteach روان شناس معروف، می گوید: خانواده ها به تشریفات نیاز دارند. باربارا فیسه (Barbara Fiese) پروفسور و رئیس دانشکده روان شناسی دانشگاه Syracuse نیویورک نیز با نظر او موافق است. او معتقد است خانواده های خوشبخت برای خود آیین های معنا داری دارند و خود را تحت فشار قرار نمی دهند. آیین هایی که می تواند اعضای خانواده را به هم نزدیک کند. به عنوان مثال می توانید کارهای زیر را انجام دهید:

• یک دورهمی خانوادگی در هر فصل از سال.
• اختصاص دادن یک روز در ماه به پخت غذای مورد علاقه یکی از اعضای خانواده.
• خریدن شیرینی در اولین روز هر ماه.

8- صدای خود را بلند نکنید

خانه باید یک محیط امن و آرام باشد. به یاد داشته باشید که کودکان در محیط های با ثبات (بدون تزلزل) همواره بهتر رشد کرده و ترقی می کنند. با بچه های خود صحبت کنید، برای آن ها قوانین سختگیرانه در نظر بگیرید و در صورت لزوم آن ها را مجازات کنید؛ اما کنترل خود را از دست ندهید و داد و فریاد نکنید. داد و فریاد، امنیت و ثبات محیط خانه را خدشه دار می کند و روان فرزند را می آزارد. همه این ها باعث می شود او از شما فاصله بگیرد.

9- هرگز در حضور بچه ها دعوا نکنید

اگرچه درگیری و مشاجره ها بعضاً اجتناب ناپذیر هستند، اما تا حد ممکن نباید در حضور بچه ها باشد. اگر این اتفاق افتاد و بچه ها مشاجره شما را دیدند، بهتر است از آن ها عذرخواهی کنید و به آن ها بگویید: متاسفیم بچه ها؛ من و بابا فقط کمی اختلاف داشتیم، اما حالا همه چیز خوب است!

10- بیش از حد کار نکنید

کار کردن زیاد شاید در زمان مجردی حتی یک مزیت محسوب شود، اما بعد از تشکیل خانواده و بچه دار شدن، توصیه نمی شود. همسر و فرزندان شما به حضور شما در خانواده نیاز دارند. اگر شما دائماً غایب باشید و کار را اولویت قرار دهید، یک حس ناامنی در بچه ها ایجاد می شود. این حس در بزرگسالی ممکن است به نوعی کمبود عاطفی تبدیل شود. همچنین سبب می شود فرزند در دورۀ نوجوانی و جوانی، هر طور که دوست دارد رفتار کند، دیر به خانه برگردد، رفیق باز شود و حتی به دامن اعتیاد کشیده شود.

11- صمیمت را بین فرزندان تان پررنگ کنید

برای داشتن یک خانواده خوشبخت و مستحکم، لازم است فرزندان تان را به سمت هم سوق دهید. همواره به فرزنداتان بگویید که چقدر داشتن یک خواهر یا بردار لذت بخش است و یک نعمت بزرگ محسوب می شود. به آن ها بگویید که چقدر خوش شانس هستند که یک خواهر یا برادر دارند که می توانند در کودکی با هم بازی کنند، در بزرگسالی با هم صحبت کنند، مراقب هم باشند و هوای یکدیگر را داشته باشند.

12- انعطاف پذیری، راز داشتن خانواده شاد و خوشبخت

اتفاقات و سختی های زندگی ممکن است به مرور زمان، از انعطاف پذیری رفتاری انسان ها بکاهد. البته بسیاری از اشخاص نیز در کل شخصیت منعطف ندارند. اما بهتر است کمی منعطف باشید. ورود شخص جدید به خانواده (به عنوان عروس یا داماد)، ازدواج مجدد یکی از اعضای خانواده، از دست دادن یکی از عزیزان، همگی اتفاقاتی هستند که مستلزم انعطاف رفتاری ما هستند. انعطافی که زنجیرۀ صمیمیت خانواده را حفظ می کند.

13- مزاح های خانوادگی و یک خانواده شاد!

مِزاح های خانوادگی تا جایی که به بی ادبی و خرد کردن شخصیت افراد خانواده لطمه نزند، بسیار خوب است. گاه بچه ها برای هم اسم مستعار انتخاب می کنند و اینگونه شوخی کرده و شادی خود را ابراز می کنند. مزاح های خانوادگی، معمولاً بر انعطاف پذیری رفتاری افراد، هم در خانواده و هم در اجتماع، می افزاید. یکی از روشهای افزایش صمیمت بین زوج ها، می تواند همین مزاح های صمیمی و دوستانه ای باشد که هر از گاهی رد و بدل می شود. البته بهتر است در حضور بچه ها نباشد. در غیر اینصورت، لازم است تا حد ممکن اعتدال رعایت شود.

14- از حضور یکدیگر لذت ببرید

با یکدیگر ارتباط بر قرار کنید؛ اعضای یک خانواده خوشبخت، با یکدیگر ارتباط بر قرار می کنند. بعضاً دیده می شود که در برخی خانواده، افراد خانواده صحبت های خود را به مادر می گویند تا او به دیگر اعضا انتقال دهد. اما در یک خانواده خوشبخت، خطوط ارتباطی انعطاف پذیرتر و بازتری وجود دارد و همه اعضا قادر به برقراری ارتباط با یکدیگر هستند. ارتباطات رفتاری و کلامی، به طرز شگفت انگیزی مانع از طلاق عاطفی زوجین می شود.