به جرات می توان گفت هر کسی در زندگی خود شکست عاطفی یا همان شکست عشقی را تجربه کرده است. کسی که دوستش داشته ایم به دلایل مختلف، خواسته یا ناخواسته از دست دادیم و بعد روزهای تلخ تنهایی بوده و قلبی که فکر می کنیم دیگر نمی تواند عاشق شود. بیشتر آدم ها بعد از اینکه از یک رابطه عاطفی شکست خورده بیرون می آیند توانایی عبور از مرحله بحران، رسیدن به مرحله شفا و سپس آغاز یک زندگی تازه را دارند. به ویژه اگر کسی آگاهانه و با تصمیم مشترک یک رابطه عاطفی را تمام کرده باشد طی کردن این روند شفا برایش آسان تر است.
نکاتی برای حفظ رابطه عاشقانه با شریک زندگیبعد از شکست عشقی چه باید کرد؟
اما این داستان همه رابطه های تمام شده نیست. برای برخی بسیار دشوار است که از یک رابطه عمیقاً عاطفی علی رغم مشکلاتش بیرون بیایند. اگر یک نفر در چنین رابطه ای رها کننده و دیگری به شدت وابسته به آن باشد این موضوع به یک شکست عشقی جدی تبدیل می شود. طرد شدن ویرانگر است. برخی پس از پایان رابطه اندوه ناتمامی را تجربه می کنند، اسیر بدبینی می شوند و همواره از این هراس دارند که دیگر دوست داشته نشوند. کنار آمدن با مساله جدایی بسیار سخت و دشوار است. برای همین است که تلاش می کنید هر طور شده دوباره پیوند عاطفی را از نو بسازید و خود را به کسی نزدیک کنید که از رابطه با شما بیرون آمده است. اما هیچ چیز بدتر از این نیست که بار دیگر توسط شریک عاطفی تان ترک شوید. این بار چه بسا دچار خشم و اندوهی شوید که با هیچ مرهمی آرام نمی گیرد. اینکه نمی توانید از یک رابطه عاطفی بیرون بیایید و با غم از دست دادن کسی که دوستش داشته اید کنار بیایید نشان دهنده ویژگی های شخصیتی شماست. معمولا افرادی که نمی توانند با این حقیقت کنار بیایند ویژگی های شخصیتی مشخصی دارند. شاید اگر بدانید که مساله شما در کجا ریشه دارد بهتر بتوانید به خودتان کمک کنید تا از این وضعیت خارج شوید.
احساس ناامنی درونی
این طبیعی است که آدم ها زمانی که با از دست دادن چیزی تهدید می شوند احساس ناامنی کنند. احساس ترس ناشی از ناامنی یک مکانیزم دفاعی در انسان هاست که برای بقا ضروری است. اما انسان ها توانایی سازگاری با غم از دست دادن را نیز دارند و می توانند از آن عبور کنند. اما متاسفانه برخی از افراد در شرایط از دست دادن اضطراب و هراس عمیق تری را احساس می کنند و کنار آمدن با غم از دست دادن برایشان به سادگی اتفاق نمی افتد. این مساله باعث می شود آنها پس از طرد شدن در رابطه عاطفی اندوه بیشتری را تجربه کنند. آنها پس از رها شدن احساس ناتوانی، ناامیدی و بی قراری بیشتری می کنند و در یک نتیجه گیری کلی نمی توانند دوباره به عشق ایمان بیاورند.
ترس از تنهایی
کسی که گمان می کند عشق هرگز اتفاق نمی افتد یا آنقدر اعتماد به نفس نداشته باشد که خود را لایق دوست داشته شدن بداند، یا دائم آزار و بی توجهی و بدرفتاری را از سوی دیگران تجربه کرده باشد ممکن است از دست دادن شریک عاطفی برایش بسیار سخت و گران باشد.
ساختن عشق ایده آل
کسانی که شریک عاطفی شان را موجود ایده ال و بی نقصی فرض می کنند پس از آنکه توسط این فرد رها می شوند به شدت ضربه روحی می خورند. در واقع اندوه این افراد بخاطر این ترس است که آنها نمی توانند موجودی به خوبی عشق سابق خود پیدا کنند. این تجربه معمولا نصیب افرادی می شود که همواره در رویای آدمی بی نظیر و خارق العاده بوده اند. شکست عاطفی در این شرایط به معنای فروریختن همه رویاها است. به همین دلیل است که این افراد نمی توانند از غم دوری و جدایی بیرون بیایند.
ترومای رها شدن در کودکی
کسی که در کودکی ناامنی و ترس رها شدن را تجربه کرده باشد در بزرگسالی این ظرفیت را دارد که بخاطر شکست عاطفی دچار اندوه ناتمامی شود. کودکی که مراقبان خوبی نداشته، پیوند عاطفی درستی با والدینش برقرار نکرده و یا پس از جدایی والدینش نتوانسته نسبت به هیچ کدام از والدین تعلق عاطفی درستی پیدا کند در بزرگسالی نمی تواند به راحتی به روابط اعتماد کند. زمانی که او با سختی فراوان بالاخره یک رابطه عاطفی را تجربه می کند انتظار ندارد که آن را باز هم دوباره از دست بدهد. شکست عاطفی در این شرایط ضایعه ای است که به راحتی جبران پذیر نیست. البته این به معنای آن نیست که چنین فردی هرگز نمی تواند از اندوه از دست دادن بیرون بیاید. اما این قابل درک است که چرا اندوه از دست دادن یک رابطه برای چنین فردی یک ضایعه است.
چرا نمیتوانم فراموشش کنم؟
تکیه بر دیگری
کسی که همواره در رابطه عاطفی به شریک اش تکیه کرده است، اولویت را به او داده و خودش را با کسی که دوستش دارد تعریف کرده پس از ترک رابطه عاطفی به شدت از این مساله ضربه خواهد خورد. غم از دست دادن در این شرایط به معنای از دست دادن هویت خود است. به همین دلیل است که عبور از رابطه و فراموش کردن رابطه ای که تمام شده برای این فرد بسیار دشوار است.
ترس از شکست
آدم هایی وجود دارند که از شکست خوردن به شدت هراس دارند.
از دست دادن رابطه برای چنین افرادی به معنای شکست است. کسانی که از شکست می ترسند معمولا همه تلاش خود را می کنند تا مانع هر شکستی شوند. زمانی که این تلاش ها نتیجه ندهد و آنها شکست بخورند اندوه ناشی از شکست برای آنها ناتمام خواهد بود. پس از شکست عاطفی این افراد خود را مقصر و گناهکار می دانند و از یادآوری تلاش های بی نتیجه خود برای حفظ رابطه و ابراز علاقه به شدت دچار ناامیدی و یاس می شوند.
عشق ناتمام
آدم هایی هستند که تاسرحد مرگ عشق می ورزند. برای این افراد عشق هرگز نمی میرد و عشق ورزی به شریک خود را مایه افتخار و غرور می دانند. حتی طرد شدن نیز مانع از آن نمی شود که آنها مسلک خود را تغییر بدهند. آنها می توانند تا ابد یک نفر را دوست داشته باشند و برای بازگشتش منتظر بمانند. بر اساس این باور آنها هرگز نمی توانند رابطه جدیدی را شروع کنند. همانطور که می بینید دلایل زیادی وجود دارد که یک نفر نتواند از دلبستگی به کسی که دوستش داشته دست بردارد و ترک رابطه عاطفی برایش با وجود فراز و نشیب های فراوان دشوار باشد. اگر نتوانسته اید از فکر کسی که زمانی با او پیوندهای عاطفی داشته اید بیرون بیایید و دائم از خودتان می پرسید:«چرا نمی توانم با غم جدایی او کنار بیایم؟» این ویژگی ها را به یاد بیاورید. یافتن خود در میان این ویژگی های شخصیتی به شما کمک می کند راه درست را برای رهایی از این مخمصه پیدا کنید.
