به گزارش سرویس فرهنگ و هنر ساعدنیوز، نزار توفیق قبانی (نزار توفیق قبانی؛ 21 مارس 1923–30 آوریل 1998) دیپلمات، شاعر، نویسنده و ناشر سوری بود. سبک شعری او ترکیبی از سادگی و ظرافت در کاوش موضوعات عشق، اروتیسم، فمینیسم، دین و ناسیونالیسم عربی می‌باشد. شاعری است که با شعرهای عاشقانه‌اش مشهور است؛ زن و عشق موضوع اصلی شعر قبانی‌اند. شعرهایش را خوانندگانی مانند عبدالحلیم حافظ، ام کلثوم و نجات صغیره (مصر)، فیروز و ماجده الرومی (لبنان)، کاظم الساهر(عراق) خوانده‌اند. او در دنیای عرب از شهرتی بی‌همتا برخوردار است.
این خیال مردان است که فکر میکنند
زن را از دنده های خود بیرون آورده اند
این مرد است که از حوض زن بیرون می آید
آنگونه که ماهی از حوض آب
این زن است که شعر می گوید
و مرد زیر آن را امضا می کند
این زن است که فرزند به دنیا می آورد
و مرد زیر برگه را امضا می کند که پدر شده است
ای زن من چه میتوانم به تو بیاموزم
تو درختی هستی که در تاریکی رشد می کنی
نیاز آب نداری نیاز به کود نداری نیاز به نور نداری
تو دایره المعارفی هستی که تمامی جهان را در برمیگیرد
همه چیز تو از آن نوشت
همانگونه که بوده ای باش .
همانگونه که گهگاه خمشگین و عصبانی بوده ای باش
اگر خشم های گهگاه تو را از تو بگیرند
به مانند این است که شیرها و پلنگ ها را از آفریقا گرفته اند
از شکوه آفریقا چه می ماند
همانگونه که بوده ای باش.
(نزار قبانی)
