چگونه زندگی زناشویی خود را بهتر کنیم؟ 

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، ازدواج و پیشبرد سالم یک زندگی مشترک نیازمند آگاهی و رعایت فاکتور های متعددی بوده که ممکن است هر زوجی از آن ها اطلاع کافی نداشته باشد. اغلب زوج هایی که به روانشناسان بخش خانواده مراجعه می کنند تجربه ای از مراحل نا امیدی و از میان رفتن روابط خود را بروز می دهند که این گونه عواقب به سادگی و تنها با آگاهی یافتن به نکاتی ضروری، قابل پیشگیری خواهد بود. بیشتر مشکلات و مسائلی که در اغلب زندگی های مشترک به چشم می خورند، ناشی از عدم درک صحیح دو طرف از یکدیگر و دامن زدن به این کاستی است. از این رو لازم است به بررسی راه کار هایی پرداخته شود که در عین کاربردی بودن، بتواند درصد بالایی از نمونه های مد نظر را نیز پوشش دهد. در ادامه این مطلب به ارائه روش های موثر و مبتنی بر تحقیقات به عمل آمده می پردازیم. البته این راه کار ها تنها برای کسانی که تجربه ی زندگی مشترک را داشته اند مفید نخواهد بود بلکه سایر افراد نیز می توانند با آگاهی یافتن به آن تجربه ی سالم تری را در آینده خود رقم بزنند.

دكتر مجيد ابهري رفتار شناس اجتماعي درمورد روابط زوجين مي گويد: انسان به عنوان اشرف مخلوقات داراي سيستم پيچيده اي احساسات و عواطف است كه براي شناخت وي بايد انسان را جداگانه مورد تحليل و مطالعه قرار داد.

يكي از اين ابعاد ناشناخته ما انسان ها روابط عاطفي و وابستگي هاي احساسي است. در زندگي زناشويي بسياراتفاق مي افتد كه زوجين به يكديگر وابستگي عاطفي پيدا مي كنند و عليرغم اين وابستگي باز موجب آزار و دل شكستگي همديگر مي شوند و تازه بعد از از دست دادن همديگر متوجه مي شوند كه چه نعمتي را از دست داده اند و آنگاه شروع به غمگساري مي كنند. ‏

وي با بيان اين مطلب كه هر انساني زنده است قدر وجوديش هويدا نيست و همين كه از دنيا رفت اطرافيان مي فهمند كه چه جواهر گرانبهايي را از دست داده اند مي افزايد: اين مساله در مورد دانشمندان،علما و صاحب نظران بيشتر صدق پيدا مي كند.

اما زوجين بدانند و باور كنند كه فرشته مرگ هيچگاه با اطلاع قبلي به منزل كسي نمي رود از اينرو بايد قدر يكديگر را بدانيم و بوسه اي كه مي خواهيم بر سنگ سرد مزار بگذاريم بر گونه گرم شان بنشانيم و گل هايي را كه مي خواهيم بر مزار كسي بگذاريم در زمان حياتشان به آنان بدهيم.

واقعيت اين است كه انسان موجودي است ناپايدارو زندگي ابدي مختص به ذات خداوند است و چون حيات انسان ناپايدار است بهتر است تا وقتي زنده هستيم قدر ارزش وجودي يكديگر را دانسته و به همديگر احترام بگذاريم و اجازه ندهيم مرگ موجب علاقه مندي مان به يكديگر شود.

متاسفانه در حال حاضر زوجين خيلي از همديگر دور شده اند به طوري كه بررسي ها نشان مي دهد حداكثر ضوابط گفتاري بين خانواده هاي ايراني به 17 دقيقه در روز رسيده است. يعني خانواده ايراني زندگي زناشويي هايشان را به جاي اينكه در كنار هم باشند در كنار ماهواره و تلويزيون و يا پاي ثابت گوشي هاي تلفن همراه مي گذارنند.

وب گردي و گردش در شبكه هاي اجتماعي آنچنان مشغولشان كرده است كه عشق را از ياد برده اند و اين مساله باعث شده است كه زوجين از نظر جسماني پيش هم ولي از نظر روحي و عاطفي كيلومتر ها دور از هم باشند. بنابراين هرچقدر فاصله زياد باشد زندگي زودتر به مرز مخاطره و چالش مي رسد.

روابط عاطفي با ماديات گرم و صميمي نمي شود و ما نبايد در هرزمينه اي وابسته ماديات باشيم. اين در حالي است كه دربسياري از خانواده هاي فقير روابط عاطفي بسيار گرم است و مسائل مادي همه بهانه است براي توجيه سردي روابط زوجين نسبت به هم.

وي با بيان اين مطلب كه در حال حاضر متاسفانه روابط زناشويي بسيار سرد شده و طلاق عاطفي جايگزين آن شده است مي افزايد: زن و شوهر از يكديگر از نظر حقوقي و قانوني جدا نشده اند اما طلاق عاطفي در بين آنان جاري شده است.

در اتاق هاي جدا از هم مي خوابند وحرفي براي گفتن با هم ندارند. اين در حالي است كه اين روابط سرد تاثير بسيار آزار دهنده اي بر روي فرزندان آنان دارد زيرا كه طلاق عاطفي، پايان يک زندگي عاشقانه و وضعيتي است که اگرچه در ظاهر ساختار خانواده حفظ مي شود ولي درواقع خانواده از درون تهي مي شود.

در طلاق عاطفي رابطه عاطفي مثبت ميان زوجين از ميان رفته و روابط منفي عاطفي جاي آن را مي گيرد و فاصله عميق عاطفي بين زوجين بوجود مي آيد.

زوج هايي هم كه ناپخته هستند به جاي حمايت از هم در جهت اذيت وآزار، ناکامي و کاهش عزت نفس يکديگر عمل مي کنند و به دنبال يافتن دليلي براي اثبات کوتاهي ديگري درصدد طرد همسرشان بر مي آيند.

بي احترامي بين زوج ها ‏

دكترعلي فرجام روانشناس اجتماعي هم مي گويد: بررسي هاي انجام شده در كشور حاكي از اين است كه متاسفانه چيزي در حدود 50 درصد از ازدواج ها با شکست روبرو مي شوند به طوري كه زندگي زناشويي بسياري از آنان حتي يک سال هم دوام نمي آورد.

وي با بيان اين مطلب كه يکي از علل مهم بي تفاوتي در زندگي زوجين، بي احترامي به خواسته هاي يکديگر است مي افزايد: گاهي زوجين در زندگي خود به واسطه اينکه رابطه شان در طول زمان عادي مي شود ديگر احترام اوليه را به هم نمي گذارند. اين در حالي است كه توهين به همسر موجب مي شود که ديگر جايي براي ابراز عشق باقي نماند و همين امر همسر را به سمت بي تفاوتي سوق مي دهد.

وقتي يک همسر براي امور خود اقدام به مشورت با شريک زندگي اش نمي کند و تصميمات مهم زندگي را به تنهايي مي گيرد، اين مساله نقش مهمي در ايجاد بي تفاوتي دارد در حالي که مشورت کردن مي تواند پايه هاي زندگي را مستحکم سازد و راهکارهاي بهتري را ايجاد کند.

اين استاد دانشگاه در مورد انتقاد كردن زوج ها از يكديگر ياد آوري مي كند: انتقاد مداوم نه تنها بزرگ ترين آسيب را به رابطه زناشويي مي زند بلكه عشق را نيز از بين مي برد. واقعيت اين است كه هر عشقي روزي از آن تب و تاب مي افتد و وارد فاز جديد واقعيات زندگي مي شود و اين عشق آسيب پذير است و بايد از آن مراقبت کرد آسيب پذيري عشق به چشم نمي آيد.

مهمترين عاملي که بيشترين اثر پيش بيني کننده را در طلاق دارد انتقاد از همسر است زيرا كه انتقاد مداوم، بزرگ ترين آسيب را به رابطه مي زند و عشق را نابود مي کند. انتقاد کردن ويروسي است که آرام وارد رابطه و به تدريج بيشتر مي شود و روز به روز اعتماد به نفس طرف مقابل را کمتر مي کند. عشق ورزيدن به اعتماد به نفس نياز دارد و افرادي که مرتب از همسرشان انتقاد مي كنند پايه هاي زندگي زناشوييشان را متزلزل مي كنند.‏

‏ اثرات منفي کمبود عزت نفس

اين استاد دانشگاه در مورد اثرات منفي كمبود عزت نفس مي افزايد: اگر يکي از زوجين يا هر دو از کمبود عزت نفس رنج ببرد، حفظ يک رابطه سالم بي نهايت دشوار مي شود.

علايم كمبود عزت نفس عبارتند از: دعوا و جر و بحث مداوم،بي اعتمادي به همسر،حسادت بيش از حد،حساس و آسيب پذير شدن،کاهش رضايت و خشنودي زوجين ومخدوش شدن وجهه عمومي فرد در نظر همسرش. ‏

در يک پژوهش کيفي روي زنان،۱۱ عامل طلاق عبارتند از: بي توجهي مرد، مشکلات ارتباطي، عدم تأمين نيازهاي عاطفي، رفتارهاي خشونت آميز، عدم همدلي، عدم گذراندن زمان با يکديگر، انتخاب نادرست همسر، بي اعتمادي، عدم احساس مسئوليت مرد و عدم تعادل روحي مرد.

وي با بيان اين مطلب كه متاسفانه امروز طلاق عاطفي بيشتر در جامعه به چشم مي خورد ياد آوري مي كند: طلاق عاطفي به سردي رابطه ميان زن و شوهر گفته مي شود، در واقع در اين رابطه ضعف ارتباط عاطفي زن و شوهر منجر به سردي تمامي روابط زوجين مي شود به طوري كه زوج ها روزانه پس از 10 ساعت دوري از يکديگر هنگامي که در پايان روز يکديگر را مي بينند،حرفي براي گفتن ندارند و در واقع با يکديگر غريبه هستند.

وجود اين مشکل در يک رابطه باعث بي مهري و کم شدن انرژي مثبت در خانواده مي شود، زوج ها در بيگانگي دنياي يکديگر گم شده اند و فقط در يک خانه با هم زندگي مي کنند اين افراد با فاصله اي که از لحاظ روحي و جسمي با يکديگر دارند، خط قرمزهايي را براي هم مشخص مي کنند و هر يک در خلوت خود ديگري را متهم مي کند.

دكتر فرجام با اشاره به اين مطلب كه متاسفانه هيچ آمار دقيقي از ميزان طلاق عاطفي در دست نيست،ولي مي توان به جرات گفت آمار طلاق عاطفي در کشورما از طلاق قانوني بيشتر است مي گويد: درک نکردن صحيح از رفتار و گفتار يکديگر، نداشتن شناخت کافي از روحيات طرف مقابل و عاقبت بي علاقگي و سردي نسبت به شريک زندگي،دست به دست هم مي دهد تا يک طلاق عاطفي را در زندگي زوج ها رقم بزند.

خانواده اي كه دچار طلاق عاطفي شده است افراد نسبت به خانه خود حسي که بايد داشته باشند را ندارند و همه افراد خانواده به هر نحوي مي خواهند زمان کمتري را در خانه سپري کنند، شور و نشاط در خانه حاکم نيست به طوري كه اين جو همه را فراري مي دهد.

بچه ها در اين خانه هيچ حس امنيت و آرامشي ندارند و بيشتر تمايل دارند وقت خود را بيرون از خانه و با دوستان خود سپري کنند، و متاسفانه اين بچه ها تمايل به استفاده از موادمخدر، ارتباط هاي ناسالم و نامشروع و انجام کارهاي خلاف و غيرعرف نشان مي دهند كه هم به خود و هم به جامعه آسيب وارد مي کند.

اتفاقي که در اکثر زندگي هاي زناشويي مي افتد، اين است که زن و شوهر به جاي توجه به لحظات عاطفي، به مسايل ديگري مانند ساختن منزل، چيدمان وسايل و ديگر مسايل حاشيه اي مي پردازند که به نظرشان ضروري است و غرق در امور روزانه مي شوند. در نتيجه کم کم از حضور عاطفي غافل و دچار فراموشي مي شوند و صفا و صميميت در کانون خانواده کمرنگ مي شود.

وي مي افزايد: اگر زندگي با هوشياري همراه نباشد، افراد نسبت به اهميت دادن به روابط بي توجه مي شوند. يکي از پايه هاي هوشياري، ايجاد حضور عاطفي در ابعاد مختلف است.

در اين صورت پيوندها با هم مرتبط خواهد شد. برخوردهاي عاطفي مناسب همراه با اتصال هاي مناسب مي تواند يکي از اصلي ترين پايه هاي گفتگو باشد. آن قدر بايد هوشيار باشيم که از نوع نگاه و لحن صداي همسرمان، حال او را درک کنيم و لازمه اين شناخت اين است که او را ببينيم. ‏

اين روانشناس اجتماعي با بيان اين مطلب كه همه ما انسان ها نياز داريم که روابط دوستانه مان را با دوستان قديمي خود حفظ کنيم ياد آوري مي كند: همسرتان اوقاتي را بايد با دوستانش سپري كند زيرا هر کسي نياز دارد ساعاتي را فقط به خودش بپردازد. اگر تمام ذهن و انرژي خود را صرف مشغله هاي زندگي کند لذتي از زندگي نخواهد برد.

داشتن کمي تنوع و تفريح به ما انرژي بيشتري براي انجام مسئوليت و مقابله با مشکلات مي دهد. همسر شما بيشتر اوقاتش را صرف مهيا کردن امکانات لازم براي آسايش خانواده اش مي کند و در مقابل انتظار عشق و محبت از جانب شما دارد هرگز از گفتن دوستت دارم به او غافل نشويد و او را از شنيدن اين جمله بسيار ساده محروم نکنيد.‏

راهكارهايي براي داشتن زندگي خوب

– يادگيري: شما بايد عواملي را که باعث سردي و ناراحتي شريکتان مي شوند را ياد بگيريد و اجازه ندهيد زندگيتان را تحت تأثير قرار دهيد. چيزهايي که شريک زندگي تان به آنها علاقه دارد و يا تنفر دارد،حتي کوچک ترين شان را به خاطر داشته باشيد. زمان هاي زيادي را با شريک زندگي تان بگذرانيد زيرا که باعث مي شود خلق و خوي، عادت ها،علايق او را ياد بگيريد. شما با پرسش برخي سوال ها مي توانيد به عمق بيشتري از شريک زندگيتان دست پيدا کنيد.

– محدوديت ها: هر رابطه اي و هر شخصي داراي محدوديت هايي است که شما به هيچ وجه نبايد از آنها عبور کنيد. اگر شما مي خواهيد رابطه تان با شريک زندگيتان يک رابطه طولاني باشد سعي کنيد محدوديت ها و خطوطي که نبايد از آنها عبور کنيد را ياد بگيريد و باعث ناراحتي و آزرده شدن همسرتان نشويد. احترام گذاشتن به مرزهاي يکديگر احترام به خود و همسرتان مي باشد و زندگي تان براي ساليان دراز مدت پايدار خواهد بود.

– با يکديگر زندگي کنيد: زوج هاي بزرگ رابطه هاي خوب و عميقي دارند زيرا آنان اين را انتخاب کردند که با يکديگر زندگي کنند. با يکديگر زندگي کردن يک موضوع عميقي است سعي کنيد هيچ چيزي را از يکديگر پنهان نکنيد، به يکديگر احترام بگذاريد برخي از افراد زمان زيادي را در کار خود، سرگرمي هايشان و دوستانشان سپري مي کنند و خيلي کم براي همسرشان وقت مي گذارند که در اين صورت بر اساس گفته هاي بالا، نتايج بدي را به بار مي آورد.
افرادي که رابطه هاي موفق دارند هميشه به همسر و شريک زندگيشان احترام مي گذارند و زمان زيادي را با آنها سپري مي کنند.

– ابراز شادماني: خنده يک معجزه مي باشد که باعث خوشحالي و بهبود زندگيتان به بهترين نحو مي شود كه براي داشتن يک رابطه موفق و خوب يک عنصر اصلي است. زوجي که با هم خوشبخت هستند هميشه شاد هستند. خنده اکثرا با يک جوک و شوخي بر روي لب هاي همسرتان مي نشيند.

اگر همسرتان را ناراحت و افسرده ديديد، با يک شوخي خنده را به لبش بياوريد. زوج هايي که با هم خوشبخت هستند، هيچ وقت نسبت به مسائل حس و حال جدي بودن را نمي گيرند، البته جاي گفتن دارد نه تنها براي همسرشان بلکه نسبت به ديگران هم حس و حال جدي بودن را نمي گيرند.

آنان با مرور خاطرات تلخ گذشته شان، جوي ناآرام و منفي را به يکديگر تحميل نمي کنند بلکه با مرور مشکلات زندگي گذشته شان خنده روي لبانشان مي آيد.