برخی از والدین بر این باورند که برای پیشرفت کردن فرزندشان در آینده، باید فشار زیادی بر او تحمیل کنند. این فشار برای انجام دقیق و بی نقص هرکاری، یکی از مشکلات بزرگ و مسکوت خانواده های کمال گرا است. نگاه های داورانه والدین، شرم از اشتباه فرزند، مقایسه کودکشان با دیگر کودکان، همه و همه از نشانه های کمال گرایی هستند که باعث تحمیل فشار روی فرزندان می شوند. اما مساله به این جا ختم نمی شود. بسیاری از والدین احساس می کنند که این رفتارها آن ها را تبدیل به والدین خوب و کاملی می سازد.مساله اینجاست که کمال گرایی والدین و فشارهایی که برای بهتر شدن به کودک تحمیل می شود، نه تنها خود والدین را تحت تاثیر قرار می دهد، بلکه به زندگی کودک نیز آسیب می رساند. برای ساختن آینده ای بهتر برای فرزندان، راه های زیادی به جز کمال گرایی وجود دارد که می توان به وسیله آن ها در خود و فرزندتان تغییراتی انجام بدهید.
والدین کمال گرا
والدین کمال گرا به صورت معمول در همه جنبه های زندگی شان این ویژگی را از خود نشان می دهند. آن ها دوست دارند در همه کارها برترین باشند. در غیر این صورت احساس شکست می کنند. ممکن است این افراد برای رسیدن به اهدافشان، خود و یا اطرافیان را نیز قربانی کنند. این افراد، غالبا انسان های موفقی هستند. با این حال احساس رضایت نسبت به خود و فرزندشان ندارند.والدین کمال گرا همیشه از حال و آینده فرزندشان هراس دارند. اگر نتوانند فرزندشان را به بهترین دانشگاه بفرستند، احساس شکست خوردگی می کنند. کمال گرایان بر این باورند که استانداردهای تعیین شده از سوی ایشان باعث تعالی کودک خواهد شد ولی در حقیقت این طور نیست و ممکن است وضعیت معکوس باشد.
تاثیرات منفی کمال گرا بودن والدین بر روی کودکان
بین والدین علاقمند به تربیت استاندارد کودکان و والدین کمال گرا تفاوت وجود دارد. داشتن سطح استانداردهای بالا برای والدین خوب است زیرا این استانداردها به زندگی کودکان کمک می کنند و باعث پیشرفت آن ها می شوند. در حالی که والدین کمال گرا بر این باورند که اگر کودکشان به بالاترین حد استانداردها نرسد، یعنی آن ها و کودکشان شکست خورده اند. فشار آوردن بیش از حد روی کودکان برای بی نقص بودن، نتیجه برعکس خواهد داشت. اثرات این فشار می تواند منجر به انجام کارهای غیرمنطقی برای به دست آوردن نتیجه مورد نظر والدین شود. به طور مثال، ممکن است یک کودک به دلیل فشار سنگین والدین برای به دست آوردن نمرات خوب، از همکلاسی هایش تقلب کند. زیرا او فکر می کند که اگر بالاترین نمره را کسب نکند، والدین او را سرزنش خواهند کرد. باید این را بدانیم که کودکان و نوجوانان در هر سنی باید عواقب کارهای خودشان را گردن بگیرند، اشتباه کنند و یاد بگیرند.
کمال گرایی می تواند روحیه و شادابی کودکان را از نیز بین ببرد. کودکانی که فکر می کنند همیشه باید بهترین باشند، بیشتر در معرض خطر سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات دیگر هستند. معمولا آن ها مشکلات روانی شان را پنهان می کنند و به همین دلیل، مشکلات روانی آن ها درمان نمی شود.کمال گرایی رابطه تنگاتنگی با رفتارهای خودپسندانه دارد و اتفاقا در بیشتر مواقع باعث شکست خوردن کودک می شود. ممکن است روزی کودکتان از فشارهای وارده خسته شود و خانه را ترک کند یا اگر تلاش کند ورزشکار خوبی شود و در این کار موفق نشود، برای همیشه ورزش را کنار بگذارد.
والدین عزیز، لطفا اینگونه فرزندتان را قربانی نکنید
برای داشتن کودکی مستقل و قدرتمند در آینده باید از همین امروز دست به کار شوید زیرا نحوه برخورد والدین با کودکان ارتباط مستقیمی با تربیت آنان دارد.اگر شخصیت وابسته ای دارید و به خاطر تایید شدن و نگرانی از حرف مردم به تنها کسی که فکر نمی کنید خود و کودکتان است، باید بگوییم که کودک شما نیز در آینده همانند شما رفتار خواهد نمود و قربانی دیگران خواهد شد. توصیه می کنیم این بخش را بخوانید تا بیاموزید که چه زمانی حق نداری کودک خود را قربانی دیگران کنی.
اسباب بازی کودکتان را به زور نگیرید
حس مالکیت در کودک بسیار قوی است و او اسباب بازی های خود را دوست دارد و به آسانی حاضر نمی شود آنها را با کودک دیگری تقسیم کند بنابراین پدر و مادر نباید کودک را تحت فشار بگذارند یا او را به خاطر سخاوت نداشتن سرزنش کنند. وقتی کودک هنوز معنی سخاوت را نمی داند و برای آن آمادگی ندارد، سرزنش والدین تنها سبب تحقیر کودک و درهم شکستن اعتماد به نفس او می شود.برخی والدین زمانی که کودکشان اسباب بازی خود را به دوستش نمی دهد، وارد عمل شده و واکنش بدی نشان داده و کودک را نه تنها سرزنش می کنند بلکه اسباب بازی را با زور از کودک خود گرفته و به دیگری می دهند.این رفتار بسیار مخرب است و به کودک یاد می دهد که تو باید همیشه به خاطر دیگران از حق خود بگذری. در این هنگام والدین باید رفتار درستی نشان داده و دو کودک را سرگرم بازی دیگری نمایند تا ذهنشان از اسباب بازی دور شود.
اجازه ندهید کودکتان را تحقیر کنند
متاسفانه بسیاری از اقوام و دوستان به هر دلیلی به خود اجازه می دهند که کودک را در مقابل چشم پدر و مادر خود تحقیر کنند. برخی از والدین محترمانه در مقابل تحقیر کودک خود می ایستند و اجازه نمی دهند دیگران کودکشان را تحقیر کنند اما برخی دیگر به دلیل جلوگیری از دعوا و قطع رابطه و یا مراعات و احترام، در مقابل تحقیر فرزند خود کوتاه می آیند و به جای اینکه از کودک دفاع کنند، بغض کرده و گریه می کنند. این رفتار اشتباه سبب می شود کودک یاد بگیرد که نباید در مقابل تحقیر دیگران حرفی بزند و همیشه باید سکوت کند.والدین نباید اجازه دهند کسی فرزندشان را تحقیر کند ، آنها باید به کودک خود احترام بگذارند و توانایی او را باور داشته باشند. تحقیر شدن در کودکی باعث بروز پیامدهای ناگواری در بزرگسالی می شود.
برای کودکتان شخصیت جداگانه قائل شوید
بسیاری از والدین متاسفانه اجازه هیچ انتخابی به فرزند خود نمی دهند. آنها برای فرزندشان هویت مستقلی قائل نیستند مثلا زمانی که بعد از مدت ها به رستوران می روند، اجازه نمی دهند که فرزندشان غذا سفارش دهد و یا نمی گذارند لباسی را که دوست دارد انتخاب نماید.اگر والدین هیچ وقت به فرزند خود حق انتخاب ندهند، به او یاد خواهند داد که تو یک شخص جدا نیستی و هویتی نداری. دادن حق انتخاب به فرزند سبب افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس در او خواهد شد.
کودکتان را بیش از حد مطیع بار نیاورید
امر و نهی کردن والدین به فرزندان در تربیت نقش مؤثری دارد، ولی باید توجه داشت که زیاده روی در این امر، باعث بروز اختلال در رفتار فرزندان می گردد. برخی والدین فقط دستور می دهند و کودک چاره ای جز اطاعت کردن ندارد.این نوع والدین برای کودک خود اهمیتی قائل نیستند و در جایی که کودکشان در حال بازی و تفریح است، به او کاری محول می کنند مثلا زمانی که همگی به مهمانی رفته اند و کودک در حال تفریح است و یا بر سر سفره نشسته او را به بیرون از منزل برای خرید می فرستند و می گویند پاشو برو از سر کوچه فلان چیز رو بخر، والدین با اینگونه رفتار مخرب به کودک می گویند که تو حق تفریح و استراحت نداری و باید اطاعت کنی.
سخنی با والدین
در رابطه با رفتار خود تجدید نظر کنید و الگویی برای کودک خود باشید، قاطعانه موضع خود را برای دیگران مشخص کنید، هیچ گاه از بیان احساسات و خواسته های خود نترسید، هنگامی که قدرتمند عمل کنید و بتوانید بر ترس های خود غلبه کنید، دیگران نیز احترام بیشتری برای شما و فرزندتان قائل خواهند بود.
قدردان و سپاسگزار بودن را چگونه به کودکان یاد دهیم؟
