در بسیاری از خانواده ها نقش پدر در تربیت فرزندان در پی تاکید بر نقش مادران در این امر، نادیده و کمرنگ انگاشته می شود. در چنین خانواده هایی پدر تنها مسئول تامین مخارج خانواده است. هرچه این دیدگاه در خانواده ای قوی تر باشد، روابط بین پدر با فرزندان از صمیمت کمتری برخوردار بوده و شاهد یک شکاف میان آن ها خواهیم بود. در این وضعیت هرچقدر هم که مادر در تربیت فرزندان تلاش خود را انجام دهد؛ بخش مربوط به پدر را نمی تواند جبران کند. طبق تحقیقات، پدران در ایجاد اعتماد به نفس، شناخت احساسات، یادگیری سالم و مقابله با استرس کودکان نقش اساسی ایفا می کنند و در صورت سهل انگاری در امر تربیت؛ کودکان دچار نوعی از ناامنی، عصبانیت و دیگر مشکلات می شوند
تاثیر نقش پدر در تربیت فرزند
همان طور که می دانید، هر دو والد (پدر و مادر) نقش بسیاری مهمی در تربیت فرزندان دارند. مادران بیشتر نیازهای تغذیه ای فرزندان را تأمین می کنند. درحالی که پدران بیشتر تمایل دارند با کودکان بازی کنند. این بازی ها حتی گاهی ممکن است فیزیکی و خشن باشند. امروزه نقش پدر در تربیت فرزند بسیار بیشتر از گذشته شده است. برای مثال کارهایی مانند تعویض پوشک، خواباندن کودک، بردن کودک نزد پزشک و همکاری در کارهای منزل را انجام می دهند.به طور کلی نقش پدر در تربیت کودک تاثیر بسیار زیادی در رشد فکری و احساسی او دارد. از طرفی حضور پدر در روند تربیتی کودک، از آسیب های شخصیتی در زندگی کودک جلوگیری می نماید. به طور کلی مهم ترین تاثیر نقش پدر در تربیت کودکان به شرح زیر می باشند:
کمک به رشد احساسات
همانطور که گفته شد یکی از مهم ترین تاثیرات نقش پدر در تربیت کودک کمک به رشد احساسی کودک است. از آنجایی که کودکان به صورت ناخودآگاه و آگاهانه ویژگی های شخصیتی مختلفی را از پدر خود به ارث می برند. حضور پدر در روند تربیتی کودک می تواند تاثیرات فوق العاده مثبتی در ساخت شخصیت کودک داشته باشد. به طور کلی کودکانی که با پدران خود ارتباط صمیمانه تری دارند، معمولا اجتماعی تر از سایر همسالان خود می باشند.
پیشرفت تحصیلی
از دیگر تاثیرات نقش پدر در تربیت کودک شناخت استعدادهای فرزند و همچنین تقویت نمودن آن ها است. از آنجایی که فرزند با پدر و مادر خود زمان کافی را می گذراند، می تواند در زمینه تحصیلی نیز از آن ها مشورت بگیرد. که همین موضوع منجر به پیشرفت تحصیلی و شناخت مهارت های فردی کودک می شود.
کاهش رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگری
از آنجایی که فرزندان از والدین خود الگوبرداری می کنند. افرادی که ارتباط سالم و صمیمی با والدین خود ندارند، در آینده به افراد پرخاشگر و عصبی تبدیل می شوند. بنابراین از مهم ترین تاثیرات نقش پدر در تربیت کودک برقراری ارتباط موثر و صمیمی با او می باشد. که موجب می شود تا رفتارهای سالم و منطقی را بشناسد. از طرفی کودکانی که با پدر و مادر خود ارتباط سالم و صمیمی دارند، احترام متقابل را به طور درست و دقیق آموخته اند و همین موضوع موجب می شود تا رفتارهای خشونت آمیز کمتری نسبت به سایر افراد بروز دهند.
چرا شوهرم در بچه داری به من کمک نمی کند؟
- او فکر می کند که بچه داری فقط وظیفه مادر است:برخی از مردان به دلیل تفکرات سنتی که دارند و یا به دلیل چیزی که در خانواده خود دیدند، معتقد هستند که بچه داری و کارهای خانه را فقط زن باید انجام بدهد و نمی دانند که پدر چه نقشی در تربیت فرزند دارد و چه کارهایی باید انجام بدهد.
- او با بچه ها وقت نمی گذراند چون احساس می کند مدام مورد انتقاد قرار می گیرد:در برخی از خانواده ها، پدر مدام مورد انتقاد و سرزنش قرار می گیرد و مدام از کارهایی که انجام می دهد، عیب و ایراد می گیرند. به عنوان مثال اگر مادر به بچه ها اجازه نمی دهد در کارهای خانه به او کمک کنند اما پدر اجازه می دهد، شاید خانم، شوهرش را مورد انتقاد قرار بدهد که:«عزیزم چرا از بچه ها کار کشیدی. اونا هنوز کوچیک هستن و نمیتونن تو کارهای خونه کمک کنن.»
- او از شغلش خسته شده است:اگر شوهرتان از شغلش خسته شده باشد و بسیار زیاد تحت فشار کار سخت باشد، احتمال اینکه حوصله وقت گذراندن با بچه ها را نداشته باشد، بسیار زیاد است. پس این مورد هم می تواند یکی از دلایل باشد.
- بچه ها برخورد صمیمانه ای با پدرشان ندارند:اگر بچه ها برخورد خوب و صمیمانه ای با پدرشان نداشته باشند، باعث می شود پدر احساس کند که در خانواده جایگاهی ندارد و خود به خود خودش را کنار خواهد کشید.
چه کار کنم شوهرم در بچه داری به من کمک کند؟
- مشکل را ریشه یابی کنید:از بین دلایل بالا، دلیل این مشکل را پیدا کنید تا بتوانید آن را رفع کنید.
- در مورد اهمیت نقش پدر در تربیت بچه ها با شوهرتان صحبت کنید:برخی از افراد آگاهی های لازم را در خصوص بچه داری و تربیت فرزند ندارند و فکر می کنند همین که مادر در کنار بچه ها باشد کافی است. بنابراین بهتر است خودتان در مورد نقش پدر در تربیت بچه ها با شوهرتان صحبت کنید تا متوجه شود چقدر حضور و همکاری اش در کنار شما ضروری است.
- وظایف تان را با هم تقسیم کنید و کاملا همه چیز را مشخص کنید:اگر تقسیم وظایف را انجام دهید و مستقیما در مورد آن با شوهرتان صحبت کنید، دیگر همه چیز مشخص خواهد شد. مثلا تعیین کنید که شب ها او باید برای بچه ها کتاب داستان بخواند، باید نیم ساعت با بچه ها بازی کند و… و نقش های خودتان را نیز برایش توضیح بدهید.
- به شوهرتان اجازه بدهید بچه داری را به شیوه خودش انجام دهد و مدام عیب جویی نکنید:اگر مدام عیب و ایراد بگیرید و انتقاد کنید، او سرانجام خسته می شود و کارها را رها می کند و همه چیز را می سپرد به شما. اجازه بدهید او با آرامش کارها را به روش خودش انجام بدهد. مدام بکن و نکن نکنید. او هم روش های خاص خودش را دارد و قابل احترام است.
- گاهی اجازه بدهید پدر و پسر یا پدر و دختر بدون شما به تنهایی بیرون بروند:با شوهرتان صحبت کنید و تعیین کنید که در طول ماه مثلا یک یا دو بار، شوهرتان با بچه ها به تنهایی بیرون بروند و تفریح کنند. این که بچه ها با پدرشان گاهی تنها باشند، فرصتی است که با هم بیشتر صحبت کنند و بیشتر صمیمی شوند.
- در صحبت هایتان از کلمات «همیشه» و «هرگز» استفاده نکنید:این نکته را بدانید که داشتن کلام خوب و جمله بندی درست در صحبت با شوهرتان، به شما این قدرت را می دهد که مشکلات را حل کنید و برعکس اشتباه و بد صحبت کردن، همه چیز را می تواند خراب کند. یکی از نکاتی که باید رعایت کنید این است که در جملات تان از کلمات «همیشه» و «هرگز» استفاده نکنید. مثلا نگویید:«تو هرگز بهم کمک نمی کنی.» چون امکان ندارد که شوهرتان هرگز به شما کمک نکرده باشد.
- برای استفاده از وسایل الکترونیکی، زمان تعیین کنید:با شوهرتان صحبت کنید و زمان خاصی را برای استفاده از وسایل الکترونیکی تعیین کنید. مثلا وقتی شوهرتان از سر کار برمی گردد، نباید بیشتر از یک ساعت از موبایل استفاده کند تا وقت داشته باشد با خانواده اش وقت بگذراند و شما هم در طول روز که با بچه ها هستید، مثلا نباید بیشتر از دو ساعت از موبایل استفاده کنید تا به اندازه کافی با بچه ها وقت بگذرانید و کارهایتان را انجام بدهید.
- با هم کتاب هایی را در زمینه بچه داری بخوانید:اگر اهل مطالعه هستید، با شوهرتان زمان بگذارید و با هم کتاب هایی را در زمینه بچه داری و تربیت فرزند بخوانید. این کتاب ها، آگاهی های هر دوتان را بالا می برد و باعث می شود عملکرد بهتری در زمینه بچه داری داشته باشید.
سخن نهایی
ساده ترین ولی شاید مهمترین چیزی که درمورد نقش پدران در تربیت فرزندان می توان گفت این است که داشتن پدری فعال که به فرزندش عشق می ورزد سبب می شود کودک حس خوب دوست داشته شدن را تجربه کند. داشتن پدر به عنوان یک منبع ثابت عشق و تشویق به فرزندان کمک می کند تا با عزت نفس بالا، شاد و سالم رشد کنند.پدر فعال بودن و درگیر کردن خود در امورات کودک از همان دوران نوزادی یکی از مهمترین کارهایی است که می توانید برای فرزند خود انجام دهید.
2 سال پیش