به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، این روز ها یکی از سوالاتی که در فضای سیاسی کشور پرسیده می شود این است که دولتمردان دولت گذشته امروز کجا هستند؟ آیا خود را بازنشسته کرده اند یا اینکه کماکان به فعالیت سیاسی خود ادامه می دهند؟ بسیاری، بخشی از مشکلات امروز کشور را به سبب مدیریت غلط در هشت سال گذشته می دانند. مداومت ها بر سر مسائلی مانند رایزنی با غرب و حل مشکلات اقتصادی از راه مذاکره و همچنین کم توجهی به مسائل تولید داخلی و توسعه از درون از جمله مواردی است که برخی از کارشناسان آن را علت بروز مشکلات اقتصادی در کشور قلمداد می کنند.
اینک در زمانی که دولت روحانی چند ماهی بر سر کار نیست و بسیاری از مشکلات بر روی دوش دولت جدید سنگینی می کند، وقت خوبی است که به کارنامه کاری دولتمردان گذشته بپردازیم؛ اما سوالی که امروز می توان به آن جواب داد این است که این افراد امروز کجا و به چه کاری مشغول هستند.
روحانی کجاست؟
این سوال اولی است که درباره دولتمردان گذشته پرسیده می شود. رئیس جمهور دولت های یازدهم و دوازدهم که کم حاشیه هم نبود این روز ها خیلی بی سر و صدا شده است. البته برخی از رسانه های اصلاح طلب از جمله روزنامه سازندگی از ورود دوباره روحانی با عنوان «شیخ دیپلمات» به عرصه سیاسی کشور سخن گفت که با واکنش های خوبی همراه نبود. اما گفته می شود که وی بعد از پایان دوران ریاست جمهوری به موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی واقع در نیاوران رفته و در آن جا عضو هیات علمی شده است. رئیس جمهور پیشین اخیرا تدریس خود را در این موسسه آغاز کرده است. روحانی قبل از ریاست جمهوری نیز به اتفاق جمعی از همفکران خود از جمله صالحی امیری و برخی افراد دانشگاهی در این موسسه حضور داشتند.
ظریف نیز گفته است که به دانشگاه برای تدریس بازمی گردد. هر چند آقای دیپلمات خنده رو هنوز هم در فضای سیاسی کشور خبر ساز است و برخی صحبت هایش درباره برجام و ... بازهم در این فضا جنجال هایی ایجاد کرده است. برخی از رسانه ها نیز سعی می کنند با انتشار خاطرات وزیر خارجه سابق وی را در فضای سیاسی کشور حفظ کنند. پیشتر در سال ۹۸ اخباری منتشر شده بود که نشان می داد مقصد ظریف بعد از دولت کجاست. در همین رابطه، دبیر هیات عالی جذب شورای عالی انقلاب فرهنگی گفته بود: «وزیر امور خارجه از دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه با مرتبه دانشیاری به دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران انتقال یافت.»
عباس آخوندی نیز در کانال تلگرامی خود به یادداشت نویسی مشغول است و سعی دارد به عنوان یک تحلیلگر سیاسی و اقتصادی نظریات خود را در رسانه های مختلف جریان اصلاحات و اعتدال منتشر کند. وی که پیشتر به جهت عملکرد ضعیفش در حوزه راه و شهرسازی مورد انتقاد جدی مردم بود و حتی ماجرای محاکمه اش به عنوان یک مطالبه مطرح شده بود اخیرا در یادداشتی کوتاه که برگرفته از کتاب جدیدش است، مطرح کرده که ضعف حکمرانی در ایران منبعث از امتناع از تشکیل دولت مدرن در کشورمان است.
بیژن زنگنه، وزیر نفت دولت های روحانی هم گفته بود که دیگر پست سیاسی قبول نمی کند! البته که نام زنگنه با پرونده فسادآلود کرسنت گره خورده و این روز ها به خاطر بحث محکومیت سنگین ایران در این پرونده هر روز نام زنگنه شنیده می شود.
جهرمی از دیگر چهره های جنجالی دولت دوازدهم است که حالا فضای افکارعمومی را بی خبر از خود نگذاشته است. جهرمی اخیرا توئیتی تصویری از خود به نمایش گذاشته و عنوان کرده که در قامت کارمند وزارت ارتباطات در حال فعالیت است. این موضوع بعضا دستمایه طنز کاربران فضای مجازی قرار گرفته که عنوان کرده اند که وی با این تصویر خود را در وزارت ارتباطات ماندگار کرد. وزیر سابق ارتباطات اخیرا در صبحانه های معروف «عزت الله ضرغامی» به عنوان میهمان حضور داشته است. ضرغامی در توییتی به شرح این دیدار پرداخته و نوشته است: «صبحانه با مهندس جهرمی، وزیر جوان سابق! در حوزه های مورد علاقه من ورود دارد. اهل گردشگری، مرمت (دفتر وزیر ارتباطات) و سروکله زدن با جوانان در دنیای واقعی و مجازی است. رابطه دوستی ما فرامسئولیتی است! در مورد مأموریت استارتاپ ها در وزارتخانه بحث و هماهنگی هایی برای آینده کردیم».
علی اکبر صالحی که عهده دار ریاست سازمان انرژی اتمی بود تقریبا چهره ثابت نماز جمعه های تهران است. البته صالحی طی حکمی از سوی رئیس فرهنگستان علوم، به عنوان معاون پژوهشی و قائم مقام رئیس فرهنگستان علوم منصوب شد.
رحمانی فضلی، وزیر کشور دولت های یازدهم و دوازدهم هم اگرچه بی سر و صداست، اما بدون حاشیه نیز نبوده است و در برخی محافل غیررسمی حتی از انتصاب احتمالی وی به عنوان دبیری شورای عالی مناطق آزاد سخن رفت. در این اخبار غیر موثق از وی به عنوان گزینه اصلی این سمت یاد می شد. هر چند از دولتمردان گذشته در دولت سیزدهم نیز استفاده شده است، اما رحمانی فضلی برای این سمت انتخاب نشد.
امیر سرتیپ حاتمی که پیشتر وزیر دفاع ایران بود که رضایت خاطری از مدیریت وی در این وزارتخانه وجود داشت و حتی خبر هایی درباره ابقای وی در این سمت نیز در محافل غیررسمی منتشر شده بود. هرچند که وی جای خود را به امیر محمدرضا قرائی آشتیانی داد.
خبر خاصی نیز از «محمد باقر نوبخت» و «محمود واعظی» از نزدیکان روحانی در دولت گذشته نیست. تنها این روز ها نامه قابل تامل واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور سابق به رئیس سازمان برنامه و بودجه دولت قبل بسیار جنجالی شد. نامه ای که چهار روز قبل از تحویل دولت در جواب نوبخت نوشته شده است که مضمون آن به معنای تخلیه خزانه بوده است. واعظی در برابر درخواست نوبخت با کنایه نوشته است: «همه موجودی خزانه بر اساس درخواست های جنابعالی تخلیه شده است. موجودی وجود ندارد». آبرسانی به آبیک مضمون این درخواست بوده که با پاسخ منفی واعظی روبرو شده است. البته این روز ها از نوبخت هم خبری نیست و احتمالا وی به استراحت پس از هشت سال فعالیت در دولت روحانی می پردازد.
محمد اسلامی و ستاری هم که در دولت سیزدهم حضور پیدا کردند. سورنا ستاری در معاونت علمی - فناوری رئیس جمهور باقی ماند، اما اسلامی از وزارت راه و شهرسازی به سازمان انرژی اتمی کوچ کرد و جایگزین صالحی شد.
از دولتمردان گذشته که بگذریم به علی لاریجانی رئیس سابق مجلس شورای اسلامی می رسیم. شخصیت سیاسی که همکاری خوبی با دولت روحانی داشت و حتی در برخی موارد در این راستا مورد انتقاد خصوصا نمایندگان مجلس و همکارانش در خانه ملت قرار می گرفت. وی نیز چندان فعالیت رسانه ای ندارد گفته می شود با شروع کلاس ها مشغول تدریش در رشته فلسفه در دانشگاه تهران است. البته که به تازگی لاریجانی از سوی رهبرانقلاب به عنوان عضو حقیقی شورای عالی انقلاب فرهنگی منصوب شد.
ذوالنوری: روحانی باید تمام عمرش را در زندان بگذراند!
