به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز، کارگران ساختمانی نخستین سکهها را هنگام حفر گودال برای یک خط فاضلاب جدید در جولای 2023 پیدا کردند و باستانشناسان اداره حفاظت از بناهای تاریخی و باستانشناسی ایالت ساکسونی-آنهالت، حفاری در محل کشف در حیاط خانه روستایی را ادامه دادند.
حدود 20 اینچ زیر سطح، 285 سکه نقره سبزشده در اثر زنگزدگی پیدا شد که به هم فشرده شده بودند. آنها احتمالاً در یک ظرف چوبی قرار داشتند که به مرور زمان پوسیده شده است. این گنجینه در یک بلوک خاکی برداشته شد تا در شرایط آزمایشگاهی با دقت بررسی شود.
سکهها به صورت لایهای باز شدند و سپس مستندسازی، تمیز و حفاظت شدند. کارشناسان قدمت آنها را از 1499 تا 1652 تخمین زدند.
بیشتر سکهها، سکههای منطقهای ساکسون هستند که در بازارهای محلی از آنها استفاده میشد، اما تعداد سکههای تالِر از هلند اسپانیایی نیز زیاد بود، از این سکهها برای تجارت از راه دور استفاده میشد. همچنین سکههایی از اتریش، هلند، سوئیس، ایتالیا و بسیاری از شهرهای آلمان نیز در این گنجینه وجود دارد. برخی از آنها به ندرت در وتین یافت میشوند، برای نمونه، یک اسکودوی 1630 ضربشده توسط اودواردو فارنز، دوک پارما و پیاچنزا و یک تالِرو که سال 1620 توسط کوزیمو دوم مِدیچی زمانی که دوک بزرگ توسکانی بود، ضرب شد.
باستانشناسان معتقدند این گنجینه توسط یک خانواده ثروتمند فعال در تجارت بینالمللی در طول 150 سال جمعآوری شده و اواخر دهه 1650 دفن شده است. این خانه روستایی مستطیلی دو طبقه در نیمه دوم قرن شانزدهم یا اوایل قرن هفدهم توسط شهروندان ثروتمند وتین ساخته شد. سوابق مالکیت این خانه به پایان جنگ سی ساله (1648) بازمیگردد. زمانی که سکهها دفن شدند، خانه روستایی به یوهان دوندورف، یکی از ثروتمندترین افراد وتین تعلق داشت که اواخر دهه 1660 شهردار شهر شد.
او درآمدش را در اصل از کشاورزی و شرابسازی به دست آورده بود. وتین یک شهر بسیار ثروتمند در طول جنگ سی ساله و پس از آن بود. ثروت دوندورف پس از مرگ او در سال 1675 فاش شد. وقتی داراییهای او از سوی دادگاه ثبت شد، بیش از 2500 تالر در خانه او در 13 مورد جداگانه یافت شد که از این تعداد 1000 تالر فقط 500 دوکات در یک کیف چرمی بلند بود.
