تابه حال پیش آمده حرف زدن و خندیدن زن و شوهری را ببینید که سال ها از ازدواج شان گذشته، اما انگار اولین روز آشنایی شان است؟ باید گفت، اگر زن و شوهری از انجام دادن فعالیتی واقعا لذت می برند، احتمال اینکه روابط شان همیشه قوی و محکم باشد، زیاد است. اما چه عواملی باعث پایداری رابطه عاطفی می شود؟ همچنین در بررسی ها مشخص شده، توسعه ی شخصی می تواند کیفیت روابط زوجین را بهبود ببخشد و از احتمال خیانت همسر در یک رابطه عاشقانه بکاهد. در این مقاله به بررسی رابطه توسعه شخصی و رضایت از رابطه خواهیم پرداخت و خواهیم گفت چگونه می توانید احتمال خیانت همسر را کاهش دهید.
رفتار عاشقانه با همسر با ۱۷ ایده جذاب و رویایی
توسعه ی شخصی و اثر آن روی رضایت از رابطه
سال ۲۰۱۱، لورا ایی. وندردریفت (VanderDrift) و همکارانش درمورد توسعه ی شخصی و ارتباط آن با انتخاب گزینه های عشقی دیگر، تحقیقی انجام دادند. آنها دریافتند آن دسته از شرکای عشقی که در روابط فعلی شان از توسعه ی شخصی کمتری برخوردار بودند، به انتخاب رابطه ای دیگر علاقه ی بیشتری داشتند. البته این مسئله دور از انتظار محققان نبود. زیرا انسان برای درک و شناخت بیشتر خود به توسعه ی شخصی نیاز دارد و افرادی که چنین خصوصیتی ندارند، به دنبال فرصت هایی برای توسعه ی این نیاز هستند و آن را معمولا در ملاقات و برخورد با افراد جدید به دست می آورند. محققان هنگام بررسی این موضوع، با جزئیات بیشتری به مفهوم توسعه ی شخصی می پردازند. آنها می گویند با مطالعه ی تحقیق های گوناگون به دو نوع تجربه در توسعه ی شخصی پی برده اند: «انجام فعالیت های جدید و هیجان انگیر و راه دادن طرف مقابل در خودانگاره ها (خودانگاره، درک و ذهنیت و احساسی است که یک فرد نسبت به خویشتن خویش دارد)». درواقع، بنابه گفته ی محققان، با ترکیب این دو نوع تجربه می توان به فرایند ایجاد روابط عاطفی پی برد. چراکه عاشق شدن، روندی هیجان انگیز است که در آن تازگی وجود دارد و برای حفظ این رابطه و شناخت خود، به وجود فرد دیگری نیاز است.
دو نوع سوگیری مثبت و فواید آن
وندردریفت و همکارانش خاطرنشان می کنند، زوج های بسیاری هستند که می توانند در روابط خود با همسرشان به توسعه ی شخصی دست یابند و این شرایط، ایده آل است و موجب شکل گیری دو سوگیری مثبت متمایز می شود. اولین سوگیری مثبت، سوگیری انگیزشی است که فرد به دلیل وجود سوگیری حفظ رابطه، به کیفیت احتمالی گزینه های عشقی دیگر، توجه ای نشان نمی دهد. به عبارت دیگر، آنها گزینه های عشقی دیگر را چه از نظر جسمانی و چه احساسی، با وجود اینکه جذاب هستند، چندان خواستنی نمی بینند. دومین سوگیری، سوگیری ادراکی است، که در آن افراد، گزینه های عشقی دیگر را کم کیفیت می بینند یا حتی اصلا آنها را نمی بینند. به این معنا که اصلا متوجه گزینه های دیگر نمی شوند. هردوی این سوگیری ها که باعث می شود فرد نسبت به گزینه های دیگر توجه چندانی نداشته باشد، می تواند موجب ثبات رابطه ی فعلی شود. محققان دریافتند، امکان نبود توسعه ی شخصی در رابطه ی فعلی می تواند جلوی شکل گیری این دو نوع تعصب را بگیرد و داوطلبان شرکت در تحقیق هم گزارش کردند که در این حالت احتمال خیانت همسر در آنها افزایش می یابد. خبر خوب اینکه زوج ها به روش های مختلف می توانند شانس توسعه ی شخصی در رابطه فعلی شان را بالا ببرند و از وسوسه ی کشف و انتخاب رابطه ای دیگر بکاهند. یکی از این روش ها، انجام دادن فعالیت هایی است که هر دو طرف رابطه، از آن لذت ببرند.
تفریح در کنار هم، تداوم رابطه
گذراندن لحظات مفرح در کنار یکدیگر، رابطه های عاشقانه را قدرت می بخشد. بسیاری از زوج ها از ابتدا به خاطر این رابطه ی عاطفی شان را شروع کرده اند که علایق مشترکی دارند. زوج های شاد در فعالیت های دو نفره ی لذت بخش، از پیاده روی گرفته تا گردش در طبیعت و غذا پختن با یکدیگر شریک می شوند. حتی زوج هایی که سالگرد ازدواج ۳۰ ساله شان را جشن می گیرند، می توانند از فعالیت هایی که از روزهای اول آشنایی برایشان جذاب و هیجان انگیز بوده بهره مند شوند. زوج های قدیمی هم با وجود محدودیت هایی فیزیکی می توانند ماجراجویی ها و فعالیت های داشته باشند که هر دو از آن لذت می برند. اما چه فعالیت هایی می تواند این نوع هیجان را دوباره به زندگی برگرداند؟ خوشبختانه بنابر بررسی ها مشخص شده لازم نیست زوج ها حتما چتربازی یا بانجی جامپینگ را تجربه کنند که بتوانند روابطی پایدار به وجود آورند. این کار می تواند به سادگی درخواست رقص درکنار هم باشد.
فعالیت های لذت بخش دونفره
ناتالی سی. ریکارد و همکارانش، سال ۲۰۱۲، تحقیقی با عنوان «عشاق با پاهای شاد» به منظور تأیید نظریه ی خودتعیین گری انجام دادند. این تحقیق میزان رضایت و خشنودی شرکای عشقی را که در اتاق باله کنار یکدیگر تمرین می کردند، با مقدار خودتعیین گری بررسی می کرد. در نظریه ی خود تعیین گری فرد در رفتار و انتخاب های خود مستقل عمل می کند.
شرکت کنندگان در تحقیق گزارش کردند که هنگام رقص، برای برقراری رابطه ای عاشقانه انگیزه داشتند و خود را با طرف مقابل شان هماهنگ می کردند. محققان متوجه شدند، فعالیت های دونفره اثری مثبت روی عملکرد و رضایت از فعالیت های مشترک دارد و این به نوبه ی خود می تواند کیفیت رابطه ی بین دو نفر را افزایش دهد. ریکارد و همکارانش می گویند، نتایج این بررسی همانند تحقیقات پیشین نشان داد زوج ها می توانند با شرکت کردن در فعالیت هایی که هردو از آن لذت می برند، رضایت از روابط شان را بهبود بخشند. از طرفی دیگر، آنها می گویند، زوج هایی که ناچار به انجام فعالیتی دو نفره می شوند، از زوج هایی که به خاطر تفریح و لذت، آن فعالیت ها را در کنار هم انجام می دهند، کمتر فایده می برند. اجبار نمی تواند موجب لذت و استحکام رابطه ای شود.
اثر سازگاری در احساس رضایت
این تحقیق، این نظریه را که روابط قوی میان زوج هایی شکل می گیرد که واقعا باهم سازگار باشند، تأیید می کند. مثلا اگر یکی از زوج ها وانمود کند به فعالیتی که همسرش دوست دارد، علاقه مند است، نمی تواند چنین رابطه محکمی به وجود آورد. مثلا اگر او وانمود کند عاشق فوتبال است، اما چیزی از سوپرباول (مسابقه ی سالانه ی فوتبال آمریکایی) نداند یا به خاطر همسرش بگوید، از اردو رفتن لذت می برد اما واقعا این گونه نباشد، نمی تواند منجر به رضایت و خشنودی طولانی مدت در روابط خود و همسرش شود. زوج هایی که برای حفظ رابطه ای مثبت انگیزه دارند، می توانند با شرکت کردن در فعالیت هایی که هر دو به آن علاقه مند هستند، روابط خود را محکم و قوی نگه دارند. زیرا خودبهبودی می تواند رضایت در رابطه را موجب شود. بنابراین شما اگر متأهل هستید، چه کفش های باله بپوشید و چه چکمه های پیاده روی یا اینکه دمپایی های خانه پای تان باشد، می توانید فعالیتی برگزینید که برای هردوی تان واقعا جذاب باشد و روابط محکم تری برای خود بسازید.
