کفش های چرمی قرن هاست مورد استفاده قرار می گیرند. ظاهر کامل هر لباسی زمانی به وجود می آید که کفش مناسب با لباس پوشیده شود. کفش چرم همیشه نقش مهمی در تقویت شخصیت ایفا می کند. کفش های چرم تنها زمانی تاثیر خود را دارند که به درستی از آن مراقبت شود. این کفش ها گران قیمت و استاندارد هستند بنابراین مراقبت ویژه از آن ها مهم است.
کفش ها را باید در جایی نگه دارید که از غبار، رطوبت و نور مستقیم خورشید دور باشند. جاکفشی ها باید درب داشته باشند تا کفش از گرد و غبار محافظت شود. کفش های مجلسی و روزانه را باید از هم جدا کرد. کیسه های سیلیکا را در کفش ها قرار دهید.
در صورت قرار دادن کفش ها داخل جا کفشی فاصله ی بین آنها را رعایت کنید. کفش چرم را نباید کنار کفش ورنی قرار دهید زیرا موجب رنگ دادن آنها به هم می شود.
جعبه کفش های جدید که می خرید نیز برای نگهداری آن ها بسیار مناسب است. هم چنین از ورود خاک ،غبار آلوده محافظت می کند و مانع از خراب شدن آن می شود. آلودگی کفش ها نیز به هوا می رود تا این که باعث قارچ و ... نشود.
اگر کفش ها روی یک جا کفشی چوبی باز نگه داشته می شوند، باید با پارچه یا کاغذ روی آن ها را بپوشانید تا کفش ها بیشتر در معرض خاک قرار نگرفته و خراب نشود.
اگر از بیرون آمده اید، کفش ها را فورا در کمد یا قفسه کفش قرار ندهید. زیرا رطوبت داخل کفش خشک نمی شود و می تواند به کفش آسیب برساند. کفش ها را به مدت یک ساعت بیرون نگه دارید و اجازه دهید خشک شده و رطوبت داخل کفش ها از بین برود. کفی داخل کفش ها باید تعویض شوند زیرا عدم تعویض کفی ممکن است باعث آسیب به داخل کفش ها شود.
استفاده از روغن برای نرم کردن کفش های چرم
قبل از هرکاری کفش ها را تمیز کنید: اگر از روغن برای نرم کردن کفش استفاده می کنید نباید هیچ ماده و آلودگی روی کفش وجود داشته باشد چون ممکن است کفش لک شود و این لک هرگز از بین نرود. برای تمیز کردن کفش از یک دستمال مرطوب تمیز استفاده کنید و آن را به آرامی روی کفش بکشید تا هرگونه گرد و خاک و گل و … که به آن چسبیده است جدا گردد. این کار را چندین بار انجام دهید تا مطمئن شوید کفش کاملا تمیز شده و آماده روغن زدن است. توجه کنید که قبل از روغن زدن حتما از خشک بودن کفش مطمئن شوید.
روغن مناسب انتخاب کنید: زدن روغن روی کفش باعث می شود بافت چرم غنی تر شده و به فرم طبیعی خود برگردد و در نتیجه نرم تر شود. روغن های متعددی وجود دارند که می توانند باعث نرم تر شدن چرم شوند مانند روغن نارگیل و یا روغن های مخصوص نگهداری چرم. اگر از روغن های مخصوص چرم استفاده می کنید حتما برچسب روی محصول را بخوانید و مراقبت باشید از انواعی که حاوی عصاره کاج، روغن کاستر، روغن های معدنی و دیگر مواد سمی هستند تهیه نکنید. این مواد ممکن است به ساختار چرم آسیب برسانند و کفش شما را برای همیشه خراب کنند.
روغن را روی کفش بزنید: مقدار کمی از روغن را روی یک ظرف کوچک و تمیز بریزید. دو انگشت خود را با یک دستمال تمیز و یا یک لباس کهنه تمیز بپیچید و روی روغنی که انتخاب کرده اید بزنید، روغن اضافی را از روی پارچه جدا کنید و آن روی روی سطح چرمی کفشی که قبلا تمیز و خشک کرده اید بزنید و به آرامی همه سطح کفش را با حرکات دورانی چرب کنید. پس از این که یک بار این کار را انجام دادید همه روغن در سطح چرم جذب می شود. بسته به نوع کفش و میزان خشکی و سفتی آن شاید نیاز باشد این کار را مجددا انجام دهید اما حتما چند ساعت تا یک روز تا مرحله بعدی فاصله بگذارید. تا زمانی که سطح کفش چرب و روغنی به نظر می رسد آن را نپوشید. پس از آن که روغن جذب کفش شد نرمی آن را امتحان کنید و اگر هنوز کفش های چرم شما نرم به نظر نمی رسند دوباره این کار را تکرار کنید.
قدم زدن با کفش های چرم برای نرم کردن کفش
1- هر چقدر کفش ها بیشتر پوشیده و استفاده شوند نرم تر و انعطاف پذیرتر خواهند شد. لذا یکی از روش های نرم کردن کفش، راه رفتن با آن است. حدود نیمی از روز زمان برای این کار کافی به نظر می رسد. بیشتر از این مدت می تواند موجب آسیب رسیدن به پا شود.
2- بعد از دو روز دوباره کفش ها باید به مدت نصف روز پوشیده شود. پس از آن اگر برای مدتی هر روز این کار ادامه یابد کفش ها انعطاف پذیر و نرم خواهند شد. تعداد دفعات لازم برای این کار بستگی به حصول رضایت فرد از میزان نرم بودن کفش ها دارد.
3- نرم و راحت شدن کفش جدید زمان بر است. پس بایستی صبور بود. چرم های نازک مانند پوست گوسفند سریع تر فیت شده و زمان زیادی نیاز ندارند. اما کفش هایی که کوک و سوزن دوزی بسیاری دارند زمان بیشتری برای نرم شدن نیاز دارند. می توان با پوشیدن جوراب های بیشتر در هنگام قدم زدن این پروسه را سرعت بخشید.