دیسک و مشکلات ستون فقرات در سگ ها

  پنجشنبه، 19 فروردین 1400   زمان مطالعه 5 دقیقه
دیسک و مشکلات ستون فقرات در سگ ها
بیماری دیسک بین مهره‌ای در گربه ها نادر است. اما در سگ ها در هر دو جنس نر و ماده و در هفتاد درصد موارد در سنین ۳ الی ۷ سالگی رخ می‌دهد. نژادهای مستعد به این بیماری شامل نژادهای داشهوند، پیکینیز، بیگل، مینیاتور پودل، توی پودل، کاکر اسپانیل، شیتزو هستند.

احتمال بالایی وجود دارد که هر سگی در طول زندگی اش حداقل یک یا دو بار آسیب ببیند. سگ ها حیوانات ماجراجو و شجاعی هستند و متاسفانه ممکن است اتفاقات زیادی رخ دهد که موجب آسیب رسیدن به سگ شما شود، بنابراین باید برای چنین اتفاقاتی آمادگی داشته باشید.

آسیب دیدن سگ، صرف نظر از اینکه آسیب جدی یا سطحی باشد، می تواند بسیار دلهره آور باشد. بنابر این باید به آن توجه شود و هر چه زودتر حیوان توسط دامپزشک معاینه شود.

بیماری بیرون زدگی دیسک بین مهره ای، متداول ترین عارضه عصبی در سگهاست و در ۷۰٪ مواقع در فواصل بین مهره ای مابین مهره یازدهم سینه ای تا مهره دوم کمری حیوان رخ می دهد. در این بیماری دیسک بین مهره ای سگ به دلیل نامعلومی دچار تغییر ساختار شده، از محل طبیعی خود که در مفاصل بین مهره ایست بیرون زده به ساختارهای عصبی مجاور فشار وارد می کند.

سگ هنگام معاینه دامپزشک ممکن است سرپا و یا زمین گیر باشد. دامپزشک جراح علاوه بر معاینه کامل، اغلب از ابزارهای پاراکلینیکی مانند رادیوگرافی، میلوگرافی، سی تی اسکن و یا ام آر آی بهره می گیرد. استفاده از چنین روش هایی در دامپزشکی الزاماً باید تحت بیهوشی عمومی باشد.

تصویر
بیرون زدگی دیسک بین مهره ای در سگ ها
پس از تشخیص دقیق، بسته به شدت عارضه، بنا به تشخیص متخصص جراحی دامپزشکی، ممکن است درمان دارویی و محافظه کارانه و یا درمان جراحی توصیه شود. در مورد سگهایی که سرپا هستند، غالباً محدودیت حرکتی در منزل به مدت ۳ الی ۴ هفته و سپس بازگشت تدریجی به فعالیت طبیعی توصیه می شود. در اینجا محدودیت حرکتی به معنای پرهیز از پریدن سگ بر روی مبلمان منزل، بالا و پایین رفتن از پله ها و فعالیت شدید بدنی است که مسلماً این امر در صورتی امکان پذیر است که در مواقع غیبت صاحب سگ در منزل، در اتاقی کوچک بدون وسایل محدود باشد. اما در مورد سگهایی که زمین گیر هستند مهمترین مسأله در دسترس بودن آب و غذا برای حیوان است. وجود بستری خشک و نرم جهت پیشگیری از ایجاد زخم های بستر و مشکلات ثانویه ضروری است. در صورتی که شدت درد و ناراحتی سبب بی اشتهایی حیوان شده باشد، لازم است سرم های وریدی استفاده شود.
اگر مشکل عصبی باعث اختلال عملکردی مثانه شود، حیوان به طور عادی ادرار نمی کند، لازم است روزانه ۳ الی ۴ بار با تحریک دست از روی شکم و یا سوند گذاری، مثانه تخلیه شود. به دلیل مشکلات عصب رسانی به احشاء و نیز کم حرکتی احتمال بروز یبوست وجود دارد که در چنین شرایطی تغذیه مناسب با فیبر بالا و در صورت لزوم بهره گیری از تنقیه(روشی برای درمان یبوست) می تواند مانع بروز انباشتگی در شکم شود. برای این سگها، انجام فیزیوتراپی به منظور پیشگیری از تحلیل عضلات و خشکی مفاصل توصیه می شود.
تصویر
بیرون زدگی دیسک بین مهره ای در سگ ها

بیماری دیسک در نژادهای کوچک

بیماری دیسک در Dachshunds ، Chihuahuas ، Beagles و دیگر گونه های کوچک می تواند منجر به پارگی حاد شود و مواد دیسک را با سرعت بالا به کانال نخاعی انتقال می دهد. در موارد دیگر، ماده می تواند به کانال نفوذ کند، و یا تنها باعث درد و یا ضعف به تدریج مترقی و در نهایت فلج شود. بسته به محل فتق دیسک، بیمار ممکن است از "کمر درد" (فلج اندام تحتانی) یا "از گردن پایین" (قادر به استفاده از هیچ یک از اندامها) فلج شود.

تشخیص بیرون زدگی دیسک بین مهره ای در سگ ها

دامپزشک با انجام معاینات کامل از جمله معاینه عصبی ،گرفتن شرح حال و تاریخچه حیوان میتواند به وجود این مشکل مشکوک شود. علائم بیماری عموما نشان دهنده وجود مشکل در نخاع است اما به محل دقیق یا به علت به وجود اورنده ان اشاره نمی کنند. عکسبرداری با اشعه ایکس معمولاً می تواند تا حدودی به تشخیص کمک کند. اما برای تشخیص دقیق تر از میلوگرافی استفاده می شود. تصویر برداری های پیشرفته از جمله ام آر ای و سی تی اسکن جز روش های تشخیصی بسیار با ارزش محسوب میشوند که می توان از انها برای پی بردن به وجود مشکل در نخاع و یا ستون مهره ها استفاده کرد .این روش ها هزینه بر هستند و تنها در مواردی که جراحی مد نظر قرار دارد از انها استفاده شود.

درمان بیرون زدگی دیسک بین مهره ای در سگ ها

روش درمان بر اساس شدت ضایعه و نشانی های بالینی به وجود امده انتخاب میشود. در موارد حاد برای برطرف کردن فشار حاصل از فتق دیسک از روی نخاع احتیاج به عمل جراحی است. گاهی اوقات بنابر نظر دامپزشک و علائم بیماری ،می توان بدون انجام جراحی حیوان را تحت معالجه محافظه کارانه قرار داد. معمولاً این تصمیم وقتی گرفته میشود که درد در ناحیه پشت برای اولین بار ایجاد شده و مشکلی در راه رفتن حیوان وجود ندارد. در این موارد لازم است که حیوان را در یک محل برای مدت2-6 هفته کاملاً محدود کرد تا حیوان نتواند فعالیت اضافی داشته باشد. در این مدت تنها فعالیت حیوان میبایست به راه رفتن کوتاه برای دفع ادرار یا مدفوع خلاصه شود. با این وجود محدود نمودن سختگیرانه باعث بهبود فتق و فشردگی نخاع نمی شود بلکه تنها باعث کاهش التهاب اطراف نخاعی و درد گشته تا به دیسک صدمه دیده فرصت التیام و بازسازی دهد. داروهای ضد درد و ضد التهاب غیر استروئیدی نظیر ملوکسیکام به همراه شل کنندهای عضلات مثل متاکاربامول در کنترل علائم بیماری میتوانند مفید باشند.

نکات مهم

  • حیوانات چاق لازم است رژیم غذایی داده شوند تا از فشار بیش از حد به ستون مهره ها جلوگیری شود.
  • به هیچ عنوان نباید حیوانات مبتلا به این بیماری را تشویق به انجام فعالیت های سنگین و بازی های پر تحرک و استرس قرار کرد.
  • در مواردی که این بیماری باعث فلجی ناقص یا کامل شده است میبایست از فیزیوتراپی، ماساژدرمانی ،اب درمانی و غیره به همراه دیگر درمان های حمایتی بهره جست.


دیدگاه ها

  دیدگاه ها
نظر خود را به اشتراک بگذارید
پربازدیدترین ویدئوهای روز   
آخرین ویدیو ها