امکانات و مشخصات فنی خودروی زامیاد تیوان

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، نام شاسی بلند جدید بازار کشورمان، لندفورت (Landfort) است و سازنده اش، شرکتی به نام گوانگ دونگ فودای (Guangdong Foday Automobile) بوده که به اختصار به آن «فودای» هم می گویند. احتمالا نام فودای برای تان آشنا نیست ولی اگر بگوییم که فودای، همان سازنده وانت پادرا است احتمالا حس غریبی تان کمتر می شود!

البته برای بازار کشورمان، زامیاد نام جدیدی برای این خودرو برگزیده است؛ طبق تصاویر منتشر شده از کاتالوگ های زامیاد، قرار است این چینی با نام زامیاد تیوان (Tivan) در ایران فروخته شود. پس ماهم از این به بعد، آنرا تیوان می نامیم.

طراحی ظاهری قابل قبول اما نه چندان مدرن

زامیاد تیوان یا همان لندفورت از لحاظ ظاهری المان هایی متناسب با شمایل کراس اوورهای مدرن چینی ارائه نمی دهد اما به عنوان یک شاسی بلند آفرود از چهره قابل قبول و ظاهری هدفمند بهره می برد. این شاسی بلند تمام عیار چینی همچون برخی شاسی بلندهای معروف دنیا به ویژه انواع ژاپنی از لحاظ طراحی بدنه چندان پیچیده ظاهر نشده و بیشتر سعی دارد تا هیبت خود را بر ذهن بیننده غالب نماید. جلو پنجره کروم رنگ با نوارهای درونی نسبتا ضخیم به حالت مایل که حالتی یک تکه با چراغ ها ایجاد کرده اند، نمای تقریبا منحصربه فردی برای چهره این شاسی بلند چینی پدید آورده اند. طرح سپر، مجرای هواکش و قاب های مه شکن نیز فرمی متناسب و قابل قبول را برای نیمه پایینی سپر جلو رقم زده اند. در نمای بغل فریم کشیده پنجره ها را مشاهده می کنیم که نوارهای کروم رنگ اضلاع زیرین و انتهایی آن را مزین کرده و جلوه ای لوکس تر به نمای بغل زامیاد تیوان بخشیده اند. سبک طراحی و چینش اجزا اصلی نمای عقب از هماهنگی کمتری با سایر بخش ها برخوردار است و شاید در نگاه اول کمی زشت به نظر برسد؛ به ویژه چین خوردگی روی درب عقب و قسمت بالای پلاک، حالتی نسبتا نافرم و نازیبا برای این بخش پدید آورده است. به جز این مورد، طراحی سایر بخش ها از لحاظ بصری مشکل چندانی نداشته و قابل قبول هستند.

در مجموع باید گفت که نمای ظاهری زامیاد تیوان گرچه در مقایسه با محصولات روز چینی چندان نوین و مدرن نیست اما در بازار کم تنوع ایران، به ویژه در میان تولیدات داخلی می تواند محصولی زیبا و شایسته قلمداد شود.

طراحی فضای داخلی زامیاد تیوان

طراحی داخلی زامیاد تیوان به نسبت زیبا و مقبول است اما قلم طراحان چندان حول محور خلاقیت نچرخیده و نمایی تقریبا متعارف را برای فضای کابین به ویژه در بخش داشبورد پدید آورده است. در اینجا سعی شده با استفاده از پنل های آلومینیوم رنگ در قسمت دور دریچه های تهویه و کنسول میانی، ظاهری قابل قبول برای داشبورد ایجاد شود. همچنین دو نوار پهن به رنگ مشکی براق از دو انتهای داشبورد با حالتی خمیده و قوس دار به دو طرف پنل تعویض دنده تداوم یافته و موجب باکیفیت تر جلوه کردن کابین شده است.

در برخی از مدل های لندفورت یک ساعت آنالوگ به سبک خودروهای لوکس در قسمت میانی داشبورد خودنمایی می کند و البته حضور آن در این خودرو که چندان لوکس هم نیست، ضرورتی ندارد. غربیلک فرمان طراحی ساده اما خوش دست دارد در ناحیه پشت آن نیز از فرم استوانه ای جهت طراحی پنل نشانگر دور موتور و سرعت استفاده شده و یک نمایشگر کوچک دیجیتال نیز وظیفه نمایش سایر اطلاعات را بر عهده دارد.

پلاستیک خشک اکثر بخش های داشبورد و رودری ها را به خود اختصاص داده که البته از لحاظ کیفیت چندان مرغوب به نظر نمی رسد اما به هر حال می تواند برای این سطح از خودروهای چینی مورد قبول واقع شود. فودای لندفورت در قالب مدل های ۵ و ۷ نفره در کشور سازنده عرضه شده که ظاهرا نسخه ۷ نفره آن از سوی سایپا در قالب مدل تیوان به بازار کشور ارائه شود. ردیف های اول و دوم از لحاظ محدودیت فضا مشکل چندانی ندارند اما ردیف سوم طبق معمول فضای کمتری از دو ردیف دیگر در اختیار قرار خواهد داد.

آپشن های رفاه ایمنی زامیاد تیوان

گرچه فودای لندفورت در کشور چین خودرویی پُر آپشن به حساب نمی آید اما هنوز معلوم نیست که شرکت سایپا قرار است چه سطحی از امکانات را برای این خودرو در نظر بگیرد. به هر صورت در حال حاضر می توان وجود آپشن های زیر در زامیاد تیوان را محتمل تر از سایر موارد دانست: سانروف برقی، ۴ عدد کیسه هوا، فرمان هیدرولیک، ترمز ضد قفل ABS، توزیع نیروی ترمز EBD، مه شکن های هر دو انتها، آینه های تاشونده برقی به همراه گرمکن، رینگ های ۱۷ اینچی، صندلی چهار حالته دستی سرنشین جلو، صندلی برقی راننده (به صورت سفارشی) و یا ۶ حالته دستی، دیفرانسیل لغزش محدود در مدل دو دیف، سیستم صوتی با ۸ عدد اسپیکر، بلوتوث و سی دی پلیر، نمایشگر لمسی ۸ اینچی، دوربین عقب، سامانه ناوبری و رهیاب.

موتور و گیربکس زامیاد تیوان

شرکت فودای یک پیشرانه ۱.۹ لیتری دیزلی توربوشارژ و دو پیشرانه بنزینی را تحت لیسانس شرکت میتسوبیشی برای لندفورت در نظر گرفته است. موتور بنزینی ۲.۴ لیتری تنفس طبیعی توانایی استخراج ۱۳۴ اسب بخار به همراه ۲۰۰ نیوتن متر را دارد. از طرف دیگر نسخه توربوشارژ بنزینی که گفته شده همین موتور روی زامیاد تیوان نصب خواهد شد، دارای حجم ۲ لیتر بوده و ۲۱۵ اسب بخار قدرت تولید خواهد کرد. حداکثر گشتاور این پیشرانه نیز ۲۸۰ نیوتن متر اعلام شده است. گیربکس ۶ سرعته دستی و یا اتوماتیک نیز برای لندفورت در نظر گرفته شده که احتمالا هر دو مورد از سوی شرکت سایپا به بازار کشور عرضه شود. میانگین مصرف سوخت پیشرانه توربو شارژ بنزینی زامیاد تیوان حدود ۹.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر اعلام شده و باک سوخت آن نیز ۷۲ لیتر گنجایش خواهد داشت. حداکثر سرعت این خودرو ۱۹۵۰ کیلوگرمی معادل ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت خواهد بود.