همه آنچه مادر در طول دوره بارداری انجام می دهد، روی جنین تأثیرگذار است. زنان در دوران حاملگی نسبت به عوامل خارجی حساس تر هستند و در نتیجه احساساتی شدن و گریه در بارداری می تواند به یک عادت تبدیل شود. ولی این عادت یک موضوع نگران کننده است چرا که گریه مادر در بارداری می تواند روی جنین هم اثر داشته باشد. بنابراین کسب اطلاعات بیشتر در این مورد، اهمیت زیادی پیدا می کند.شاید باور نکنید ولی گریه کردن به تنهایی برای سلامتی بدن شما مفید است! چون باعث حس تندرستی می شود، مواد سمی بدن را از بین می برد و استرس را کاهش می دهد. حتی گاهی اوقات بعد از گریه کردن راه حل بعضی از مشکلات به ذهنتان می رسد، احساس بهتری دارید و حس می کنید سبک شده اید. درواقع همین تأثیرات مثبت است که باعث می شود مادر در طول حاملگی انگیزه بیشتری برای گریه کردن پیدا کند. ولی در مقابل، گریه در بارداری روی جنین اثرات منفی می گذارد که با اطلاع از برخی دلایل اصلی آن می توانید از آن جلوگیری کنید.
دلایل افزایش گریه در بارداری چیست؟
حتی اگر شما فردی طبیعی با احساسات و عواطفی کاملاً معمولی باشید احتمالاً در دوران بارداری خود گریه زیادی خواهید کرد. اگر هم به طور معمول فردی هستید که به ندرت اشک می ریزید ممکن است از گریه های خود در دوران بارداری غافلگیر شوید! اگرچه احساسات بخشی کاملاً عادی و طبیعی از دوران بارداری است، اما شاید بتوان برای گریه کردن در این دوران دلایل مختلفی را بیان کرد:
تغییرات هورمونی
افزایش سطح استروژن و پروژسترون می تواند باعث شود زن باردار احساسات شدیدی را تجربه کند و آن ها را اغلب اشک آور کند. هنگامی که بدن خود را با سطوح نوسان هورمونی سازگار می کند احساسات ممکن است فروکش کنند. با این حال برخی از زنان ممکن است به فراز و نشیب های عاطفی در طول بارداری ادامه دهند.
نوسانات خلقی
استرس فیزیکی، خستگی، تغییرات متابولیسم و هورمون ها می تواند باعث تغییرات خلقی در زنان باردار شود. این نوسانات خلقی ممکن است در سه ماهه سوم دوباره ظاهر شوند.
فشار
استرس ناشی از افکار مربوط به زایمان، مراقبت از کودک، مالی و غیره می تواند در هر مرحله ای از بارداری استرس ایجاد شود و در فرزند اول بیشتر بوده و ممکن است منجر به گریه در دوران بارداری شود.
لحظات احساسی
افرادی که در مورد خیلی کوچک یا خیلی بزرگ بودن رحم شما، تغییر ظاهر شما در بارداری یا در مورد اینکه بچه دار شدن چگونه زندگی، شغل و رابطه شما با همسرتان را تغییر می دهد اظهار نظر می کنند ممکن است باعث گریه مادر باردار شوند. در طول سه ماهه دوم برخی از زنان ممکن است دیگر لباس های معمولی خود را نپوشند اما نداشتن لباس خوب برای پوشیدن در رویداد های مهم اجتماعی یا جلسات رسمی ممکن است باعث گریه مادر شود.
داشتن مشکل با همسر
داشتن فرزند تغییر بسیار بزرگی در زندگی است. به همین دلیل تصمیم در مورد بارداری، به دنیا آوردن فرزند و بزرگ کردن خانواده به سادگی انجام نمی شود و ممکن است با جر و بحث و چالش همراه باشد. حتی آماده کردن خانه و وسایل مورد نیاز کودک هم می تواند نگرانی ایجاد کند. با در نظر گرفتن تغییرات خلق و خوی مادر و همه تصمیماتی که باید بگیرد، این یک مسئله طبیعی است که احساسات برهم ریخته اش، فوران کند و تنها راه برای خلاصی از آن را به صورت گریه بروز دهد.
احساس ترس و عدم اعتماد به نفس
فکر کردن به سختی ها و مشکلات داشتن فرزند هم می تواند یکی از دلایل گریه در بارداری باشد. اولین نگرانی که مادرها با آن مواجه می شوند، احتمال سقط جنین و مشکلات سلامتی او است. از طرفی دیگر اضافه وزن و دست و پاهای ورم کرده هم موجب ناراحتی و عدم اعتماد به نفس مادر می شود و ممکن است فکر کند که همسرش دیگر او را با این شرایط فیزیکی، دوست ندارد. البته این علائم طبیعی است و نشان می دهد جنین به خوبی در حال رشد است. ولی مادر همچنان در مورد ظاهر فیزیکی خود احساس خوبی ندارد.
چه زمانی گریه در بارداری یک مشکل جدی است؟
گرچه گریه و شکست عاطفی در دوران بارداری غیرمعمول نیست اما در برخی موارد گریه ممکن است نشانه یک بیماری روانی جدی مانند افسردگی باشد. به افسردگی دوران بارداری افسردگی پری ناتال می گویند. این یکی از شرایط رایج بارداری بوده و ممکن است از هر هفت زن یک نفر را مبتلا کند. علائم و نشانه های افسردگی عبارتند از:
- احساس غمگینی، ناامیدی یا غرق شدن.
- بی قراری
- رفتار بد خلقی
- گریه بیش از حد یا گریه در بیشتر مواقع
- احساس گناه یا بی ارزشی
- داشتن افکار خودآزاری یا خودکشی
- تغییرات در اشتها
- از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که قبلاً دوست داشتید
- کناره گیری از دوستان و خانواده
- در بیشتر مواقع احساس ضعف، خستگی و بی حالی می کنید
آیا گریه و افسردگی می تواند بر جنین متولد نشده تأثیر بگذارد؟
در حالی که گریه های گاه به گاه هیچ اثر نامطلوبی بر روی جنین در حال رشد ایجاد نمی کند، افسردگی در دوران بارداری ممکن است اثرات مضری بر کودک در حال رشد داشته باشد. افسردگی در بارداری ممکن است خطر موارد زیر را افزایش دهد:
تولد زودرس و سقط جنین
زمانی که گریه مادر در دوران بارداری به دلیل نگرانی و اضطراب اتفاق بیفتد، جریان خون کم می شود. در واقع جریان خون است که مواد غذایی ضروری را به جنین منتقل می کند. با گریه کردن مشکلات تنفسی جنین، داشتن وزن کم و در بدترین حالت تولد زودرس یا سقط اتفاق می افتد.
تأثیر بر شخصیت کودک
زمانی که مادر به دلیل اضطراب گریه می کند، سطح هورمون کورتیزول در خون او افزایش پیدا می کند و بر عملکرد جفت اثر می گذارد. این مسئله می تواند برای کودک مضر باشد، چون یکی از وظایف جفت محافظت از جنین در برابر هورمون کورتیزول است. افزایش این هورمون تأثیر منفی دارد و بروز مشکلات رفتاری در کودکان مثل بیش فعالی، اختلال کم توجهی و بیماری های ذهنی دیگر را افزایش می دهد.
رشد آهسته
اگر شرایط ناراحتی و همراه با گریه طولانی مدت مادر باردار ادامه پیدا کند، باعث می شود روند رشد کودک آهسته تر گردد. حتی زمانی که کودک درون رحم است هم حس و حال مادر را درک می کند.
چطوری می توان گریه کردن در بارداری را کنترل کرد؟
برای اینکه مادران بتوانند دوران بارداری خود را ایمن به پایان برسانند باید پیش از بارداری با تمام چالش های آن آشنا شوند. در غیر این صورت راهکارهایی برای طول دوران بارداری و چالش های موجود وجود دارد که می توانند از آنها کمک دریافت کنند:
- ورزش در بارداری یکی از راهکارهای انرژی بخش و روحیه بخش است به ویژه اگر از ورزش های گروهی کمک گرفته شود.
- انجام مدیتیشن و همینطور یوگا در بارداری به داشتن خونرسانی و اکسیژن رسانی بهتر منجر می شود که نتیجه نفس های عمیق و حرکات آرامش بخش خواهد بود.
- رژیم غذایی و تغذیه بارداری نکته مهم دیگری است که باید به آن توجه شود؛ وعده های خیلی سنگین و بی موقع باید جای خود را به وعده های بیشتر با حجم کم و در زمان مناسب دهند.
- خواب و استراحت کافی برای بهبود حالات روحی، رفع خستگی، متعادل بودن هورمون ها و بهبود گریه کردن در بارداری بسیار موثر است.
- پیدا کردن منشاء استرس و اضطراب و رفع آن می تواند به آرامش بیشتر و رفع ناراحتی ها کمک کند.
- سبک کردن مسئولیت ها و کمک گرفتن از دیگران به ویژه همسر، می تواند مقداری از فشار این دوران را کاهش دهد.
- شرکت در کلاس های پیش از بارداری و دوران بارداری می تواند مادر را با چالش های ممکن آماده کند و راهکارهای مناسب برای مواجه شدن با آنها را در اختیار قرار دهد. حتی آشنایی با مادران دیگر و صحبت در مورد مسائل فرزنددار شدن می تواند دلگرمی و تسکین خاطر را برای مادران به همراه داشته باشد.