به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،گاهی اتفاق می افتد که شما باردار هستید و کیسه آبی که اطراف نوزاد بوده پاره می شود . این کیسه پر از مایع آمنیوتیک است و جنین شما را ایمن و در آرامش کامل در خود حفظ می کند . این کیسه آب باعث رشد جنین شما در دمای مناسب و ثابت می شود و باعث می شود بند ناف فشرده نشود. هنگامی که بدن شما برای زایمان آماده می شود ، کیسه آب کم کم پاره شده و از طریق واژن تخلیه می شود.
این مسئله می تواند قبل از زایمان یا در حین زایمان اتفاق بیفتد. در واقع زمانی که شما احساس منقبض شدن دارید و دهانه رحم شما نازک و باز می شود تا نوزاد بتواند از آن عبور کند، کیسه آب شروع به تخلیه شدن می کند .
اگر قبل از شروع انقباضات کیسه آب پاره شود، مادر دچار پارگی زودرس کیسه آب یا PROM شده است . بارها در تلویزیون این اتفاق را مشاهده کرده اید که مادر باردار دچار پارگی کیسه آب زودرس شده. در حقیقت حدود 10 % از مادران باردار با پاره شدن کیسه آب، درد زایمان را حس می کنند . بیشتر شبیه چکه کردن آب است . یعنی ممکن است آب قطره قطره از رحم خارج شود یا ممکن است این اتفاق بعد از شروع درد زایمان بیفتد . بسیار مهم است که شما علائم پارگی کیسه آب را بدانید.
علائم پارگی کیسۀ آب
کیسۀ آب اکثر زنان به صورت طبیعی در پایان مرحلۀ اول زایمان پاره می شود. زمان زایمان اغلب با انقباض ماهیچه ها آغاز می شود، اما گاهی این کیسه می تواند پیش از شروع انقباضات مربوط به زایمان نیز پاره شود، به این اتفاق پار گی زودرس کیسۀ آب می گویند.
پارگی زودرس کیسۀ آب اگر پیش از هفتۀ ۳۷ بارداری اتفاق بیفتد می تواند خطرناک باشد. پارگی کیسۀ آب به معنی خروج زیاد و کامل حجم زیادی مایع از واژن نیست، بلکه ممکن است یک رطوبت ساده مانند نشت کمی ادرار باشد.
توجه به نوع ترشحات واژن می تواند به شما در تشخیص به موقع پارگی کیسۀ آب کمک کند. توجه کنید که مقدار مایعی که از بدنتان خارج می شود متفاوت است؛ ممکن است بسیار اندک یا خیلی زیاد باشد. رنگ مایع آمنیوتیک تقریباً شفاف و متمایل به زرد است و امکان دارد مقداری خون نیز در آن وجود داشته باشد.
اگر فکر می کنید که کیسۀ آب شما پاره شده است، سعی کنید خونسرد بمانید و با اورژانس تماس بگیرید یا هرچه سریع تر خودتان را به بیمارستان برسانید. در صورت خروج مقدار زیادی آب نیز بهتر است هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.
دلایل پاره شدن کیسه آب در دوران بارداری
داخل رحم، جنین توسط یک کیسه غشایی پر از مایع به نام کیسه آمنیوتیک احاطه شده است. این کیسه جنین را در کل دوران بارداری محافظت می کند. هنگامی که این کیسه دچار پارگی شود، مایع از طریق دهانه رحم و واژن به بیرون تراوش می کند.
1- پارگی کیسه آب به دلیل کامل شدن دوره بارداری
با کامل شدن دوره بارداری، کیسه آمنیوتیک به خودی خود پاره می شود، و شما وارد مرحله زایمان می شوید. این باعث می شود که مایع آمنیوتیک به صورت قطره قطره، نشت آهسته و یا یک جریان تند از طریق واژن جاری شود.
2- پارگی کیسه آب به دلیل عفونت یا جراحی
در صورتیکه پاره شدن کیسه آب قبل از کامل شدن دوره بارداری، و بعد از هفته ۳۷ اتفاق بیفتد، اصطلاحاً به این وضعیت پارگی زودرس غشای آمنیوتیک (PROM) گفته می شود. این اتفاق ممکن است به دلایل:
عفونت واژن، رحم یا دهانه رحم
کشش بیش از حد کیسه آب (به علت میزان بالای مایعات یا بارداری چند قلویی)
جراحی یا بیوپسی دهانه رحم
داشتن سابقه پارگی زودرس کیسه آب
در چنین وضعیتی، اکثر مادران در عرض ۲۴ ساعت پس از پاره شدن کیسه آب وارد زایمان می شوند.
3- سایر دلایل پارگی کیسه آب
اگر مادر باردار پیش از هفته ۳۷ بارداری دچار پارگی کیسه آب شود، به این وضعیت پارگی زودرس پیش از موعد غشای آمنیوتیک (PPROM) اطلاق می گردد.
این وضعیت حدوداً در ۳ درصد از بارداری ها رخ می دهد و علت یک سوم زایمان های پیش از موعد است. احتمال پارگی زودرس کیسه آب در افراد زیر بیشتر است:
مادران باردار متعلق به طبقه اجتماعی اقتصادی پایین تر
مادران سیگاری
کسانی که سابقه عفونت های منتقله از راه جنسی دارند
مادرانی که سابقه زایمان زودرس داشته باشند
افرادی که خونریزی واژینال یا اتساع رحم دارند
اگر کیسه آب شما پیش از هفته ۳۴ تا ۳۷ بارداری پاره شود، پزشک ترتیبی می دهد که زایمان انجام شود.
با اینحال، اگر پیش از هفته ۳۴ بارداری کیسه آب پاره شود، در آن صورت پزشک سعی می کند با توصیه به مادر برای استراحت کامل، زایمان را به تعویق بیاندازد.
پزشک برای پیشگیری از عفونت آنتی بیوتیک و برای رشد سریع ریه های جنین "کورتیکو استروئید" برای شما تجویز می کند. زایمان زمانی انجام می شود که ریه های جنین به قدر کافی رشد کرده باشند.
هنگامی که کیسه آب پاره شود، دیگر جنین به وسیله مایع آمنیوتیک محافظت نمی شود. اما بدن شما به تولید مایعات برای تسهیل زایمان ادامه می دهد. بنابراین، ضروری است که شما این اتفاق را تشخیص دهید تا به موقع کمک های مورد نیاز را دریافت کنید.
اقدامات لازم زمان پارگی کیسه آب
مراقبت های مربوط به پاره شدن کیسه آب بستگی به این دارد که این اتفاق در چه زمانی از حاملگی شما رخ دهد. اگر نزدیک به زایمان هستید و می خواهید به طور طبیعی زایمان کنید باید حداقل تا 12 ساعت منتظر باشید تا انقباضات مرتبط با زایمان آغاز شوند.
در این مدت برای پیش گیری از عفونت ها و خیس نشدن لباس هایتان از لوازم بهداشتی نظیر پدهای بهداشتی استفاده کنید و دائماً ناحیه واژن را تمیز نگه دارید.
توجه داشته باشید که حتی اگر پاره شدن کیسه آب نزدیک زایمان اتفاق بیفتد لازم است که پیش از هر چیز با پزشکتان تماس حاصل کنید. هنگام پارگی کیسه آب قبل از 35 هفتگی معمولاً پزشک دستور بستری مادر را می دهد تا وضعیت حیاتی مادر و جنین تحت نظارت مستقیم قرار بگیرد و از ابتلا به عفونت ها نیز پیشگیری شود
خطرات پارگی کیسۀ آب و شروع نشدن زایمان
اگر بعد از هفتۀ ۳۷ بارداری هستید و بیشتر از ۴۸ ساعت از پاره شدن کیسۀ آب شما می گذرد و هنوز انقباضات زایمان شما آغاز نشده است، باید هرچه سریع تر در مورد اقدامات بعدی تصمیم بگیرید. زیرا هرچه فاصلۀ میان پاره شدن کیسۀ آب و تولد نوزاد بیشتر شود، خطر ابتلا به عفونت شما و کودکتان افزایش می یابد.
پزشک می تواند فوراً زایمان را با روش القا آغاز کند. زایمان به روش القا دردناک تر یا سخت تر از زایمان طبیعی نیست و شما در این روش هم تجربه ای نزدیک به تجربۀ زایمان طبیعی خواهید داشت و از همان روش های کنترل درد زایمان طبیعی برای شما استفاده خواهد شد.
اگر بعد از پارگی کیسۀ آب، منتظر شروع طبیعی زایمان هستید، باید وضعیت شما به دقت تحت نظر قرار گیرد. در این زمان کنترل موارد زیر ضروری است:
کنترل ضربان قلب و حرکات جنین هر ۲۴ ساعت
تغییر در دمای بدن هر چهار ساعت یک بار برای بررسی وجود تب
تغییر در رنگ و بوی ترشحات مایع آمنیوتیک
در صورت وجود هر گونه تغییر در وضعیت حرکت و ضربان قلب جنین یا وجود نشانه های عفونت مانند تب و لرز، پزشک به سرعت القای زایمان را آغاز خواهد کرد. پس از تشخیص عفونت، پزشک آنتی بیوتیک را به صورت تزریق وریدی برای شما تجویز خواهد کرد و لازم است که سریعاً با روش القا، زایمان را انجام دهد.
این اقدامات به حفاظت از جنین شما کمک خواهد کرد. اگر دارای هیچ کدام از علائم عفونت نباشید و به صورت طبیعی بعد از ۲۴ ساعت پس از پاره شدن کیسۀ آب زایمان کنید، ممکن است برای مراقبت بیشتر لازم باشد که نوزاد شما در بخش مراقبت های ویژه نوزادان یا nicu برای مدت کوتاهی بماند. با این کار می توان نوزاد را برای بررسی علائم عفونت احتمالی تحت نظر گرفت
