به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،کودکان دچار اضطراب اجتماعی، ترس و نگرانی شدید در موقعیت های اجتماعی و به خصوص موقعیت هایی که احتمال دیده شدن و قضاوت شدن زیاد است مثل غذا خوردن در جای عمومی، درس جواب دادن یا ارائه در کلاس، نواختن ساز جلوی جمع و ... دارند. این کودکان عموما از مورد ارزیابی قرار گرفتن ترس و نگرانی شدید دارند. ممکن است ریشه برخی اختلالاتی مثل ترس از مدرسه در واقع اضطراب در موقعیت های اجتماعی باشداضطراب اجتماعی کودکان باعث می شود که کودک در موقعیت های اجتماعی گوشه گیر و خجالتی باشد. برخی والدین کودکان خود را کم و بیش خجالتی و کمرو یا اجتماعی و برون گرا توصیف می کنند. اما برخی کودکان ترس شدید از موقعیت های اجتماعی دارند تا حدی که فرا تر از کمرویی عادی است. اضطراب اجتماعی کودکان در صورتی که شناسایی و کنترل شود می تواند تا حد زیادی بهبود یافته و باعث پیشرفت اجتماعی کودک شود.
علائم:
علائم اختلال اضطراب اجتماعی در هر سنی متفاوت است.
کودکان پیش دبستانی:
- ترس از چیزهای جدید
- تحریک پذیری، گریه کردن و نق زدن
- چسبیدن به والدین
- ناتوانی در حرف زدن
کودکان در سن مدرسه:
- ترس از بلند خواندن و جواب دادن به سوالات در کلاس
- ترس از حرف زدن با دیگر کودکان
- ترس از ایستادن جلوی کلاس
- ترس از حرف زدن با بزرگسالان
- ترس از فعالیت های فوق برنامه مانند ورزش و موسیقی
- ترس از سفارش دادن غذا
- ترس از رفتن به تولد و جشن
- ترس از مهمان
- ترس از قضاوت شدن توسط دیگران
کودکانی که دچار اختلال اضطراب اجتماعی هستند، بیشتر از بزرگسالان دچار دردهای جسمی مانند سردرد، دل درد و تهوع می شوند.
نوجوانان:
نوجوانی که دارای علائم زیر است به بررسی بیشتر نیاز دارد:
- ساکت است
- منزوی است و تنهایی را دوست دارد
- تردید دارد
- منفعل است
- نگران قضاوت دیگران است.
- از خجالت زده شدن و تحقیر شدن می ترسد.
- سرش پایین است و دست به سینه است.
- دارای عادت های عصبی مانند پیچاندن مو یا تکان دادن دست و پاست.
- عملکرد ضعیفی در مدرسه دارد.
- در کلاس داوطلب نمی شود.
- از رفت و آمد با دوستانش در بیرون از مدرسه خودداری می کند.
- توانایی حرف زدن جلوی جمع را ندارد.
- در مدرسه تنهاست.
- از حرف زدن با معلم می ترسد.
- از رفتن به مدرسه خودداری می کند.
- در جمع احساس راحتی ندارد.
- دوستان کمی دارد.
- هرگز مکالمه ای را شروع نمی کند.
- از تماس گرفتن با تلفن احساس ناراحتی می کند.
- با صدای آرام و لرزان حرف می زند.
- در مورد خودش حرف نمی زند.
اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان باعث می شود آنها در تمام عرصه های زندگی عقب بمانند. آنها عملکرد ضعیفی در مدرسه و دیگر کلاس ها دارند و مایل به شرکت در هیچ فعالیتی نیستند. دوست یابی برایشان سخت است و همیشه تنها هستند. احتمال ترک تحصیل در این کودکان بیشتر است. از این رو، ضروری است که تشخیص به سرعت صورت گیرد و درمان با هدف بهبود کیفیت زندگی بیمار انجام شود.
علل اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان:
همانند بزرگسالان، اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجوانان می تواند در اثر فاکتورهای ژنتیکی، اجتماعی، مغزی و محیطی باشد. بسیاری از والدین خود را به خاطر آن سرزنش می کنند، اما معمولا این ترکیبی از عوامل است که باعث بروز اختلال می شود. مهمترین چیزی که باید بدانید این است که کودک باید حمایت شود و برای درمان ارجاع داده شود.
تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجوانان:
تشخیص این اختلال باید با مشاهده علائم فرد در محیط های مختلف صورت گیرد. بنابراین، ارزیابی با استفاده از مشاهدات والدین، معلمان و عملکرد در مدرسه صورت می گیرد.
علل زمینه ساز پزشکی بررسی می شوند و احتمال وجود برخی عوامل مانند قلدری در مدرسه بررسی می شود. در صورتی که دانش آموز در معرض خطر خودزنی قرار داشته باشد، موضوع بلافاصله بررسی می شود.
درمان فوبیای اجتماعی در کودکان:
درمان اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجونان با هدف کاهش علائم اضطراب و بهبود عملکرد فرد در مدرسه و محیط های اجتماعی انجام می شود. درمان های موثر عبارتند از:
- رفتار درمانی شناختی
- خانواده درمانی
- دارو درمانی با بازدارنده های انتخابی بازجذب سروتونین
علاوه بر استاندارهای درمانی، برخی استراتژی های سازگاری نیز توسط معلمان و والدین اتخاذ می شوند تا به کاهش اضطراب بیمار در مدرسه و دیگر محیط ها کمک کنند.
مدرسه می تواند نقش مهمی در این روند بازی کند، زیرا مکانی است که این اختلال بیشترین تاثیر منفی را در عملکرد کودک و نوجوان دارد.
