در مورد موسیقی راک چه می دانید؟

موسیقی راک چیست ؟

راک اولیه به طور دقیق از سبک ریتم و بلوز R&B، که نوعی موسیقی رقص سیاهان آمریکایی آمیخته با بلوز بود، و همین طور سبک جاز و سرودهای انجیلی سیاهان نشات گرفت.
موسیقی راک در واقع برگرفته از موسیقی بومی و موسیقی سرزمین های غرب آمریکاست، موسیقی با رنگ و بوی عامیانه و مبتنی بر ساز گیتار که ریشه در فرهنگ روستائیان سفیدپوست آمریکایی دارد. موسیقی راک طی یک دهه از سبکی ساده و رقص محور، به گونه ای از موسیقی تبدیل شد که از نظر رنگ آمیزی، مضمون شعرها و تکنیک های صوتی الکترونیک بسیار متنوع بود.

در آخرین سال های دهه 1940، سبک ریتم و بلوز بین سیاهان آمریکایی به سبکی فراگیر تبدیل شد. در واقع موسیقی ریتم بلوز در سال های دهه 1950 به دلیل ضربآهنگ قوی و به کارگیری ساکسوفون و گیتار الکتریکی در آن، با سبک بلوز تفاوت داشت. موسیقی گروه هایی پیرو سبک سرودهای انجیلی سیاهان مثل drifters و نیز صداهای اوج گیرنده فالستو، در موسیقی گروه platters بخش مهمی از سبک ریتم و بلوز را شکل می‌دادند.
گروه bill Haley and his comets که از قدیمی ترین گروه های مهم در موسیقی راک اند رول بود، گروهی که قطعه rock around the clock آن به اولین قطعه‌ی بسیار تاثیرگذار در این سبک تبدیل شد. البته ناگفته نماند که فیلم جنگل تخته سیاه، سهمی به سزایی در شهرت این قطعه داشت. در نظر بسیاری از مردم آن دوره، این سبک تازه، به سبب شدت صدا، ضرب کوبنده و مضامین جنسی طغیان می‌کرد. جلوه طغیان دوران جوانی اما توسط اولیس پریسلی، که سلطان راک اند رول بود، نمایان شد.

در دهه 1960 اما، موسیقی سیاهان بیشتر سول نامیده می‌شد، اصطلاحی که در واقع بر حالت های پر احساس، منشا مذهبی و ارتباط این سبک با سیاهان تاکید داشت. از هنرمندان سبک سول می‌توان به جیمز براون، ری چارلز، و آرثا فرانکلین اشاره کرد.
گونه ای دیگر از موسیقی سول که ترکیبی است از ریتم و بلوز و موسیقی مردم پسند، موتاون نام دارد که در اصل از نام یک کمپانی ضبط صفحه در دیترویت، گرفته شده است. موتاون، عنوان ترکیبی از ریتم های آواز مذهبی سیاهان، هارمونی های مدرن، ملودی های ملایم و شعرهای درخشان آوازی توصیف شده است. گروه Diana Ross and supreme و استیوی واندر که اولین قطعه‌ی بسیار محبوب او در 1963، هنگامی که فقط سیزده سال داشت به اجرا درآمد، از ستارگان موتاون هستند.

در سال 1964 اما با سفر بیتل ها به آمریکا، دفتر تازه ای در تاریخ موسیقی راک گشوده شد. گروه بیتل ها The Beatles و rolling stones بر عرصه‌ی موسیقی مردم پسند آمریکا تاثیر گذاشتند. موسیقیدانان راک در سال های میانی و پایانی دهه 1960 با تاثیرپذیری از آن ها، در قلمرو وسیع تری از منابع به کنکاش صداها و ایده های موسیقیایی پرداختند. این موسقیدانان به تجربه‌ی جلوه های الکترونیک، سازهای کلاسیک و غیرغربی ،گام ها، توالی های اکوردی و ریتم های نامتعارف دست زدند.

در دهه 1960 موسیقی راک همچنین عناصر موسیقی عامیانه را جذب می‌کرد و شعر آوازهای آن اغلب مرتبط با موضوع های روز مثل جنگ و نابرابری های نژادی بود. محرک این تحول، در واقع موفقیت باب دیلن، آوازنویس و وُکال بود.

در سال های پایانی دهه 1960، موسیقی مردم پسند تنوعی چشمگیر داشت. اصطلاح های زیادی که در این دوران سر بر آوردند، نشان از بازتاب تنوع سبک های موسیقی راک در این سال ها بودند: راک عامیانه folk rock، راک جاز jazz rick، راک کلاسیک classic rock، راک توهمی psychedelic rock، راک اسیدی acid rick.

می رسیم به سال های 1970 و 1971 که موسیقی راک لطمه های زیادی خورد. گروه بیتل ها رسمن منحل شدنش را اعلام کرد و سه نفر از پیشگامان موسیقی راک به طرزی ناباورانه درگذشتند، جیمی هندریکس و جنیس جاپلین و جیم موریسون. با این همه، موسیقی راک در دهه 1970 همچنان محبوب ماند. این دهه شاهد تداوم بسیاری از سبک های دهه 1960، احیای راک اند رول قدیمی و ظهور گونه ای نو از موسیقی رقص به نام دیسکو بود. اجرا کنندگان کهنه کار مثل باب دیلن و استیوی واندر و رولینگ استونز، همچنان به فعالیت ادامه دادند ولی ستاره هایی تازه نیز در این عرصه ظهور کردند، مثل لیندا رانستات، بیلی جول، بروس اسپرینگستین و دانا سامر. اوایل دهه 1970، مدتی نسبت به راک اند رول دهه 1950، مجذوبیت نوستالوژیک بوجود آمد و کمپانی های ضبط، آلبوم های زیادی از قطعه های محبوب قدیمی را در مجموعه هایی تازه، عرضه کردند.

در اوایل 1970، اما ترکیب دیگری از موسیقی بومی و راک به نام موسیقی راک محلی، شهرت یافت و موسیقی محلی نیز به جریان اصلی موسیقی پیوست و اجرا کنندگان مطرح آن در سراسر آمریکا، شناخته شدند. برخی از گروه های راک اما، مثل Emerson ،lake و Palmer به اجرای راک کلاسیک پرداختند که متشکل از تنظیم آثاری همچون تابلوهای یک نمایشگاه، اثر مودست موسورگسکی، به سبک و سیاق راک بود.

سرانجام در دهه 1970 و 1980 بود که جاز راک با اجرای گروه هایی مثل Chicago ،crusaders و weather report بیش از پیش در میان شنوندگان خواستار یافت.
در سال های اول دهه 1980 گروه هایی بریتانیایی و مرتبط با موج نو مثل police ،culture club و eurhythmics، در میان مخاطبان آمریکایی محبوبیت داشتند. این دومین تسلط و برتری بریتانیایی با نخستین نسخه آن که در اوایل 1969 توسط بیتل ها تحقق یافت، در خور مقایسه بود. اگرچه گروه های بریتانیایی سبک های گوناگونی داشتند، ولی همگی از تکنیک های الکترونیک، سینتی سایرز و کامپیوتر استفاده می‌کردند و اجرا کنندگان آن اغلب ظاهری نامانوس و عجیب غریب داشتند.

دهه‌ی 1980 اما ناظر تمایل دوباره‌ی نوجوانان به هوی متال بود، گونه ای از موسیقی راک ابتدایی که طبل های کوبنده، باس بسیار قوی و گیتارهای الکتریکی که با نهایت قدرت نواخته می‌شد در آن وجود داشت. شعرها و آوازهای هوی متال با اشاره های بی بند و باری و تکیه بر مضامین جنسی و خشونت آمیز توجه نوجوانان را جلب کرد. گروه های متالیکا metallica ،quiet riot ،iron maiden و guns n roses از محبوب ترین های این سبک هستند.

ساز های مورد استفاده در ژانر راک

ساز اصلی که در این سبک استفاده می‌شود گیتار الکتریک و در کنار آن گیتار باس و درامز است. به طور کلی یکی از راه های تشخیص این سبک وجود صدای گیتار الکتریک می‌باشد.سبک های موسیقی راک:

• راک اند رول،

• پاپ راک

• سافت راک،

• گرانج،

• الترناتیو راک،

• هارد راک،

• پانک راک،

• بریت پاپ

• متات

• و غیره

تفاوت موسیقی پاپ و راک چیست؟

دلیل تفاوت سبک های مختلف موسیقی از جمله موسیقی پاپ و راک از هم به چند مورد بر می گردد، اما باید توجه داشت که این موسیقی ها تفاوت جزئی با هم دارند و شباهت آنها با یکدیگر بسیار زیاد است و اگر کسی آگاهی در مورد سبک های موسیقی مانند پاپ و راک را نداشته باشد ممکن است آنها را با هم اشتباه بگیرید. با این حال تفاوت های این دو سبک موسیقی عبارتند از:

1- تفاوت در شعر و موسیقی

یکی از تفاوت هایی که بین موسیقی پاپ و راک وجود دارد به شعر و آهنگ این دو سبک موسیقی مربوط می شود. شعر و آهنگ موسیقی راک خشن و اعتراضی است. در سبک موسیقی راک شعرها هر چند مانند سبک پاپ احساسی است، ولی در آنها نشانه هایی از سایر زمینه های که بیشتر زمینه های سیاسی و اجتماعی هستند را می توان یافت که نیروی محرکه‌ای برای جنبش‌های فرهنگی و سیاسی بود که منجر به پدید آمدن خرده فرهنگ‌هایی نظیر مدها و راکرها در بریتانیا و هیپی‌ها شد که در دهه شصت در سن فرانسیسکوی ایالات متحده متولد شدند.
در حالی که شعر و موسیقی پاپ آرام و عامه پسند است و بیشتر شبیه موسیقی کلاسیک می باشد.

2- تفاوت در آلات موسیقی پاپ و راک

بی تردید وقتی دو سبک موسیقی راک و پاپ از لحاظ شعر و موسیقی با هم تفاوت داشتند یعنی یک خشن و دیگری آرام است. لذا آلات موسیقیایی این دو سبک هم از یکدیگر فرق می کند. در سبک راک بر خلاف پاپ از آلات موسیقی خشن و بیس های بالا و زننده استفاده می شود. به همین دلیل است که موسیقی ها را اغلب از طریق جنبه‌های تکنیکی مانند سازهایی که برای اجرای آنها استفاده می‌شود نیز طبقه‌بندی می‌کنند.

3- تفاوت در نوع ملودی

ملودی دو سبک پاپ و راک نیز هم از هم متمایز است. چرا که نمی توان اشعاری که حالت اعتراضی و خشن دارند را بر روی ملود لایت و سبک اجرا نمود. این اشعار نیاز به ملودی خشن دارند. شاخصه سبک موسیقی راک ملودی صوتی و آوایی همراه با هارمونی است که توسط گیتار الکتریک، گیتار بیس و درامز و اغلب با تأکید روی ضرب‌های قوی پشتیبانی می‌شود.

4- تفاوت در درون مایه

در حالی درون مایه موسیقی راک اعتراضی و خشن است، اما درون مایه موسیقی پاپ درون مایه پر از نشاط و شادی و جنبه آرامش بخش آن است. زیرا می دانیم که همه مردم در یک سطح نیستند اما وقتی قرار است قطعه ای با عنوان پاپ ساخته شود و برای آنکه بتوان آنرا پاپ نامید، باید نوعی باشد که ضمن شادی آور بودن آن و یا حتی اگر غمگین باشد، باید بر گرفته از بطن اجتماع و دل مردم باشد تا وقتی که متن قطعه آن به صورت موسیقی به گوش مردم می رسد به آنها احساس شادی و یا اگر غمگین هستند مایه تسکین و امیدواری و دل داری آنها باشد.

موسیقی راک ایرانی

در ایران در اواخر دهه‌ی چهل خورشیدی خوانندگانی، چون فریدون فروغی، کوروش یغمایی و فرهاد مهراد سبک راک را وارد موسیقی ایرانی کردند. سبک راک ایرانی تحت تاثیر موسیقی راک انگلیسی، آمریکایی و اروپایی قرار گرفته است. در موسیقی راک ایرانی هم مثل راک غربی ار سازهایی چون گیتار الکتریک و گیتار بیس و درامز استفاده می‌کنند.

دهه‌های هفتاد و هشتاد را دوران طلایی برای این موسیقی معرفی کرده‌اند. در این دوران جوانان زیادی به سمت موسیقی راک آمدند و طرفداران زیادی پیدا کرد؛‌ از جمله کاوه یغمایی، فرزند کوروش یغمایی، کاوه آفاق و سیروان خسروی. دهه نود را زمان موسیقی نوین راک معرفی کردند؛ زیرا هنرمندان بسیاری هم در داخل و هم خارج از کشور اقدام به نوآوری‌هایی در ساخت قطعات این سبک کردند تا حس و حال جدیدی را در این سبک تولید کنند. در این حین، هنرمندان از زیرشاخه‌های مختلف راک استفاده کردند و فضای جدیدی را نیز ایجاد کردند. در ادامه موزیک ویدئوی بسیار زیبای آهنگ شال از کاوه آفاق را خواهید دید.