به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از فراناز، سردمزاجی یا کاهش میل جنسی مفهومی علمی دارد و نمی توان به راحتی به هر کسی گفت سردمزاج. باید شرح حال درستی از فرد گرفته شود تا منظورش از به کار بردن این کلمه مشخص شود. هرگاه مردی که بیشتر از 20 سال سن دارد، ازدواج کند و فاصله بین دو رابطه زناشویی اش 10 روز یا بیشتر باشد، به او سردمزاج گفته می شود.
میل جنسی رابطه مستقیم با سن انسان ها دارد و این میل در هر 2 جنس با افزایش سن کاهش می یابد ولی شدت کاهش متفاوت است. اگرتناسب نسبی در نیازها و تمایلات جنسی هر دو نفر وجود داشته باشد مشکلی نیست مشکل وقتی است که یکی از طرفین هر روز تمایل به برقراری رابطه زناشویی داشته باشد و دیگری هر ماه! اینجاست که موضوع سردمزاجی یا همان کاهش میل جنسی مطرح می شود. سردمزاجی 2 نوع است؛ اولیه که از همان روزهای نخستین بعد از ازدواج، مرد مایل به برقراری روابط زناشویی با فاصله زیاد است و سردمزاجی ثانویه.
در این نوع مرد از ابتدا چنین مشکلی نداشته و بعدها دچار کاهش میل جنسی شده است. کاهش میل جنسی ممکن است خفیف، متوسط یا شدید باشد.
در نوع شدید ممکن است مرد ماه ها یا اصلا تمایلی به برقراری رابطه زناشویی نداشته باشد. سردمزاجی در آقایان خیلی زودتر آشکار می شود، در حالی که در زنان به خصوص در مراحل خفیف معمولا پنهان باقی می ماند.
عواملی مانند مشاغل نامناسب، مشغله فکری زیاد، مشکلات زندگی، افسردگی و اضطراب و اختلال در رابطه عاطفی با همسر از مشکلاتی هستند که به روان مرد صدمه می زنند و می توانند باعث کاهش میل جنسی او شوند.
از موارد مهمی که روی میل جنسی تاثیر می گذارد، کاهش هورمون مردانه است. هورمون مردانه در سنین بالا به تدریج کاهش می یابد و متعاقب آن میل جنسی کمتر می شود ولی گاهی در افراد جوان یا میانسالان روند کاهش این هورمون سریع است و مشکل هایی را برای مرد پدید می آورد. مردانی که کاهش میل جنسی تدریجی دارند، بهتر است سطح هورمونشان به روش آزمایشگاهی اندازه گرفته شود. یکی دیگر از مواردی که باعث کاهش میل جنسی مردان می شود، مصرف داروهای اعصاب است.
در پایان:
این داروها فقط باید به وسیله پزشک تجویز شوند. در صورتی که بیماران با مصرف دارو دچار سردمزاجی شدند، باید موضوع را به پزشک اطلاع دهند و هرگز نباید خودسرانه اقدام به ترک دارو یا تغییر دوز آن کنند.
