به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از فرارو، دکتر سیمین کاظمی، پزشک و جامعه شناس درباره این سندرم می گوید: «سندرم پیش از قاعدگی یا PMS به علائم و تغییرات جسمی، روانی و رفتاری گفته می شود که معمولاً در نیمه دوم قاعدگی و بعد از تخمک گذاری، یعنی یک تا دو هفته پیش از خونریزی ماهانه در زنان سنین باروری اتفاق می افتد.»
«بسیاری از مرد ها از تغییرات فیزیولوژیک زنان اطلاع کافی ندارند، چون در این مورد آموزشی ندیده اند و این تغییرات فیزیولوژیک برای آن ها رازگونه باقی می مانند. از طرف دیگر انتظارات اجتماعی از زنان و مردان جنسیت زده هستند. از زنان انتظار می رود که آرام، مطیع، مهربان و فداکار و دارای ثبات خلق باشند. عصبانی نشوند و پرخاش نکنند و همواره نیاز های دیگران مانند شوهر فرزند را به نیاز های خود ترجیح بدهند و نقش حامی همیشگی را ایفا کنند در عوض انتظار حمایت عاطفی و روانی نداشته باشند.»
حرف زدن از عادت ماهیانه، شاید در شبکه های اجتماعی چندان چیز غریبی به نظر نرسد، اما در دنیای واقعی عادت ماهیانه هنوز یک تابو محسوب می شود، این تابو بودن را درنظر بگیرید و حالا مشکلات ناشی از این روند طبیعی و ماهانه در زنان را به آن اضافه کنید.
نیاز های زنان در دوران قاعدگی صرفا نیاز جسمی و بهداشتی تعریف نمی شود، عوارض قاعدگی بر روح و روان پدیده ای شایع و فراگیر در زنان است که معمولا از آن گفته و جدی گرفته نمی شود، درحالی که ابعاد آن در زندگی شخصی، کاری و اجتماعی زنان بسیار پررنگ است.
یکی از عوارض روحی قاعدگی با عنوان سندرم پیش از قاعدگی یا PMS شناخته می شود. دکتر سیمین کاظمی، پزشک و جامعه شناس درباره این سندرم می گوید: «سندرم پیش از قاعدگی یا PMS به علائم و تغییرات جسمی، روانی و رفتاری گفته می شود که معمولاً در نیمه دوم قاعدگی و بعد از تخمک گذاری، یعنی یک تا دو هفته پیش از خونریزی ماهانه در زنان سنین باروری اتفاق می افتد.»
جالب است بدانید علت قطعی PMS مشخص نیست و به گفته کاظمی «فرضیه های مختلفی که تاکنون مطرح شده هیچ یک تأیید نشده اند».
برهمین اساس و با توجه به اهمیت موضوع با دکتر کاظمی گفتگو کرده ایم. این گفتگو را بخوانید.
چند درصد زنان دچار سندرم پیش از قاعدگی هستند؟
حدود ۹۰ درصد زنان، برخی از علایم سندرم پیش از قاعدگی را تجربه می کنند که البته در برخی ممکن است علایم بسیار شدید باشد.
سندرم پیش از قاعدگی چه تبعاتی ممکن است داشته باشد؟
مهمترین تبعات این سندرم این است که ممکن است منجر به اختلال در فعالیت های عادی زنان شود و بر روابط بین فردی آن ها تأثیر بگذارد. در واقع زنان در این دوره ممکن است علاوه بر علایم جسمی مثل سردرد، علایمی شامل اضطراب و افسردگی و طیفی از علایم مرتبط همچون مشکلات خواب، تحریک پذیری، تغییرات خلقی، عصبانیت و خشم، غمگینی، کاهش تمرکز و حافظه را تجربه کنند. بروز چنین علایمی بر روابط بین فردی آن ها در خانواده و محل کار ممکن است تأثیر بگذارد.
مثلاً تعارضات و دعوا های خانوادگی افزایش یابد یا در محل کار به تنش منجر شود. البته این تعارضات و تنش ها یکسره به رفتار زنان بر نمی گردد بلکه اکثرا، چون درکی از وضعیت زنان در این روز ها وجود ندارد و مدارا و حمایت از زنان اندک است، چنین تعارضاتی افزایش می یابد.
گاهی تغییر خلق و خو و رفتار زنان در ایام عادت ماهانه برای مرد ها پذیرفتنی نیست یا دست کم تعجب آور است، چه باید کرد؟
بسیاری از مرد ها از تغییرات فیزیولوژیک زنان اطلاع کافی ندارند، چون در این مورد آموزشی ندیده اند و این تغییرات فیزیولوژیک برای آن ها رازگونه باقی می مانند. از طرف دیگر انتظارات اجتماعی از زنان و مردان جنسیت زده هستند. از زنان انتظار می رود که آرام، مطیع، مهربان و فداکار و دارای ثبات خلق باشند. عصبانی نشوند و پرخاش نکنند و همواره نیاز های دیگران مانند شوهر فرزند را به نیاز های خود ترجیح بدهند و نقش حامی همیشگی را ایفا کنند در عوض انتظار حمایت عاطفی و روانی نداشته باشند. زنان در طی روند جامعه پذیری این انتظارات را درونی می کنند تا برچسب زن ناسازگار و پرخاشگر نخورند و به فقدان زنانگی متهم نشوند.
اما در دوره سندرم پیش از قاعدگی تحمل زنان کمتر می شود و تغییرات فیزیولوژیک، کنترل اجتماعی را تضعیف می کند. برای همین ممکن است در مواجهه با ناملایمات و آزار و سلطه جویی دیگران تحمل شان مثل روز های عادی نباشد و همین منجر به تنش و تعارض و بروز خشونت علیه زنان شود.
مردانی که اطلاع کافی درباره قاعدگی و سندرم پیش از قاعدگی ندارند و انتظارات شان از زنان بر مبنای مفروضات مردسالارانه و کلیشه های جنسیتی شکل گرفته، ممکن است در زمان وقوع این علایم کمتر با زنان مدارا کنند و با رفتار های آزارگرانه شرایط را دشوارتر کنند. چنانکه گفته می شود وقتی سندرم پیش از قاعدگی با آخر هفته ها و روز های تعطیل تلاقی پیدا کند، یعنی روز هایی که مردان و زنان اوقات بیشتری را با هم می گذرانند، احتمال دعوا ودرگیری و خشونت خانگی و حتی طلاق بیشتر می شود.
در فرهنگ ما که هنوز صحبت از قاعدگی عادی سازی نشده و بسیاری از زنان از بیان حالات و نیاز های خود شرم دارند، عوارض ناشی از این سندرم چقدر می تواند بیشتر باشد؟
این شرم در میان دختران و زنانی که با خانواده والدینی و در اجتماعات بسته و سنتی زندگی می کنند، بیشتر از سایر زنان است. فقدان آگاهی و درک خانواده از وضعیت زنانی که سندرم پیش از قاعدگی را تجربه می کنند گذراندان این روز ها برای زنان سخت تر و دردناک تر می کند و ممکن است آن ها را در معرض خشونت قرار دهد. علاوه بر این در محل کار هم که عمدتاً مدیران مرد هستند، درکی از چنین وضعیتی وجود ندارد و نظم مردمحور محل کار و انضباطی که مردان طراحی و اجرا می کنند، و زنان مجبورند با آن منطبق شوند، سختی و دشواری روز های بروز علایم پیش از قاعدگی را بیشتر می کند.
سندرم پیش از قاعدگی درمان پذیر است؟
اگر صرفا با نگاه پزشکی به دوره پیش از قاعدگی نگاه کنیم و PMS را بیماری تلقی کنیم، نیاز به پیشگیری و درمان هم احساس می شود. برای پیشگیری از بروز علایم مصرف بعضی مکمل ها به زنان توصیه می شود. همچنین مداخلات درمانی سندرم پیش از قاعدگی بر تسکین علایم استوار است و درمان های دارویی و روانشناختی توصیه می شود.
گاهی برای تسکین علایم به شیوه های مختلف طب مکمل یا جایگزین متوسل می شوند. به طور کلی سندرم پیش از قاعدگی درمان قطعی ندارد و بنابراین مجموعه ای از روش های پیشگیری و درمان برای آن در نظر گرفته شده است.
چقدر با مرخصی استعلاجی برای زنان دچار PMS معتقد هستید و با توجه به شرایط سخت زنان در دسترسی به موقعیت های شغلی چه پیشنهاداتی برای سازمان ها و کارفرما ها مطرح است؟
مرخصی استعلاجی برای زنانی که علایم شدید PMS را تجربه می کنند می تواند کمک کننده باشد. اما اعطای چنین مرخصی به طور منظم و ماهانه، بستگی به شرایط کار و اشتغال در کشور دارد. در کشور هایی که ثبات شغلی وجود دارد، و کارفرما ها ملزم به رعایت قانون کار هستند و کارگران به طور قانونی از مزایای شغلی برخوردارند، اعطای مرخصی به زنان در هنگام بروز سندرم پیش از قاعدگی امکان پذیر است.
یعنی این مرخصی را می شود در قانون کار پیش بینی کرد. مثل اقدامی که دولت سوسیالیست اسپانیا اخیراً انجام داد. اما در کشور هایی مثل ایران که ثبات شغلی وجود ندارد، نرخ بیکاری زنان فوق العاده بالاست و زنان تحت هیچ قرارداد مشخصی کار نمی کنند و هر آن در خطر اخراج قرار دارند، بدیهی است که صحبت از مرخصی استعلاجی در دوره سندرم پیش از قاعدگی تخیلی و لوکس به نظر می رسد.
به هر حال می توان پیشنهاد کرد که انجمن های زنان دچار سندرم پیش از قاعدگی شکل بگیرد و این زنان با توجه به تجربیاتشان درباره چند و، چون مرخصی و معافیت از کار مطالبه شان را طرح کنند.
در روزهای قبل از قاعدگی با همسر خود چگونه رفتار کنیم؟
