مشکلات متفاوتی که برای قسمت های مختلف گوشی پیش می آیند در نهایت شما را مجبور می کنند تا یکی از این روش ها را امتحان کنید. فلش کردن یا فرمت کردن! برخی از مسائل و اختلالات به وجود آمده در عملکردهای نرم افزاری و سخت افزاری گوشی با فرمت حل می شود. اما برای حل برخی از مشکلات گوشی نیاز به راه حل های اساسی تر است. همین یک مورد شما را قانع می کند تا به خوبی تفاوت میان فلش کردن و فرمت کردن گوشی را بدانید. در این محتوا قصد داریم به صورت کامل تفاوت میان این دو کار را بررسی کنیم. اگر نمی دانید در چه مواقعی باید فلش کردن را انتخاب کنید و یا در کدام مواقع تنها به فرمت کردن گوشی فکر کنید، در این مقاله پاسخ سوالتان را پیدا می کنید.
قبل از اینکه به بررسی تفاوت های میان فلش و فرمت کردن گوشی بپردازیم، نیاز است که نگاه کوتاهی به معنای هر یک از این مفاهیم داشته باشیم. فرمت کردن گوشی همان فرآیند بازگردانی یک موبایل به تنظیمات کارخانه است. در این فرآیند تمامی اطلاعات گوشی اعم از تصاویر، موسیقی، پیام ها، برنامه ها و مخاطبین و همچنین تنظیمات اعمال شده مانند دانلود و نصب تم گوشی از بین خواهد رفت. زمانی که فرآیند فرمت گوشی تمام شود، موبایل شما دقیقا شبیه به روزی می شود که از جعبه خارج شده است. به همین نام این فرآیند را گذاشته اند "بازگردانی تنظیمات گوشی به حالت کارخانه". این عبارت معادل انگلیسی ریست فکتوری است. البته نام های دیگر مانند فرمت سریع یا ریست نیز دارد که کاربران از آن‌ها استفاده میکنند. فکر می کنیم تا همینجا آشنایی با ریست فکتوری کافیست. البته در صورتی که دوست دارید اطلاعات بیشتری در این باره کسب کنید، می توانید به مقاله "چگونه گوشی را ریست فکتوری کنیم" مراجعه کنید و همچنین روش های انجام این کار را مطالعه نمایید.
فرآیند فلش کردن گوشی کمی متفاوت تر از ریست فکتوری است. برای انجام مراحل ریست فکتوری به هیچ کامپیوتری نیاز نداریم. تنها مواردی که برای انجام ریست فکتوری نیاز است، یک مموری کارت یا فلش مموری است که اطلاعاتتان را درون آن ذخیره کنید. اما برای انجام فرآیند فلش کردن گوشی به یک کامپیوتر و نرم افزارهای خاص نیاز داریم. در این مقاله قصد نداریم روش های فلش کردن گوشی را توضیح دهیم. بلکه نگاه کاملی به تفاوت های این دو عملکرد خواهیم داشت.
زمانی که شما گوشی را فلش می کنید، هسته سیستم عامل آن و بوتلودر دستگاه تغییراتی خواهند داشت. فلش کردن گوشی، چیزی شبیه به نصب مجدد ویندوز روی کامپیوتر است. با فلش کردن گوشی، در اصل رام موبایل از ابتدا نصب می شود. به همین دلیل انجام این کار کمی بیشتر از فرمت کردن گوشی طول می کشد. البته برای فلش کردن گوشی، نیاز به دانش تخصصی است.
احتمالا این جمله را شنیده اید که فلش گوشی اندروید پنجاه پنجاه است و این احتمال وجود دارد که بعد از فلش کردن، گوشی شما دیگر بالا نیاید! این جمله توصیفی از انجام فرآیند فلش گوشی به صورت ناقص است! اگر بخواهیم ساده تر توضیح بدهیم باید بگوییم که با هر بار فلش کردن گوشی، تمامی اطلاعات قبلی سیستم عامل و هسته از بین می رود. حال در صورتی که فلش گوشی به شیوه صحیح و کامل انجام نشود، با مشکل مواجه می شوید که رفع آن نیاز به دانش تخصصی دارد.
معمولا زمانی که گوشی هوشمند با مشکلات متفاوت مانند روشن شدن خودکار جی پی اس مواجه می شود، روش های متفاوتی برای حل این مسائل ارائه می شود. یکی از رایج ترین روش ها، ویروس کشی گوشی است. در صورتی که ویروس کشی گوشی، مشکل را حل نکند، ریست فکتوری دومین راه حلی است که پیشنهاد می شود. زمانی که مشکلات نرم افزاری گوشی با روش ریست فکتوری نیز حل نشود، استفاده از روش فلش کردن گوشی می تواند مشکل شما را حل کند. از این رو نمی توان گفت کدام یک از روش ها برای حل مسائل نرم افزاری بهتر است. بلکه اولویت انجام این دوکار متفاوت است و با توجه به شرایط باید از هرکدام این روش ها استفاده کرد. بهتر است با هدف حل مسائل گوشی، اطلاعات خود را در یک مموری کارت ذخیره کنید سپس گوشی را به تنظیمات کارخانه برگردانید. روش فلش کردن گوشی را تنها در مواقعی استفاده کنید که حداقل دو مرتبه گوشی را به تنظیمات کارخانه بازگردانی کرده اید و نتیجه ی مثبتی نگرفته اید.
بنابراین در این مقاله قصد داشتیم به بیانی ساده، تفاوت میان فلش کردن و بازگردانی گوشی به تنظیمات کارخانه یا همان فرمت کردن را بیان کنیم. در صورتی که هنوز هم سوالی در این باره دارید می توانید از قسمت نظرات، سوال خود را مطرح کنید. همچنین برای مشاهده ی مطالب مرتبط دیگر میتوانید به بخش آموزش ساعدنیوز مراجعه نمایید. از همراهی شما بسیار سپاسگزارم.
