در مورد نورومای مورتون چه میدانید؟ 

مورتون نوروما یک تورم خوش خیم (غیر سرطانی) در امتداد یک عصب در پا است که احساس را از انگشتان پا منتقل می کند. دلیل اینکه عصب شروع به تورم می کند، ناشناخته است. اما هنگا می که تورم شروع می شود، استخوان ها و رباط ها به اعصاب فشار آورده و موجب تحریک و التهاب بیشتر می شوند. این فرآیند باعث سوزش، بی حسی، سوزن سوزن شدن و سایر احساسات غیر طبیعی در انگشتان پا می شود. مورتون نوروما همچنین نوروم انگشتی، نوروم کف پا یا نوروم جلوی پا نامیده می شود.مورتون نوروما معمولا بین انگشتان سوم و چهارم ایجاد می شود. در موارد کمتری، این مورد بین انگشتان دوم و سوم ایجاد می شود. مکان های دیگر نادر هستند. همچنین پدیدار شدن مورتون نوروما به طور همزمان در هر دو پا نادر است. این وضعیت در زنان، احتمالا به دلیل پوشیدن کفش های پاشنه بلند و پنجه باریک، نسبت به مردان رایج تر است. نوروم مورتون به خودی خود ناپدید می شود. معمولا، علائم بسته به نوع کفشی که می پوشید و زمانی که روی پاهای خود می ایستید ظاهر شده و ناپدید می شوند. گاهی علائم به طور کامل از بین می روند. بیش از 80% افراد مبتلا به نوروم مورتون به درمان محافظه کار پاسخ خواهند داد. برای اقلیت افرادی که علائم ناتوان کننده دارند، جراحی ممکن است یک گزینه باشد.

علائم ابتلا به مورتون نوروما

برخی علائم ابتلا به بیماری مورتون نوروما یا درد و سوزش زیر پنجه پا عبارتند از:

• درد شدید انگشتان پا در هنگام ایستادن یا راه رفتن
• درد در کف پا بین انگشتان
• تورم بین انگشتان پا
• گزگز (سوزن سوزنی شدن) و بیحسی
• احساسی مانند جای کش جوراب یا وجود سنگ ریزه در کف پا

چرا دچار مورتون نوروما می شویم؟

دانستن علل مورتون نوروما به افراد کمک خواهد کرد که بدانند آیا مبتلا به این بیماری شده اند و اینکه آیا باید اقدامات بیشتری انجام دهند یا خیر. به طور خلاصه، مورتون نوروما به علت به هم فشردگی مزمن عصب، تروما (آسیب تصادفی به عصب)، فشار و تحریک، به خصوص با افزایش بیش از حد و یا خمیدگی بیش از حد انگشتان پا به بالا (بالا بردن انگشتان پا به سمت بالا)، پوشیدن لباس های تنگ، کفش های پاشنه بلند، و خمیدگی بسیار زیاد یا بیش از اندازه انگشتان پا به پایین (چرخش انگشتان پا به سمت پایین) ایجاد می شود.

• عصب متداولی که تحت تأثیر قرار می گیرد، عصب انگشتی است. در یک مطالعه، نوروم مورتون به علت تخریب یا نابودی اعصاب و شریان هایی است که از رشد بیش از حد بافت پیوندی (یا زخم) در ناحیه آسیب ایجاد می شود.
• نظریه دیگری در مورد علت مورتون نوروما، اختلال در اعصاب به علت انسداد یا زخم شریان هایی است که وظیفه تغذیه این اعصاب را به عهده داشته و منجر به ایسکمی (کم خونی موضعی) یا از دست دادن اکسیژن در این اعصاب می شوند.

نوروم مورتون، که در پایه انگشتان سوم و چهارم رخ می دهد نوروم کف پا یا نوروم انگشتی، نیز نامیده می شود. این نام موقعیت آن را در ساختمان پا بین استخوان های کف پا (استخوان از انگشتان تا ناحیه نیمه پا) توصیف می کند. تقریبا پنج زن به یک مرد دارای نوروم مورتون بوده و معمولا در میان سنین 15 تا 50 سال این بیماری وجود دارد.

آزمایش و تشخیص نورومای مورتون

در صورت تجربه هر یک از مشکلات زیر باید به پزشک مراجعه کنید:

• درد شدید در پاها که مانع انجام فعالیت های عادی می شود.
• دردی که به تدریج بدتر می شود یا در رفت و برگشت است.
• دردی که پس از دو هفته درمان در منزل بهبود نیافته باشد.
• سوزن سوزن شدن یا بی حسی در پا
• دیابت- اگر مبتلا به دیابت باشید، مشکلات پا می توانند شدیدتر باشند.

احتمالاً پزشک پس از معاینه پاهای شما و لمس آن برای یافتن نقطه ای دردناک و پرسیدن سوالاتی درباره علائم، می تواند مشکل شما را تشخیص دهد. احتمالاً پزشک از شما می خواهد پاها و سایر مفاصل خود را حرکت دهید تا احتمال وجود آرتروز یا التهاب مفصل رد شود.گاهی اوقات ممکن است پزشک انجام اسکن MRI یا اسکن اولتراسوند، عکسبرداری با اشعه ایکس یا آزمایش خون را برای تایید تشخیص خود و رد احتمال وجود سایر مشکلات، توصیه کند.

درمان های متداول برای نورومای مورتون

نورومای مورتون به راحتی و به خودی خود از بین نمی رود؛ بلکه ممکن است متوجه شوید علائم به صورت رفت و برگشتی ظاهر می شوند. ممکن است پزشک تعدادی درمان ساده برای انجام دادن در منزل را به شما توصیه کند تا بتوانید درد و علائم خود را کاهش دهید. اگر این روش ها به شما کمک نکردند و همچنان دچار درد شدید بودید، ممکن است به عمل جراحی احتیاج داشته باشید.ممکن است پزشک موارد زیر را به شما توصیه کند:

مرحله ۱- تسکین درد. به حداقل رساندن تورم و مقابله با آسیب

درد، اصلی ترین دلیل بیماران برای دنبال کردن درمان نورومای مورتون است. ممکن است مصرف داروی مسکن به شما کمک کند. با استفاده از یخ درمانی و تکنیک ها یا ورزش هایی که باعث برداشته شدن فشار از روی ساختارهای ملتهب شده می شوند، التهاب خود را کاهش دهید. ممکن است داروهای ضد التهاب به شما کمک کنند.

فیزیوتراپیست شما برای کاهش درد و التهاب، از مجموعه ای از ابزارهای درمانی استفاده می کند. این روش های درمانی شامل یخ درمانی، الکتروتراپی، طب سوزنی، تکنیک های برداشتن فشار از روی بافت، ماساژ بافت نرم و پوشیدن ارتز برای برداشته شدن فشار از روی عصبی که تحت فشار قرار گرفته است، می باشند.

ممکن است یکی از مهمترین عوامل در تسکین درد، تغییر یا اصلاح کفش شما باشد. ممکن است این تنظیمات به معنای افزودن محصولات ژلی، فوم به کفش شما به منظور برداشتن بار از روی ناحیه آسیب دیده یا اجتناب از پوشیدن کفش های پاشنه بلند یا تنگ باشند.

پد برآمده ی متاتارسال اغلب بسیار مفید است. گاهی اوقات تزریق کورتیکواستروئید برای کمک به تسکین التهاب اطراف عصب لازم است. اگر با تزریق استروئید تسکین درد را تجربه کنید، بسیار خوب است با این حال خطراتی نیز وجود دارند که باید با پزشک و جراح خود درباره آن ها صحبت کنید.

مرحله ۲- بازیابی ROM و موقعیت وضعی طبیعی

با تسکین درد و التهاب، فیزیوتراپیست توجه شما را به بازیابی دامنه حرکتی استاندارد مفصل پا و انگشتان پا همچنین طول عضلات معطوف می کند.ممکن است درمان شامل حرکت دادن مفصل و تکنیک های هماهنگی، ماساژ، کشش عضلات و مفاصل، ضربه زدن یا پوشیدن ارتز باشد. فیزیوتراپیست شما در روش هایی که به بهترین شکل برای شما عمل می کنند، تخصص دارد.

مرحله ۳- بازیابی کنترل و قدرت طبیعی عضلات

موقعیت وضعی عضلات پا برای اصلاح بیومکانیکی که منجر به آسیب دیدگی ناشی از قرار گرفتن فشار بیش از حد روی پا می شود، بسیار حیاتی است. فیزیوتراپیست موقعیت وضعی عضلات پای شما را ارزیابی کرده و بهترین تمرینات مخصوص نیازهای شما را تجویز می کند.

مرحله ۴- بازیابی عملکرد کامل

این مرحله از توانبخشی به بازگشت شما به فعالیت های مطلوب خود کمک می کند. هرکسی مطالبات متفاوتی از پاهای خود دارد که اهداف درمانی خاص شما را تعیین می کنند. برای برخی از افراد، یک پیاده روی ساده کافی است. اما برخی دیگر از افراد هستند که ممکن است مایل به شرکت در دوی ماراتن یا بازگشت به یک فعالیت پر فشار باشند. فیزیوتراپیست، فرآیند توانبخشی شما را به نحوی تنظیم می کند که در رسیدن به اهداف عملی خود به شما کمک کند.

مرحله ۵- پیشگیری از بروز مجدد

وضعیت مورتون نوروما ممکن است با افزایش مجدد بار روی بافت ها، مجدداً عود کند. دلیل اصلی بروز آن بیومکانیک پا است. فیزیوتراپیست شما علاوه بر کنترل عضله، بیومکانیک پای شما را نیز ارزیابی می کند و ممکن است پوشیدن یک ارتز سفارشی را به شما توصیه کند یا برای دریافت ارتزهای سفارشی، شما را به یک متخصص پا ارجاع دهد. شما همچنین باید از پوشیدن کفش های پاشنه بلند و کفش های تنگ یا زاویه دار خودداری کنید. فیزیوتراپیست در این باره شما را راهنمایی خواهد کرد.

عمل جراحی برای نورومای مورتون

معمولاً از هر سه نفر، یک نفر صرفاً از طریق درمان های غیر جراحی بهبود پیدا می کند.اگر درمان های اولیه کمکی نکرد و درد به شدت خود ادامه یافت، ممکن است لازم باشد عمل جراحی انجام دهید. عمل برداشت مورتون نوروما، یک عمل جراحی است که شامل برداشتن بخش کوچکی از عصب است که باعث درد شما می شود. این عمل معمولاً از طریق یک برش کوچک در بخش فوقانی پا یا کف پا انجام می شود. برداشتن این بخش از عصب، باعث بی حسی دائمی پوست در بین انگشتان آسیب دیده می شود اما معمولاً مشکلی برای شما ایجاد نمی کند. نوع دیگری از جراحی مورتون نوروما، جراحی برای رفع فشار موجود روی عصب است. در این روش افزایش فضای اطراف عصب، موجب تسکین علائم می شود.

به طور کلی عمل جراحی مورتون نوروما موفقیت آمیز است. با این حال در این روش جراحی نیز مانند بسیاری از عمل های دیگر، خطر بروز عوارض جانبی وجود دارد. اگرچه احتمال آن کم است؛ اما بروز عفونت در ناحیه برش امکان دارد. ممکن است پس از عمل جراحی ناقص، متوجه بروز علائم بیشتری نیز شوید. اگر برداشت نورومای مورتون شما ناقص باشد و مقداری از بافت عصبی باقی بماند، ممکن است با یک نورومای دردناک مواجه شوید. همچنین در عمل جراحی رفع فشار روی عصب، این خطر وجود دارد که عصب تحریک پذیر باقی بماند. بروز مشکلات عمده پس از عمل جراحی مورتون نوروما نادر است.