دلیل بیشتر بودن ترک‌های حاملگی در برخی مادران 

قبل از اینکه به راه های رفع ترک شکم اشاره کنیم خوب است بدانید استرچ مارک یا ترک پوست جایی از پوست به وجود می آید که فیبر های کلاژن و الاستین در اثر کشیدگی زیاد طی تغییرات هورمونی، پاره می شوند و در واقع استرچ مارک، اسکار یا زخم به جا مانده از این پارگی هاست که معمولا در ناحیه ی شکم، سینه ها، ران ها، بازوها، باسن و پایین کمر دیده می شود.

حالا که به دنبال راه هایی برای رفع ترک شکم هستید پس حتما می دانید که استرچ مارک طی بارداری روی شکم ایجاد می شود، اما در سایر مراحل زندگی نیز ممکن است ترک هایی روی پوست ایجاد شود که دلایل گوناگونی دارند. مثلا وقتی که تغییرات ناگهانی در وزن بدن ایجاد می شود.

رفع ترک شکم مسئله ی کم اهمیتی نیست، زیرا این ترک های پوستی یا همان استرچ مارک ها هر چند دردناک یا خطرناک نیستند، اما به دلیل اختلالی که در ظاهر و زیبایی ایجاد می کنند می توانند ناراحت کننده باشند.

ترک های شکمی، ساختار آنها

اگر سرعت رشد بدن سریع تر از آن باشد که پوست بتواند خود را با آن تطبیق دهد، فیبرهای کشسان زیر سطح پوست متلاشی می شود و در نتیجه ترک های پوستی پیدا می شود.
وزن مادر در دوران نه ماهه بارداری حدود 13.7 کیلوگرم (30 پوند) اضافه می شود. این میزان اضافه وزن و رشد سریع بدن به صورت ترک های پوستی روی بدن به ویژه روی شکم و سینه ها یعنی دو ناحیه ای نمود می یابد که بیشترین رشد را دارند. ترک های پوستی بارداری روی ران، باسن و بالای بازوها نیز دیده می شود. ترک های پوستی غالباً در ابتدا به رنگ بنفش یا مایل به قرمز است، اما رنگ آن پس از زایمان به تدریج محو می شود و به رنگ سفید یا خاکستری درمی آید.
بانوانی که قبل از بارداری وزن سالم دارند، وزن شان در این دوران 11 تا 16 کیلوگرم اضافه می شود. به مادران آینده توصیه می کنیم که سعی کنند علاوه بر نگه داشتن اضافه وزن در این بازه، روند افزایشی آهسته و پیوسته نه سریع و ناگهانی داشته باشند. به عبارت دیگر زمانی که صحبت ترک پوستی دوران بارداری در میان است، سرعت افزایش وزن به اندازه میزان افزایش وزن مهم است.

دلیل بیشتر بودن ترک های حاملگی در برخی مادران

تعداد ترک های حاملگی در برخی بانوان باردار بسیار زیاد است، عده ای چند ترک را مشاهده می کنند و گروهی آن قدر خوش شانس هستند که هیچ ترکی زیبایی پوستشان را خدشه دار نمی کند.متاسفانه هیچ راهی برای پیش بینی کردن این که هر فرد در کدام گروه قرار می گیرد، وجود ندارد. اما عواملی هستند که احتمال شکل گیری ترک های پوستی را افزایش می دهند:

• افزایش وزن: هر چه پوست در دوران بارداری بیشتر و سریع تر کشیده شود، احتمال ایجاد ترک های حاملگی بیشتر خواهد بود. بنابراین شکل گیری ترک های پوستی اجتناب ناپذیر خواهد بود اگر:
  • افزایش وزن سریعی در یک مرحله از بارداری رخ دهد.
  • مادر دوقلو، سه قلو یا بیشتر باردار باشد.
  • نوزاد بزرگ باشد.
  • مایع آمنیوتیک بیش از اندازه باشد.

* هورمون ها: اگر بدن مقدار زیادی هورمون کورتیزول ترشح کند، وضعیت ایجاد ترک های پوستی وخیم تر می شود. کورتیزول میزان کلاژن پوست یعنی پروتئینی را کاهش می دهد که در لایه میانی پوست وجود دارد و خاصیت کشسانی فیبرهای پوستی را حفظ می کند.

* وراثت: اگر مادری در دوران بارداری با ترک های حاملگی مواجه شود، احتمال این که دختر وی نیز در آینده چنین ترک هایی را روی پوست ببیند، بسیار بالا خواهد بود، چون نوع پوست ارثی است و بعضی انواع پوست نسبت به بقیه به طور طبیعی خاصیت ارتجاعی بیشتری دارد.

نشانه ها و علائم

پوست پیش از پدیدار شدن ترک های پوستی نازک و صورتی رنگ می شود و فرد احساس خارش می کند.

ترک های روی پوست ابتدا به صورت رگه های برآمده چین داری ایجاد می شود که بسته به رنگ پوست قرمز، صورتی، ارغوانی، قهوه ای مایله به قرمز یا قهوه ای تیره هستند. این رگه ها در نهایت محو و مسطح می شوند و به مرور رنگشان به نقره ای تغییر می یابد و دیگر چندان جلب توجه نمی کنند. البته این فرایند ممکن است سال ها به طول بیانجامد.

آزمایش ها و تشخیص

ترک های روی پوست بدن به راحتی با توجه به معاینه پوست و بررسی سابقه پزشکی تشخیص داده می شود. پزشک معمولاً پرسش هایی را در مورد نشانه ها و علائم، داروهای مصرفی و عارضه ها و بیماری های فعلی مطرح می کند.

ترک های پوستی به خودی خود خطرناک نیستند و هیچ مشکلی را به وجود نمی آورند. این ترک ها در موارد نادر بیانگر ابتلا به عارضه ای اصلی و زیربنایی هستند که باید تحت نظر قرار گیرد یا درمان شود.