روش های حجم نمایی و عمق نمایی
برای نمایش حالت سه بعدی احجام در طراحی از روش های مختلف استفاده می شود. در تمام این روش ها، نمایش حجم روی سطح دوبعدی به صورت مجازی است. یعنی حجم در واقع برجسته و سه بعدی نیست. در روش قدیمی طراحی از موضوع به کمک پنجره ی شیشه ای، شیشه و کاغذ به تعداد مساوی خانه های شطرنجی تقسیم می شد. صفحه ی شیشه ای رو به روی مدل قرار می گرفت. طراح از سوراخ کوچکی که روی یک پایه ی چوبی ایجاد شده بود و جلوی شیشه قرار داشت به موضوع نگاه می کرد. او هر چه در خانه های روی شیشه می دید، در خانه ی مشابه آن روی کاغذ ترسیم می کرد. به این ترتیب، طرح با نسبت های صحیح و به صورت دقیق روی کاغذ پیاده می شد.
امروزه نمایش احجام و فضاها به کمک قواعد علمی انجام می شود.
پرسپکتیو خطی
این تکنیک توسط هنرمندان برای ایجاد توهم عمق و مکان مورد استفاده قرار می گیرد. این تکنیک به کمک اندازه و موقعیت نسبی گروهی از اشیاء انجام می شود. برای برای استفاده از پرسپکتیو خطی و دستیابی به این تاثیر هنری، سه مؤلفه ی اساسی مورد نیاز است.
- خطوط موازی
- خط ناپدید شدن
- خط افق
با استفاده از این مولفه ها عکس یا نقاشی شبیه به چیزی می شوند که چشم انسان در دنیای سه بعدی پیرامون مشاهده می کند. توهم تکنیک پرسپکتیو به این دلیل ایجاد می شود که اشیاء نزدیک به بیننده، بزرگتر به نظر می رسند. همچنین اجسامی که دورتر قرار گرفته اند کوچک تر دیده می شوند. برای تحقق این هدف، هنرمند خط افقی را در امتداد تصویر قرار می دهد، که «خط افق» نام دارد. خطوط موازی یا ارتوگونال ها همزمان با عقب نشینی در تصویر به سمت یکدیگر پیش می روند. تا جایی که در خط افق همگرایی رخ می دهد و دو خط به یک نقطه منتهی می شوند.
پرسپکتیو یک نقطه ای
نشان دادن اشیائ و فضاهای 3 بعدی بر روی سطوح دو بعدی توسط خطوط متقاطعی که به صورت عمودی و افقی کشیده می شوند و از یک نقطه بر خطی افقی منتشر می شوند.
علیرغم اینکه تعریف بالا اندکی پیچیده بنظر می رسد اما مفهوم فوق العاده ساده ای در بر دارد.
پرسپکتیو تک نقطه ای روشی است که توسط آن نشان میدهم که چگونگی اشیاء با دورتر شدن فاصله شان کوچکتر می شوند.
و به سمت یک نقطه بر خطی افقی همگرایی میابند. ( همانند مسیری طولانی مانند مسیر ریل های راه اهن )
این روش فنی بسیار محبوب برای تصویر سازان و معماران در جهت ارائه دادن تصاویر دکوراسیون داخلی بشمار می رود.
شکل های واقعی نقاط محو شونده و خطوط افق.
در پرسپکتیو تک نقطه ای سطوحی که به سمت بیننده قراردارند به صورت شکلی واقعی نمایان میشوند.
که هیچ تغییر ظاهری ندارند و همان که هستند به نظر بیننده می رسند آنها به واسطه خطوط افقی و عمودی کشیده می شوند.
در پرسپکتیو تک نقطه کلیه سطوح مقابل چشمای بیننده به شکل واقعی و بدون تغییر هستند.
برای مثال در شکل سطح خارجی وان حموم و پنجره به صورت سطوح مستطیل و کاملا حقیقی دیده می شوند و کناره های آنها با خطوط جانبی عکس موازی هستند(تصویر 1).
کلیه لبه های کناری ساختمان ها در پرسپکتیو تک نقطه ای به سوی یک نقطه متمایل هستند.
محل قرارگیری این نقطه خط دید عکاس را بر ما بازگو کند.
البته شایان ذکر است که این امکان وجود دارد که نقطه محو شده ما رد سطح بالاتری از عکاس ها قرار داشته باشد (تصویر 2).
پرسپکتیو چگونه ابداع شد؟
ابداع پرسپکتیو اختراع یک شخص واحد نبود بلکه مظهر نقاشی دوره رنسانس بود. در این زمان هنرمندانی همچون برونلسکی، جوتو، داوینچی، میکل آنژ و رافائل به ابداع و استفاده از پرسپکتیو در آثارشان پرداختند.
آشنایی با عناصر اولیه بصری و ترکیبندی در هنرهای تجسمی
