به گزارش سایت خبری ساعدنیوز و به نقل از ایرنا: سرطان سلول کوچک ریه (SCLC) عامل 14 درصد از مرگ و میر ناشی از سرطان ریه است و معمولا به سرعت در برابر شیمی درمانی مقاومت نشان می دهد؛ به همین علت درمان کلینیکی آن در بیشتر موارد موفقیت آمیز نیست و در واقع کمتر از هفت درصد مبتلایان به این نوع سرطان بیش از پنج سال عمر می کنند.
یکی از مشکلات انجام این تحقیقات، کمبود نمونه های SCLC به دلیل کوتاه بودن دوره درمان موثر این نوع سرطان است؛ به همین علت محققان از طریق جداسازی سلول های سرطانی موجود در قطره ای از خون یک بیمار توانستند مدل های جدیدی از این نوع سرطان را بسازند.
در واقع محققان با انتقال این سلول های سرطانی به زیر پوست موش ها، تومورهایی مشابه آنچه در بدن بیمار وجود دارد، به دست آوردند؛ این تومورها ویژگی های مختص هر بیمار را دارند و فرصت بررسی واکنش بیماران را نسبت به درمان هدفمند سرطان فراهم می کنند.
محققان معتقدند تفاوت در توصیف ژن ها و پروتئین های بین سلول های تومور یا به عبارتی ناهمگونی بین تومورها یکی از عوامل مقاومت سرطان SCLC در برابر شیمی درمانی است؛ در بدن بیماران مبتلا به این سرطان چندین گروه از سلول های سرطانی وجود دارند که برخی از آنها با شیمی درمانی از بین رفته و برخی دیگر باقی می مانند؛ همین سلول ها تولیدمثل می کنند و موجب تشدید مقاومت در برابر شیمی درمانی می شوند.
محققان در بررسی این نظریه دریافتند در مدل های SCLC حساس به شیمی درمانی، تعداد زیادی از سلول ها دو ژن DLL3 و ADCL1 را توصیف می کنند؛ در حالی که در مدل های مقاوم در برابر شیمی درمانی تعداد سلول هایی که دو ژن مذکور را توصیف می کنند، کمتر است. همچنین مشخص شد در یک تومور هر دو نوع سلول حساس به شیمی درمانی و مقاوم در برابر این نوع درمان وجود دارد.
بر اساس این تحقیقات درک صحیح ناهمگونی در تومورهای سرطانی، کلید از بین بردن مقاومت سرطان در برابر شیمی درمانی است.
7 سال پیش