همه چیز درباره خودارضایی

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، خود ارضایی به معنای انجام هرگونه عمل یا افکار جنسی با خود و بدون دخالت همسر یا فرد دیگر است. این عمل منجر به برون ریزی ( مخصوصاً در مردان) و احساس ارضای جنسی می شود.البته داشتن برون ریزی شرط لازم برای انجام عمل خود ارضایی نیست.
آنچه در عمل خود ارضایی اتفاق می افتد، تحریکات جنسی، هجوم افکار و تخیلات جنسی و افزایش هورمون های جنسی در خون است که همگی پیش نیازهای انجام عمل فیزیکی خود ارضایی هستند. بعد از تحریک کامل جنسی، فرد با روش های مختلف مانند لمس کردن اندام تناسلی، باعث رسیدن به لذت جنسی و برون ریزی می شود .

نکته مهم این است که خود ارضایی هیچ گاه منجر به ارگاسم نمی شود و فقط به برون ریزی منجر می شود. تفاوت زیادی بین ارگاسم و برون ریزی وجود دارد. ارگاسم حالتی از ارضای واقعی و طبیعی جنسی است که بین انسان و همسر خود و در شرایط بسیار آرام بخش و بدون احساس گناه یا پشیمانی، اتفاق می افتد. پس از ارگاسم، به علت ترشح زیاد هورمون دوپامین (هورمون عشق)، احساس بسیار خوبی از صمیمیت و عشق تجربه می کنند و سطح انرژی بالاتری نسبت به قبل خواهند داشت. درحالی که برون ریزی از طریق خود ارضایی،صرفاً باعث تخلیه انرژی روحی و فیزیکی، ایجاد حس پشیمانی، افسردگی، احساس گناه، نفرت از خود و احساس حقارت می شود. این نوع برون ریزی نه تنها نیاز جنسی انسان را برآورده نمی کند، بلکه به علت ایجاد حالت های منفی ذکرشده، انسان را بیشتر حریص می کند تا مجددا به انجام این عمل بپردازد.

چه تعداد از افراد خودارضایی می کنند؟

طبق تحقیقات آماری آمریکا 95% مردان و 89% زنان در دوره ای از زندگی خود به خودارضایی پرداخته اند.

آیا خودارضایی سلامت جسم و روان را بهم می ریزد؟

برخلاف باور عموم، خودارضایی در نفس خود هیچ گونه تاثیر منفی بر سلامت جسم و روان ندارد و به عبارتی انجام این عمل در تقابل با سلامت جسم و روان نیست. و در سال های گذشته بسیاری از شایعات، مانند کم سو شدن چشم، کمردرد، از دست رفتن بکارت، لاغر شدن، گود شدن زیر چشم و غیره در رابطه با عوارض خودارضایی رد شده است.

چرا افراد دست به خودارضایی می زنند؟

دلایل مطرح شده توسط کسانی که خودارضایی می کنند به این شرح است:

• کسب لذت
• کاهش تنش و فشار میل جنسی
• کاهش اضطراب
• کسب آرامش
• به وجود آوردن یک حس خوب نسبت به اندام های جنسی و آگاهی از این که چگونه می توان این اندام را تحریک کرده و از آن لذت برد.
• در دسترس نبودن شریک جنسی و یا عدم رضایت از برقراری رابطه جنسی

علت علمی و روانشناسی آن چیست؟

یک نوع تقسیم بندی از دیدگاه متخصصان به این شرح است:

• بالا بودن میل جنسی
• افسردگی و افت خلق
• تکانشی بودن (برای مثال در محیط های بی ربط خودارضایی کردن،یکی از نشانه های تکانشی بودن است)

همان طور که پزشکان تب را نشانه یک بیماری می دانند و سعی در برطرف کردن آن به تنهایی ندارند، متخصصان سلامت روان هم خودارضایی را بیشتر یک نشانه در نظر می گیرند تا یک مشکل. و بر خلاف مردم درباره خوب و بد بودن آن صحبت نمی کنند بلکه معتقدند زمانی که در انجام هر پدیده ای افراط شود ما با یک آسیب روبرو هستیم که باید از ریشه به بررسی آن بپردازیم.

طبق بررسی های متخصصان بیشتر افرادی که دست به خودارضایی می زنند دچار افسردگی و افت خلق شده اند که در اکثر موارد با درمان افسردگی و تغییر در عملکردهای فرد، خودارضایی نیز کم کم برطرف می شود.

منظور از اعتیاد به ارضا کردن خود و افراطی انجام دادن آن چیست؟

به طور معمول زمانی می توان گفت فرد به این کار اعتیاد پیدا کرده است که عمکرد های عادی در زندگی روزمره اش به علت خودارضایی مختل شده است. یعنی زمانی که عمل استمنا به شکل وسواسی گونه، بارها و بارها بدون وقفه انجام شود به نحوی که اعمالی مانند خوردن، خوابیدن و رسیدگی به کارهای روزانه با اختلال مواجه شود فرد دچار اعتیاد به خودارضایی شده است.

خودارضایی جبری و یا بیمارگونه برای رفع تنش های گاه به گاه نمی باشد و خارج ازکنترل فرد است و در واقع با احساس رضایت و لذت همراه نیست بلکه عملی جبری است که اگر صورت نگیرد موجب بالا رفتن سطح اضطراب شخص می شود.

عوارض خودارضایی های افراط گونه چیست؟

به طور کلی عوارض خودارضایی افراط گونه به دو دسته جسمی و روانی تقسیم می شود:

عوارض جسمی:

در مواردی اگر خودارضایی به شکل درستی صورت نگیرد می تواند بسیار آسیب زا باشد. برای مثال

• اگر از وسایل درستی برای انجام این عمل استفاده نشود ممکن است منجر به جراحت و یا عفونت شود.
• در آقایان می تواند باعث آسیب به رگ های خونی و اعصاب آلت شود.
• می تواند منجر به پوستمال شدن، جوش و راش های پوستی شود.
• می تواند منجر به آماس پروستات، کیسه های منی، مجرای ادرار، کلاهک آلت و… شود.

عوارض روانی:

• از آن جایی که رضایت ناشی از رابطه جنسی را آمیزه ای از رضایت جسمی و روانی به حساب می آوریم، انجام خودارضایی در دراز مدت قادر نخواهد بود تا این خلا رضایت روانی را حاصل کند.
• خیلی از افراد به علت کشمش های روانی ناشی از موانع اخلاقی و بی اطلاعی در مورد این پدیده دچار اضطراب و تنش های روانی و افسردگی می شود.
• برخی از افراد به دنبال احساس گناه و عذاب وجدانی که متحمل می شوند به مصرف مواد مخدر، الکل و یا قرص های آرام بخش روی آورده و مواردی از خودکشی نیز به دنبال این احساس گناه افراطی مشاهده شده است.
• شکل گیری تفکرات غلط درباره ی خود برای مثال: من با دیگران فرق دارم، من انسان ضعیفی هستم و نظیر این که هرکدام از این احساسات و تفکرات پیامد های روان شناختی بسیاری مانند کاهش عزت نفس، کاهش اعتماد به نفس، کاهش حس خودکار آمدی، انزوای اجتماعی و غیره به همراه دارد.

چگونه خودارضایی را ترک کنم؟

در ابتدا ذکر این نکته الزامی است که بهترین و علمی ترین روش، مراجعه به متخصصان این حیطه است. چرا که اطلاعات صحیح و ضروری را در اختیار درمانجو قرار می دهند و ضمن بررسی پیامدهای روان شناختی، در مواقع لازم معاینات جسمی را انجام داده تا اگر احیانا فرد دچار مشکلی شده است نسبت به درمان آن اقدام کنند. و در مواقعی که شکایت درمانجو صرفا به خاطر زیاد بودن دفعات خودارضایی باشد، متخصص می تواند باتشخیص درست داروهای کاهنده میل جنسی را تجویز کند.

و اما راهکارهایی عمومی برای ترک خودارضایی چیست؟

• برنامه ریزی برای اوقات فراغت و پر کردن آن با ورزش، مطالعه، حضور در جمع خانواده و دوستان
• اجتناب از مشاهده فیلم ها و تصاویر تحریک آمیز
• اجتناب از خوردن مواد غذایی محرک مانند غذاهای چرب
• از بودن در مکان های خلوت، به ویژه مکان هایی که قبلا در آن ها دست به خودارضایی می زدید اجتناب کنید و در صورت ورود به این مکان ها هرچه زودتر، آن جا را ترک کنید.
• از رفت و آمد با کسانی که شما را مستقیم و غیر مستقیم به خودارضایی تشویق می کنند اجتناب کنید.
• بلافاصله بعد از بیدار شدن تخت خود را ترک کنید.
• حد الامکان از پوشیدن لباس های تنگ خودداری کنید.
• در صورت امکان شب ها تنها نخوابید و یا در جایی بخوابید که امکان انجام دادن این عمل نباشد.