به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، اردشیر قلعه نویی، معروف به امیر قلعه نویی در سال 1342 به دنیا آمد. او اهل محله نازی آباد تهران است. پدرش نام های اردشیر و بابک را برای او و برادرش انتخاب کرد، اما از همان کودکی بیشتر با نام امیر صدایش می کردند. اردشیر 7 ساله بود که خبر دادند پدرش فوت کرده است. وی از سیزده سالگی شروع به کار کردن کرد و در کنار کار، فوتبال نیز بازی می کرد.
قلعه نویی در سال 1360 به تیم ملی جوانان دعوت شد که نمایش قابل قبولی هم از خود ارائه کرد و در اسفند 1360 از تیم راه آهن به شاهین رفت. شاهین در آن زمان ملی پوشان زیادی داشت. او اواسط لیگ سال 66 پس از پیروزی 2 بر صفر برابر پرسپولیس، شاهین را ترک کرد و به السد قطر رفت.
امیر زمستان 1367 به تهران بازگشت و این بار سراغ باشگاه استقلال تهران رفت، پای میز قرارداد نشست و پیراهن آبی را بر تن کرد.
اولین بازی وی به عنوان بازیکن استقلال در 19 اسفند سال 1367 مقابل پرسپولیس رقم خورد. این بازی که در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی برگزار می شد به پنالتی کشیده شد و اردشیر پنالتی اش را از دست داد.
این بازیکن خلاق تا پایان دوره بازیگری اش تنها 19 بازی ملی انجام داد که اتفاقاً 18 بازی آن در سن 30 سالگی به بعد رخ داد. امیر اولین بار توسط ناصر ابراهیمی در سال 1364 به تیم ملی دعوت شد.
قلعه نویی جندین بار در دوران بازیگری مصدوم شد و دو مرتبه مصدومیت جدی را تجربه کرد. بار اول در سال 1371 و بار دوم آن در سال 1375 دچار مصدومیت شدید و طولانی شد که نهایتاً به خداحافظی او از فوتبال انجامید. تبعات مصدومیت شدید زانو در دوران پس از بازی هم همراه وی بود و چندین بار ناچار به جراحی زانو شد.
او در آبان 1381، یعنی در اواسط نیم فصل اول، برای اولین بار در لیگ برتر به عنوان سرمربی منصوب شد تا هدایت تیم ته جدولی استقلال اهواز را بر عهده بگیرد. استقلال اهواز این فصل را با سرمربی گری جلال چراغپور آغاز کرده بود، اما پس از اینکه از 4 بازی اول 3 باخت و 1 مساوی به دست آورد، چراغپور استعفا داد و مدتی بعد قلعه نویی به عنوان سرمربی جدید اعلام شد.قلعه نویی 5 فصل کامل سرمربیگری تیم استقلال تهران را بر عهده داشته و در 2 مقطع دیگر (1381 و 1387) نیز تیم استقلال را در انتهای فصل در بازی های جام حذفی هدایت نموده است.
او در حال حاضر پس از منصور پورحیدری که 8 قهرمانی در مسابقات رسمی (3 بار لیگ تهران، 2 بار لیگ ایران، 2 بار جام حذفی ایران، و 1 بار جام باشگاه های آسیا) بدست آورد، با 5 قهرمانی در مسابقات رسمی در کنار زدراکو رایکوف که او هم 5 قهرمانی در مسابقات رسمی (2 بار لیگ تهران، 2 بار لیگ ایران، و 1 بار جام باشگاه های آسیا) بدست آورد، دومین مربی پر افتخار تاریخ باشگاه استقلال است.
پس از قهرمانی استقلال تهران با قلعه نویی در سال 1385 و نتایج ضعیف تیم ملی ایران در مسابقات جام جهانی 2006 و از طرفی خاتمه همکاری ایران با برانکو ایوانکویچ، شرایط تازه ای برای قلعه نویی مهیا شد. او به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد و همزمان در ادواری پست های مدیرفنی و رئیس سازمان فوتبال استقلال تهران را نیز بر عهده داشت. تیم ملی ایران با حضور او روی نیمکت در مسابقات جام ملت های آسیا (2007) با ضربات پنالتی مغلوب تیم ملی کره جنوبی شد و از این رقابت ها دست خالی بازگشت.
