بیوگرافی و زندگی شخصی و ولادیمیر پوتین و همسرش + فیلم و عکس های جذاب و دیدنی

زندگی سیاسی و اجتماعی ولادیمیر پوتین

ولادیمیر ولادیمیروویچ پوتین (زادهٔ 7 اکتبر 1952) سیاست‌مدار روسی و افسر اطلاعاتی سابق است که به‌عنوان رئیس‌جمهور کنونی روسیه فعالیت می‌کند. او از 2012 میلادی در این سمت در حال خدمت است و پیش از آن نیز از 1999 تا 2008 میلادی نیز این سمت را بر عهده داشت. همچنین او از 1999 تا 2000 میلادی و مجدداً از 2008 تا 2012 نیز نخست‌وزیر روسیه بود. پوتین پس از الکساندر لوکاشنکو، دومین رئیس‌جمهور اروپایی است که طولانی‌ترین مدت دورهٔ ریاست‌جمهوری را بر عهده داشته‌است.

حرفه کاگ‌ب

در 1975 میلادی، پوتین به کاگ‌ب پیوست و در 401مین مدرسه کاگ‌ب در اوختای لنینگراد آموزش دید. او پس از تعلیم دیدن در آن مدرسه، قبل از این که به اولین اداره ارشد منتقل شود، در دومین اداره ارشد (ضداطلاعاتی) کار کرد، جایی که خارجیان و مقامات کنسولی را در لنینگراد رصد می‌نمود. در سپتامبر 1984 میلادی، پوتین به مسکو فرستاده شد تا در مؤسسه پرچم قرمز یوری آندروپوف آموزش ببیند. او از 1985 تا 1990 میلادی در درسدن، آلمان شرقی،] با یک هویت پوششی به عنوان مترجم خدمت کرد. این دوره از حرفه او غالباً غیرشفاف است.

حرفه سیاسی

در مه 1990 میلادی، پوتین به عنوان مشاور امور بین‌الملل برای شهردار لنینگراد، آناتولی سابچاک انتخاب شد. در مصاحبه 2017 با اولیور استون، پوتین گفت که در 1991 میلادی، پس از کودتا علیه میخائیل گورباچف از کاگ‌ب استعفا داد، چرا که با چیزهایی که اتفاق افتاده بود موافق نبوده و نمی‌خواست بخشی از نیروی اطلاعاتی اداره جدید باشد. براساس جملات پوتین در 2018 و 2021، ممکن است او به عنوان راننده تاکسی خصوصی یا شبیه آن جهت کسب درآمد بیشتر کار کرده باشد.

او در 28 ژوئن 1991 میلادی، سردسته کمیته روابط خارجه دفتر شهردار شد که مسئول ترویج روابط بین‌الملل و سرمایه‌گذاری‌های خارجه و سوداگری‌های تجاری بود. طی یک سال، پوتین تحت تحقیقات شورای قانونی شهر به رهبری مارینا سالیل قرار گرفته بود. نتیجه‌گیری این بود که او قیمت‌ها را پایین‌تر نشان داده و اجازه داده تا صادرات فلزاتی به ارزش 93 میلیون دلار با کمک‌های غذایی خارجی معاوضه شود، کمک‌هایی که هیچگاه دریافت نشدند. با وجود توصیه سرمایه‌گذاران مبنی بر اخراج پوتین، او به عنوان سردمدار کمیته روابط بیرونی تا 1996 میلادی باقی ماند. او از 1994 تا 1996 میلادی چندین موقعیت سیاسی و حکومتی دیگری را در سنت پترزبورگ در اختیار داشت.

در مارس 1994 میلادی، پوتین به عنوان «اولین نایب رئیس» حکومت سنت پترزبورگ گماشته شد. در مه 1995 میلادی، او شاخه حزب سیاسی طرفدار حکومت به نام «خانه ما - روسیه» را سازماندهی کرد، «حزب لیبرال قدرت» که توسط نخست‌وزیر ویکتور چرنومیردین تأسیس شد. در 1995 میلادی، او کمپین انتخابات قانونی را برای آن حزب مدیریت کرد و از 1995 تا ژوئن 1997 میلادی رهبر شاخه سنت پترزبورگ آن بود.

نخست‌وزیری

در 31 دسامبر 1999 میلادی، یلتسین به‌طور غیرمنتظره‌ای استعفاء داد و براساس قانون اساسی روسیه، پوتین «رئیس‌جمهور کنشگر فدراسیون روسیه» شد. او با در دست گرفتن این نقش، به ملاقات از پیش برنامه‌ریزی شده‌ای با نیروهای روسی در چچن رفت.

اولین فرمان ریاست جمهوری که پوتین در 31 دسامبر 1999 میلادی امضا کرد این عنوان را داشت: «در مورد ضمانت‌های ریاست جمهوری سابق فدراسیون روسیه و اعضای خانواده‌اش». این فرمان از پیگیری نشدن «اتهامات فساد علیه رئیس‌جمهور بیرون‌رونده و مرتبطینش» اطمینان حاصل می‌کرد. از قابل توجه‌ترین مواردی که هدف قرار گرفت، پرونده رشوه «مابتکس» بود که در آن اعضای خانواده یلتسین درگیر ماجرا بودند. در 30 اوت 2000 میلادی، یکی از تحقیقات جنایی (شماره 18/238278–95) که خود پوتین، به عنوان عضوی از حاکمیت شهر سن پترزبورگ، جزوی از مظنونان آن بود، متوقف شد.

در 30 دسامبر 2000 میلادی، باز پرونده دیگری علیه تعقیب‌کننده کل به علت «فقدان شواهد» بسته شد، با وجود این که هزاران سند توسط تعقیب‌گران سوئیسی ارسال شده بود. در 12 فوریه 2001 میلادی، پوتین قانون فدرال مشابهی را امضاء کرد که فرمان 1999 را جایگزین می‌نمود. پرونده‌ای که مرتبط با اتهامات فساد پوتین در صادرات فلزات از 1992 میلادی بود که توسط «مارینا سالیل» برگردانده شده بود، اما مارینا ساکت شده و مجبور به ترک سنت پترزبورگ گشت.

درحالیکه معارضین برای انتخاباتی در ژوئن 2000 میلادی آماده شده بودند، استعفای یلتسین منجر به انتخابات ریاست جمهوری شد که سه ماه بعد در 26 مارس 2000 میلادی قرار بود برگزار شود؛ انتخاباتی که پوتین با 53٪ آراء برنده دور اول آن شد.

اولین دوره ریاست‌جمهوری

مراسم تحلیف پوتین در 7 مه 2000 میلادی رخ داد. پوتین وزیر مالیه، میخائیل کاسیانوف را به عنوان نخست‌وزیر برگزید.

اولین چالش عمده برای محبوبیت پوتین در اوت 2000 میلادی روی داد، هنگامی که او در معرض اتهام مدیریت بد فاجعه زیردریایی «کورسک» قرار گرفت. علت عمده آن انتقاد به این دلیل بود که چندین روز طول کشید تا پوتین از تعطیلات بازگردد و چندین روز دیگر نیز طول کشید تا از صحنه حادثه بازدید نماید.

پوتین بین 2000 تا 2004 میلادی آماده بازسازی وضعیت فقیرانه کشور شد و ظاهراً در تنازع قدرت با اولیگارش‌های روسی برنده شده و به قدرت «چانه‌زنی بزرگی» در رابطه با آن‌ها دست یافت. این قدرت چانه‌زنی به اولیگارش‌ها امکان داد تا عمده قدرتشان را در تبادل با حمایت صریحشان از حکومت پوتین و در هماهنگی با او حفظ کنند.

دور دوم ریاست‌جمهوری

در 14 مارس 2004 میلادی، پوتین برای دور دوم برای ریاست جمهوری انتخاب شد و 71 درصد آراء توده را جذب نمود. گروگان‌گیری در مدرسه بسلان در 1–3 سپتامبر 2004 روی داد که در آن بیش از 330 فرد شامل 186 کودک کشته شدند.

دوره ده ساله پیش از ظهور پوتین و پس از انحلال حکومت شوروی، دوران خیزش روسیه بود. در سخنرانی 2005 کرملین، پوتین فروپاشی اتحادیه شوروی را به عنوان «بزرگ‌ترین فاجعه قرن بیستم» بیان نمود. پوتین تصریح کرد که «به علاوه، همه‌گیری ازهم‌پاشیدگی به خود روسیه نیز سرایت کرد». تور ایمنی اجتماعی گهواره-تا-گور از بین رفته تو امید به زندگی در دوره قبل از حاکمیت پوتین افول کرد. در 2005 میلادی، «پروژه‌های اولیت ملی» برای ارتقاء سلامت، آموزش، مسکن و کشاورزی روسیه برپا گشتند.

سیاست‌های داخلی

سیاست‌های داخلی پوتین، به‌خصوص اوایل دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش، خلق ساختار قدرت عمودی را هدف قرار داده بود. در 13 مه 2000 میلادی، او حکمی را جهت سازمان‌دهی 89 واحد فدرال روسیه را به نواحی ادره‌ای فدرال صادر کرده و فرستادهٔ ریاست‌جمهوری را برای هرکدام از این نواحی گماشت (که عنوان رسمی‌اش، «نمایندگی تام‌الاختیار» بود).

• همه‌پرسی و اصلاحات قانون اساسی

پوتین در 3 ژوئیه 2020 فرمان اجرایی را امضا کرد تا به‌طور رسمی اصلاحاتی را در قانون اساسی روسیه انجام دهد که به او اجازه می‌داد برای دو دوره شش ساله دیگر نامزد شود. این اصلاحات در 4 ژوئیه 2020 اعمال شد.

• سیاست اقتصادی، صنعتی و انرژی

در دورهٔ تصدی پوتین از سال 2001 تا 2007، اقتصاد روسیه به‌طور متوسط 7٪ در سال رشد کرد، و تبدیل به هفتمین اقتصاد بزرگ دنیا از نظر قدرت خرید شد. تولید ناخالص داخلی نامی روسیه 6 برابر شد و از رتبهٔ 22 م جهان به 10 م رسید. در سال 2007، تولید ناخالص داخلی روسیه از جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه در سال 1990 بیشتر شد، که به معنای غلبه کردن بر پیامدهای ویرانگر بحران مالی 1998 روسیه و رکود پیشتر در دههٔ 1990 بود.

در هشت سال صدارت پوتین، صنعت، و نیز تولید، ساختمان، درامدهای واقعی، اعتبار و طبقهٔ متوسط به‌طور قابل توجهی رشد کرد. پوتین به دلیل محور دادوستد پایاپای گسترده و رشد دادن اقتصاد در پی آن ستوده شده‌است. به هر حال مشکل تورم همچنان پابرجا ماند. پوتین یکی از حامیان دیپلماسی جهانی دو قطبی با محوریت آمریکا و روسیه است.

• سیاست مذهبی

پوتین مرتباً در مهم‌ترین مراسم کلیسای ارتدکس روسی در روزهای مقدس اصلی شرکت می‌کند. او با پاتریارک‌های کلیسای روسی، آلکسی ریدیگر فقید و کیریل یکم کنونی رابطۀ نزدیکی برقرار کرده‌است. او به‌عنوان رئیس‌جمهور، فعالانه جهت ترویج لایحه کمونیون قانون کلیسایی با پاتریارک‌نشین مسکو، امضاءشده در 17 مه 2007، رابطه بین کلیسای ارتدکس روسی مستقر در مسکو و کلیسای ارتدکس روسی خارج از روسیه را پس از 80 سال شکاف احیا کرد، کوشید.

مسئولیت فعلی

از 2000 به‌عنوان رئیس‌جمهور کنونی روسیه فعالیت می‌کند.

آلبوم تصاویر ولادیمیر پوتین

فیلمی از رفتار عجیب پوتین در ملاقات با رهبر انقلاب