بزرگسالانی که در کودکی دچار بی توجهی شده اند !

گاهی والدین چنان درگیر مشکلات خود هستند که نیازهای عاطفی کودکشان را کاملاً نادیده می گیرند. کم توجهی به کودکان از رشد مناسب او جلوگیری می کند و هم در دوران کودکی و هم در بزرگسالی کودک می تواند مشکلات زیادی ایجاد کند. والدین به طور فزاینده ای مشغول هستند و نگرانی های بی پایانی دارند. با این وجود، واضح است که یکی از مهم ترین کارهایی که باید انجام دهند تاًمین توجه و عاطفه مورد نیاز فرزندانشان است. همه کودکان باید از عشق و توجه کافی برخوردار شوند. کم توجهی به کودکان توسط والدین می تواند در دوران کودکی و در بزرگسالی پیامدهای منفی داشته باشد.

چه عواملی باعث کم توجهی به کودکان می شود؟

بسیاری از والدین تصور می کنند همین که نیاز های اولیه کودکانشان رفع کنند و از نظر مالی آنها را تامین کنند کافی است. هر کودک، چه نوزاد و چه نوجوان، باید این فرصت را داشته باشد که روزانه با والدین خود وقت بگذراند. مادر و پدر وظیفه کنترل کودک و هدایت او را در مسیر صحیح بر عهده دارند تا بتواند رشد کند و به یک بزرگسال موفق و مسئولیت پذیر تبدیل شود.وقتی والدین کم توجهی به کودکان می کنند، فرزندان نمی توانند رشد کنند و از نظر عاطفی به افراد سالم تبدیل شوند. بنابراین، والدینی که فرزندان خود را نادیده می گیرند، باید آماده پذیرش کمک های حرفه ای و یادگیری سبک مثبت تر فرزندپروری باشند. بیشتر والدین سعی می کنند بهترین والدین باشند و قصد ندارند از احساسات کودک خود غافل شوند. ممکن است ریشه بی توجهی والدین و غفلت آنها نسبت به فرزندانشان موارد زیر باشد:

• افسردگی
• سوء مصرف مواد
• اختلالات بهداشت روان
• عصبانیت یا کینه نسبت به فرزندشان
• کمبود شخصی احساس رضایت
• سابقه بی توجهی والدینشان
• عدم مهارت والدین در فرزند پروری

والدین غافل غالباً از خانواده هایی می آیند که در کودکی مورد بی توجهی قرار گرفته باشند. در نتیجه، آنها ممکن است مهارت های فرزندپروری لازم برای برآورده ساختن نیازهای عاطفی کودک خود را نداشته باشند. در بعضی موارد والدینی که کم توجهی عاطفی به کودک خود می کنند، خودشان از نظر عاطفی مشکل دارند. والدینی که در زندگی خود روابط قوی و رضایت بخشی از نظر عاطفی ندارند، ممکن است نتوانند به کودک پاسخی مناسب بدهند و به آنها توجه کنند. به همین ترتیب، عصبانیت و کینه می تواند در والدین حباب زده و آنها را به سمت نادیده گرفتن درخواست ها و سوالات فرزندشان سوق دهد.

نادیده گرفتن احساسات چگونه می تواند بر زندگی کودک تاثیر گذار باشد؟

• علائم و نشانه های غفلت عاطفی بر کودک می تواند به اشکال مختلفی تظاهر پیدا کند که از علائم ظاهری و خفیف تا علائم و نشانه های عمیق و شدید را در بر می گیرد. برخی از این علائم و نشانه ها عبارتند از:
• افسردگی
• اضطراب
• بی توجهی
• بی تفاوتی
• عدم پیشرفت
• بیش فعالی
• پرخاشگری
• پایین بودن عزت نفس
• سوء مصرف مواد
• اجتناب از حضور در جمع دوستان و اجتماع

تاثیرات نادیده گرفتن احساسات کودک در دوران بزرگسالی

با دقت به این نکات توجه کنید که اگر هرکدام از این موارد را در خود یافتید باید بدانید که نشانه های نادیده گرفته شدن احساسات را در دوران کودکی تجربه کرده اید.

1-احساس خستگی و بیهودگی دارید

احساس خستگی و کرختی چیزی است که ممکن است اتفاق بیافتد.این یک احساس فیزیکی نمی باشد، در راقع یک احساس عاطفی می باشد.ممکن است شما برای چیزی که در اطرافتان وجود دارد احساس کرختی داشته باشید.این نوع احساس نشان دهنده این است که شما را در کودکی خود از لحاظ احساسی نادیده گرفته شده اید و در سنین جوانی خود آموخته اید که احساسات خودتان را کنترل کنید تا اینکه آسیبی به شما نرسد.

2- کمک دیگران را رد می کنید.

اگر شما در کودکی از لحاظ احساسی نادیده گرفته شده اید اغلب در هنگام درخواست کمک شما به دیگران ،آنها درخواست شمارا رد کرده اند. شما در دوران کودکی خود تنها خودتان را داشتید که این احساس ریشه در کودکی شما دارد.یعنی در کل شما یاد گرفته اید که به هیچ کسی متکی نباشید.

3- اعتماد به نفس کمی دارید

اعتماد به نفس پائین می تواند به دلیل برخی چیزها به وجود آید و یکی از مهمترین آنها این است که شما در کودکی از لحاظ احساسی نادیده گرفته شده باشید. ممکن است در دورانی احساس کرده باشید که برای والدین خود ارزش نداشته اید و آنها به شما توجهی زیادی نداشته اند در حالی که این فکر شما اشتباه است و می تواند باعث برخی مسائل در شما شود و قدرت تاثیر منفی آن در آینده بسیار شدید تر از گذشته شما خواهد شد.

4- احساس می کنید که چیزی را گم کرده اید

اگر شما در کودکی از لحاظ احساسی نادیده گرفته شده اید ممکن است که همیشه این احساس را داشته باشید که یک چیزی را گم کرده اید یا در کنار خود ندارید. شما در درون خود کمبودی داریدکه می تواند بازگوی این باشد که شما در گذشته شاید عاشق شده باشید.

5-کمالگرا هستید

اگر کودکی از لحاظ احساسی نادیده گرفته شده باشد.برای جلب توجه دیگران تمام سعی خود را به کار می گیرد.در کل شما سعی می کنید که در همه چیز بهترین باشید که در نهایت توجه دیگران را به خود جلب کنید.

6-فرد احساساتی هستید

شما ادم احساساتی هستید که از شنید جواب منفی و رد همیشه می ترسید واین نوع احساس ترس را در درون شما باعث برخی مشکلات میشود.

7-عدم عزت نفس

کمبود محبت در دوران کودکی باعث می شود کودکان و والدینشان در آینده و در بزرگسالی رابطه ای سرد و مشکلات فراوانی داشته باشند. گاهی اوقات، آنها همچنین ممکن است احساس کنند که بدترین دشمن خود و بزرگترین منتقد نسبت به خود هستند.این مشکلات در عزت نفس می تواند باعث شود که کودک خود را دوست نداشته باشد و در آینده باعث عدم موفقیت و نارضایتی دائمی آنها شود.

8-اختلال عاطفی، رفتاری و شناختی

مطالعات نشان می دهد که کم توجهی به کودکان (به ویژه در اوایل کودکی) می تواند برای رشد آنها بسیار مضر باشد. کودکانی که مورد غفلت و بی توجهی قرار می گیرند، غالباً اختلالات شناختی، عاطفی و رفتاری جدی تری از خود نشان می دهند. آنها کاملاً نمی توانند با هم سن و سالان خود تعامل داشته باشند، و این مشکلات زیادی را برایشان دنبال دارد. به یاد داشته باشید که عواقب کمبود محبت در دوران کودکی به وجود می آید زیرا، در برخی موارد، والدین تمایل دارند که مهمترین چیزی را که باید به کودکان ارائه شود، یعنی عشق را فراموش کنند.

در صورتی که کم توجهی شما ناشی از مشغله های کاری فراوان و مسئولیت های زیاد زندگی باشد، حتما هنگامی که به خانه می رسید آنقدر خسته هستید که فقط فرصت انجام امور منزل و پختن غذا را دارید. در همین زمان است که نسبت به کودک خود کم توجهی می کنید. اما اگر فردی باشد تا کار های اولیه کودکتان را انجام دهد، در طول روز توجه و محبت کافی را به او داشته باشد.

درمان اثرات غفلت در دوران کودکی چیست؟

روش های متفاوتی برای کودکانی که مورد بی توجهی قرار گرفته اند وجود دارد. یک روانشناس یا درمانگر می تواند به کودک کمک کند تا یاد بگیرد که با احساسات خود به روشی سالم کنار بیاید. اگر کودکی عادت دارد که احساسات خود را سرکوب کند، تشخیص و تجربه احساسات به روشی سالم دشوار است. به همین ترتیب برای بزرگسالان، سالها سرکوب احساسات می تواند مشکلات متعددی را ایجاد کند. درمانگران و متخصصان بهداشت روان می توانند به کودکان و بزرگسالان کمک کنند تا احساسات خود را به روشی سالم شناسایی، قبول کرده و ابراز کنند. در ادامه به چند مورد از روش های درمانی می پردازیم:

به کودکان گوش دهید و با آنها صحبت کنید

هر زمان که می توانید، به فرزندان گوش دهید و بازی کنید. وقتی با آنها تعامل هستید، آنها اغلب شروع به نشان دادن و گفتن آنچه که واقعاً درون آنها است می کنند. این را تمرین کنید سرعت خود را کم کنید، نگران کار بعدی باشید و واقعاً با کودک آرامش پیدا کنید.

خانواده درمانی

اگر کودک از نظر عاطفی در خانه مورد غفلت واقع شده است، خانواده درمانی می تواند به والدین و کودک کمک کند. یک درمانگر میتواند به والدین کمک کند تا تأثیر آنها را درک کنند. آنها همچنین می توانند به کودک کمک کنند یاد بگیرد که با مسائلی که ممکن است از قبل با آنها روبرو شود کنار بیاید. مداخله زودهنگام ممکن است بتواند رفتارهایی را که منجر به غفلت می شوند و عواقب ناشی از آن را اصلاح و اصلاح کند.

شرکت در کلاس های تربیت صحیح فرزند

والدینی که از نیازهای عاطفی فرزند خود غافل می شوند می توانند از کلاسهای نحوه صحیح تربیت فرزند بهره مند شوند. این دورهها به والدین و مراقبان کمک میکند تا مهارتهای لازم را برای شناخت، گوش دادن به آنها و پاسخ به احساسات کودک را بیاموزند.

احساسات و هیجانات خود را چگونه مدیریت کنیم؟