دلایل عصبانیت و پرخاشگری در دوران نوجوانی

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، واکنش های خشم در نوجوان بسیار متفاوت است، به خصوص در اوایل بلوغ؛ در عده ای به صورت تمرد و سرپیچی و در برخی به صورت داد و فریاد کشیدن و در عده ای دیگر به صورت سکوت همراه با اخم و گوشه گیری و افسردگی نمایان می شود؛ زمانی به صورت عکس العمل های تکراری از قبیل: کوبیدن پا به زمین و یا در را به دیوار زدن، ظاهر می گردد.

مدت زمان خشم در نوجوان بیش از کودکان است و عوامل محرک خشم در نوجوان گاهی چیزهایی است که از آن مرحوم می شود و بین او و آرزوهایش فاصله می افتد و یا از خواسته های آنی اش جلوگیری می شود؛ مثلاً، می خواهد بخوابد، مانع خوابیدن او می شوند و یا او را از خواب بیدار می کنند و یا دست به کاری می زند، اما از انجام آن ناتوان است و یا زمانی که خود و خانواده اش مظلوم واقع می شوند و یا وقتی که اطرافیان و اشیا و وسایل او دست درازی می کنند.

گاهی خشم متأثر از عوامل طبیعی است، مثل (تغییر) هوای خیلی سرد و یا حرارت سوزان و طوان، گاهی هم خشم در مقابل رفتار والدین، پدید می آید.

دلایل عصبانیت و پرخاشگری نوجوانان

پرخاشگری نوجوانان دلایلی دارد که آگاهی از این دلایل به برخود بهتر والدین کمک می کند. این دلایل عبارتند از:

دلایل زیست شناختی

تحقیقات نشان داده است که افزایش هورمون تستسترون (هورمون پرخاشگری) باعث خشم و عصبانیت در نوجوانان می شود. همچنین کاهش قند خون نیز یکی دیگر از دلایل زیست شناختی پرخاشگری است.

دلایل روانشناختی

دلایلی همچون افسردگی و احساس گناه از متداول ترین نوسانات خلقی نوجوانان است. نوجوانان تحت تاثیر این مشکلات، پرخاشگر می شوند. همچنین الگوهای شخصیتی نیز در بروز خشم و پرخاشگری موثر هستند.

دلایل اجتماعی

بسیاری از دلایل پرخاشگری در نوجوانان را می توان به چالش های محیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آن ها در این دوران نسبت داد. از این موارد می توان به تاثیر خانواده، فقر و یادگیری و تربیت در محیط خانواده اشاره کرد.

رفتار با نوجوان پرخاشگر

زمانی که نوجوان عصبی است و پرخاشگری می کند، والدین چه برخوردی می کنند؟ به طور معمول، اکثر والدین در این شرایط برای حفظ قدرت خود، پا به پای نوجوان داد می زنند. میل به انجام این کار در والدین بسیار طبیعی است. چرا که معمولا والدین تحمل ندارند که قدرت شان توسط فرزندان از بین برود. اما انجام این کار به معنی دعوت نوجوان به یک مبارزه و دعوای بزرگ تر است و به همین ترتیب یک دعوای طولانی میان شما و فرزندتان به وجود می آید.

برای برخورد بهتر توصیه می شود که قبل از شروع دعوا، یک جلسه خانوادگی ترتیب دهید و با آرامش گفتگو کنید. زمانی که شما نوجوان خود را به گفتگو دعوت می کنید، در واقع به او احترام می گذارید و احساس مهم بودن را به او نشان می دهید. همچنین اینگونه برخورد باعث می شود که نوجوان مهارت های اجتماعی، مهارت صحیح حل مساله، مسئولیت پذیری و همکاری را بیاموزد.

رفتار با نوجوان پرخاشگر

راهکارهایی برای برخورد صحیح در مقابل نوجوانان پرخاشگر وجود دارد. این راهکار ها عبارتند از:

1. وقت گذراندن با نوجوان

توصیه می شود که زمان بیشتری را با نوجوان خود بگذارنید. تحقیقات نشان داده است که وقت گذراندن با نوجوانان، از خشم و سرکشی آن ها کم می کند و بسیاری از والدین این تغییرات رفتاری را در فرزند خود مشاهده کرده اند.

2. تشویق کردن

تشویق کردن باعث ایجاد حس وابستگی در نوجوان می شود و به این ترتیب انگیزه اش برای پرخاشگری از بین می رود. به همین دلیل توصیه می شود که به جای سرزنش کردن نوجوان برای اشتباهاتش، رفتارهای مثبت او را تشویق کنید. تشویق کردن یکی از راه های مؤثر در ایجاد انگیزه به فرزندان است.

3. تهدید نکردن

دقت کنید که در هنگام دعوا و مشاجره، نوجوان خود را تهدید نکنید. مثلا در حین دعوا نگویید که "اگر دعوا را تموم نکنی، حق بیرون رفتن نداری" این رفتار نه تنها مشاجره را تمام نمی کند بلکه باعث عصبی تر شدن نوجوان می شود و دعوا جدی تر می شود. برای پاین دادن به دعوا به نوجوان خود بگویید " اگر این رفتار را تمام نکنی باید منتظر عواقب آن هم باشی" و پس از گفتن این حرف اتاق را ترک کنید.

4. کنترل نکردن

تمایل والدین به کنترل، یکی از بزرگ ترین عوامل درگیری است. نوجوانان از کنترل شدن بیزار هستند و نسبت به آن واکنش جدی نشان می دهند. فراموش نکنید که شما همیشه نمی توانید فرزند خود را کنترل کنید. وظیفه والدین این است که قوانین را به فرزند خود آموزش دهند و با تشویق و تنبیه مناسب، قوانین را در آن ها درونی سازی کنند.

4. عدم درگیری جسمی

فراموش نکنید که فرزند شما دیگر کودک نیست و از غرور و قدرت برخوردار است. درگیری و تنبیه فیزیکی باعث می شود که عصبانی تر شود و حتی او نیز از زور و قدرت خود استفاده کند. این روش به او یاد می دهد که مشکلات خود را با دعوا و درگیری جسمی حل کند. درگیری های جسمانی و کتک زدن نوجوان می تواند به بحران هویت در او بیانجامد.

5. علت خشم را پیدا کنید

توصیه می شود که به جای کاهش پرخاشگری، به دنبال علت آن باشید. ممکن است که پرخاشگری نوجوان به دلایل متعددی همچون، افسردگی، اضطراب، مشکل در مدرسه و غیره باشد. با پیدا کردن و حل این گونه مشکلات، پرخاشگری نوجوان نیز کاهش می یابد.