رایانه ها به طور کلی، گذشته ای طولانی و پیچیده دارند و طبیعتا عمر آنها بسیار طولانی تر از اینترنت بوده است. در گذشته از اولین کامپیوتر ها برای انجام محاسبات ریاضی و منطقی استفاده می شد که انجام سریع آنها برای انسان دشوار بود. استفاده از این ماشین های غالبا بزرگ و سنگین، عمدتا به دولت ها و مشاغل خاص محدود می شد، زیرا این دستگاه ها در روزهای اولیه ابداع، چندان رایج نبودند.در نهایت، مبتکران با درک آنکه چگونه می توان این ماشین ها را برای بسیاری از وظایف دیگر به کار برد، فناوری مورد استفاده در آنها را به مرور زمان گسترش دادند. بدین معنی که رایانه ها با گذشت زمان در کنار افزایش نوآوری، فشرده تر شدند و فضای کم تری را اشغال می کردند. انواع لپ تاپ ها و گوشی های هوشمندی که امروزه از آنها استفاده می کنیم، با نمونه های گذشته که برای راه اندازی به اتاق های اختصاصی نیاز داشتند، فاصله ای نجومی دارند.افراد متعددی در ایجاد و پیشرفت فناوری های مبتنی بر رایانه در دهه های گذشته سهیم بودند، اما چه کسی اولین کامپیوتر را ابداع کرد؟ این پاسخ به استفاده ما از رایانه ها بستگی دارد، زیرا اولین نسخه از این ماشین ها، عملکردی مکانیکی داشت و در مقایسه با همتای دیجیتال خود، کارکرد متفاوتی را ارائه می کرد. اگرچه این نسخه ها در مقایسه با فناوری های مدرن بسیاری ابتدایی بودند، اما با خلق زیربنایی از عملکردهای اساسی، این فناوری را به سمت نمونه های پیشرفته امروزی هدایت کردند.
اولین کامپیوتر جهان مکانیکی بود
اولین کامپیوتر مکانیکی توسط شخصی به نام چارلز بابیج در سال ۱۸۳۸ طراحی شد. وی پیش تر با دریافت کمک مالی از سوی دولت بریتانیا، ماموریت داشت تا موتور دیفرانسیل خود را که یکی دیگر از طراحی های اولیه کامپیوتری بود، توسعه دهد. با این حال به دلیل مشکلات مالی، او هرگز نتوانست این ایده را نهایی کند. پس از شکست آن پروژه، او چیزی را ابداع کرد که به عنوان موتور تحلیلی شناخت می شد و از طرح های پیشین او به مراتب پیشرفته تر بود.
در تئوری، این دستگاه از چهار بخش، شامل یک ماشین برای تکمیل محاسبات، ذخیره سازی برای محاسبات ثبت شده، عملگری برای خواندن اطلاعات روی کارت های پانچ شده و یک چاپگر برای چاپ نتایج محاسبات تشکیل شده بود. با این وجود، پس از عدم موفقیت او در پروژه قبلی، بابیج راهی برای دریافت بودجه در آن زمان پیدا نکرد و از طرفی، به نظر می رسید این پروژه برای تکرار دقیق، از زمان خود بسیار جلوتر باشد. در نهایت، او موفق شد تا پایه و اساس اولیه طرحی که امروزه به عنوان کامپیوتر می شناسیم را به وجود آورد.
اولین کامپیوتر الکترونیکی دیجیتال
جهش بزرگ بعدی این فناوری، در محاسبات دیجیتال رقم خورد. به نقل از The Conversation، داگ جاکوبسون، استاد دانشگاه ایالتی آیووا و پروفسور جان وینسنت آتاناسوف، استاد فیزیک کالج ایالتی آیووا و کلیفورد بری بود که در سال 1942 از این دانشگاه فارغ التحصیل شد، خالقان این فناوری بودند. این دو نام دستگاه خود را Atanasoff-Berry نامیدند که به آن “ABC” نیز گفته می شود. این کامپیوتر از توان الکتریکی و خازن استفاده می کرد و قادر بود تا محاسبات را به وسیله حداکثر 29 متغیر انجام دهد. این مدل هم چنین می توانست محاسبه را در مدت 15 ثانیه انجام دهد که در زمان خود، بسیار سریع تر از همتایان انسانی ظاهر شد.آتاناسوف هم چنین به ایده بهره گیری از 0 و 1 به عنوان روش مورد استفاده کامپیوترها برای تفسیر و ارتباط داده ها و مقدمه ای برای نوآوری امروزی که در سیستم های رایانه ای مدرن کاربر دارد، شهرت دارد. با این حال، ماشین ABC معایبی نیز داشت که از آن جمله آن می توان به ضرورت حضور اپراتور برای تکمیل کامل محاسبات اشاره کرد. این دستگاه در زمان خود عملکردی عالی داشت و نوآوری های بعدی را از زمان ایجاد خود رقم زد.
اولین کامپیوتر تجاری
در سال 1945، دو پروفسور از دانشگاه پنسیلوانیا به نام ماچلی و جی اقدام به ساخت اولین کامپیوتر در این زمینه کردند. با این حال، مشخص شد که آنها فناوری مورد نیاز برای توسعه این دستگاه را تا حد زیادی از کامپیوتر ABC به عاریه گرفته اند و طبق گزارش UPenn، در نهایت، حق اختراع آنها به دلیل این اختلاف در دادگاه سلب شد.این دو مبتکر پس از ترک دانشگاه، روی یک رایانه تجاری مشغول به کار شدند که توسط مشاغل و دولت قابل استفاده بود که بعدا به رایانه خودکار جهانی (UNIVAC) تبدیل شد. همان طور که در ویرایش دوم کتاب «تاریخ محاسبات مدرن» نوشته پل ای. سروزی بیان شده، این کامپیوتر برای اولین بار توسط اداره سرشماری ایالات متحده و ارتش این کشور در دهه 50 میلادی مورد استفاده قرار گرفت. در دهه 60، UNIVAC به یکی از هفت شرکت بزرگ کامپیوتری دنیا تبدیل و به عنوان اولین مبدع رایانه های تجاری در زمان خود مطرح شد.